O κύβος ερρίφθη: Στις 26 Μαΐου οι βουλευτικές εκλογές, μαζί με ευρωεκλογές και δεύτερο γύρο αυτοδιοικητικών

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Το πλέον πιθανό από τα σενάρια για τον χρόνο των βουλευτικών εκλογών ενεργοποιεί το Μέγαρο Μαξίμου. Μέτρησε τα πολιτικά δεδομένα, αξιολόγησε το κλίμα και αποφάσισε ότι το από καιρό θεωρούμενο ως πιθανότερο σενάριο, αυτό της 26ης Μαΐου, είναι το πλέον κατάλληλο για την επίτευξη των εκλογικών στόχων του ΣΥΡΙΖΑ.

Το πρώτο στοιχείο που έχει βαρύνει στη ζυγαριά του Μεγάρου Μαξίμου είναι το κλίμα αποσύνθεσης που επικρατεί στα κόμματα τα οποία κινούνται στον χώρο ενδιαμέσως του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. λόγω της συμφωνίας των Πρεσπών: Ποτάμι, ΑΝΕΛΛ, Ένωση Κεντρώων σε πρώτο πλάνο, αλλά και το ΚΙΝΑΛΛ σε δεύτερο, απειλούνται είτε από τις ήδη σοβαρές αναταράξεις στο εσωτερικό τους είτε από πλήρη μεγάλη εκλογική ήττα και πλήρη διάλυση.

Στο Μαξίμου θεωρούν ότι η συμφωνία των Πρεσπών, με τα κάθετα διλήμματα και ρήγματα που δημιούργησε στο εσωτερικό όλων των κομμάτων, επέφερε τα εξής αποτελέσματα:

● Ώθησε τη Ν.Δ. δεξιότερα και έδωσε την ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ να μεταφέρει τη γραμμή πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης στα όρια του «οικοπέδου» της. Ενδεχομένως ακόμη και στο εσωτερικό της, αν κρίνει κάποιος από τις συγκρούσεις μεταξύ στελεχών της, οι οποίες, σύμφωνα με εκτιμήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, θολώνουν το στίγμα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

● Ακύρωσε το εγχείρημα του ΠΑΣΟΚ να εμφανιστεί ως δύναμη επανασυσπείρωσης του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς με τη φόρμουλα του ΚΙΝΑΛΛ και πρακτικά του στέρησε τη δυνατότητα να εμφανίζεται ως κάτι περισσότερο από αυτό που είναι: το γνωστό σε όλους ΠΑΣΟΚ.

● Προσέλκυσε στον ΣΥΡΙΖΑ όχι τόσο πρόσωπα όσο ψηφοφόρους που ανήκουν στον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο: από εναπομείναντες μετριοπαθείς «σοσιαλιστές» έως και «φιλελεύθερους» που είχαν βρει καταφύγιο στο Ποτάμι και δεν θα μπορούσαν για λόγους αρχής να συμβιβαστούν με τη σκληρή γραμμή της Ν.Δ. στο «Μακεδονικό».

Ευκαιρία ανασύνθεσης

Προφανώς από τις δημοσκοπήσεις είναι πρακτικά αδύνατον να προκύψει σαφές συμπέρασμα για το πώς θα καταμεριστούν οι ψήφοι τις οποίες θα απολέσουν τα μικρότερα κόμματα, ωστόσο στον ΣΥΡΙΖΑ και στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ανασυντεθούν σε νέα πολιτική βάση τα «ερείπια» που κείτονται στον χώρο μεταξύ του ιδίου και της Ν.Δ.

Εξάλλου εκτιμούν πως απέναντί τους στη συμφωνία των Πρεσπών στάθηκαν πολιτικές δυνάμεις και ψηφοφόροι από τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ ούτως ή άλλως δεν είχε να περιμένει απολύτως τίποτε.

Καθαρό δίλημμα

Πέρα, όμως, από το πολιτικό χάος που δημιούργησε η συμφωνία των Πρεσπών, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να δώσει την εκλογική μάχη με τους δικούς του όρους στο πεδίο της οικονομίας, στο οποίο το επόμενο διάστημα θα ολοκληρώσει το πακέτο των «θετικών μέτρων» με τις 120 δόσεις για χρέη προς το Δημόσιο και τα ταμεία, με το νέο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας και το επίδομα ενοικίου.

Όταν ολοκληρωθεί και το πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης, θα έχει διαμορφωθεί πλήρως και το εκλογικό δίλημμα, στη μια πλευρά του οποίου ο ΣΥΡΙΖΑ θα τοποθετεί τον εαυτό του ως την κατ’ εξοχήν φιλολαϊκή και δημοκρατική δύναμη και τη Ν.Δ. ως αντιλαϊκή και συρόμενη από την Ακροδεξιά.

Προφανώς αυτό το δίλημμα – ως προς το οικονομικό σκέλος – έχει νόημα μόνο όσο τα «θετικά» μέτρα που συνόδευσαν την έξοδο από το μνημόνιο παραμένουν «φρέσκα» στη μνήμη όσων καρπώθηκαν τα ωφελήματα.

Συντεταγμένα στην κάλπη

Μια ακόμη παράμετρος είναι, προφανώς, η ευμετάβλητη πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή – η αποκαλούμενη και «κουρελού» από τους αντιπάλους του – η οποία, μεταξύ άλλων, στηρίζεται και σε πρόσωπα τα οποία, αν μη τι άλλο, χαρακτηρίζονται από έντονη πολιτική αστάθεια. Η πιθανότητα αυτή η πλειοψηφία να πάει μακρύτερα από τον Μάιο δεν κρίνεται ασφαλής.

Από την άλλη πλευρά, η «πρόχειρη» αυτή πλειοψηφία, όπως σημειώνουν κομματικά και κυβερνητικά στελέχη, είχε μια χρονικά περιορισμένη αποστολή: όχι μόνο να περάσουν η συμφωνία των Πρεσπών και το πρωτόκολλο ένταξης της «Βόρειας Μακεδονίας», αλλά και να ψηφιστεί το «κοινωνικό πακέτο», το οποίο θα αποτελέσει βασικό εκλογικό όπλο του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορούσε να πάει πιο μακριά.

Φθοροποιός αντιπαράθεση

Τέλος, ένας ακόμη παράγοντας που έχει αξιολογηθεί ως σοβαρός από την κυβέρνηση είναι η κόντρα με τον Πάνο Καμμένο, η οποία δεν μπορεί να παραταθεί επί μήνες χωρίς να επιφέρει εκλογική ζημία.

Ούτως ή άλλως, λένε, αυτή η συμμαχία εξέφρασε τις ανάγκες μιας εποχής που ήδη έχει λήξει. Συνεπώς είναι άκρως επιζήμιο το να ζει επί μακρόν ο ΣΥΡΙΖΑ με τα απόνερα της διάλυσης ενός συνεταιρισμού που δεν πρόκειται στο μέλλον να επαναληφθεί, αφού η επόμενη πολιτική σελίδα θα γραφτεί με εντελώς νέους όρους και συμμάχους.

Άλλωστε ο Καμμένος είναι ένας σκληρός παίκτης, που δεν θα παρατήσει σε καμιά περίπτωση τη μάχη της εισόδου του στη νέα Βουλή, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε βασικό πολιτικό του αντίπαλο.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, συνεπώς, αντί για μια πολύμηνη – έως τον Οκτώβριο – φθοροποιό αντιπαράθεση με τον τέως σύμμαχό τους, προτιμούν να περάσουν στην επόμενη φάση του ανοίγματος στην Κεντροαριστερά και να θέσουν ένα καθαρό και επιτακτικό δίλημμα στο κοινό που επιθυμούν να προσελκύσουν στην κάλπη. Άλλωστε δεν έχουν καμιά διάθεση να δώσουν χρόνο στη Ν.Δ. να παίξει με μεγαλύτερες αξιώσεις στον διαφιλονικούμενο ενδιάμεσο χώρο.

Αυτά επί χάρτου. Τα υπόλοιπα στον δρόμο προς την κάλπη…

topontiki.gr