Στα Χανιά βρέθηκε ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης και δείχνοντας άλλη μια φορά την στήριξη του στον πρωτογενή τομέα μίλησε για τις παθογένειες που αδικούν τους Έλληνες παραγωγούς.
Συνομίλησε με τους κατοίκους, ενώ φωτογραφήθηκε φορώντας το παραδοσιακό σαρίκι και κρατώντας κατσούνα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν έχασε την ευκαιρία να βρεθεί και στα βουνά όπου ως βοσκός άρμεξε και τα κατσίκια!
Στη συνέχεια έκανε μια σχετική ανάρτηση στον λογαριασμό του στο Facebook, συνοδεύοντας την από τις κατάλληλες φωτογραφίες.
Όπως έγραψε:
Τρώμε φακές Τουρκίας, ρεβίθια από το Μεξικό, εισαγόμενα κρέατα, εισαγόμενα ψάρια και μετά αναζητάμε την πόρτα που θα μας βγάλει από την κρίση και τα μνημόνια.
Ε, δεν θα την βρούμε ποτέ αν δεν αλλάξουμε τη σχέση μας με τη γη.
Η Γερμανία που δεν έχει ελιές εξάγει στην Μ.Βρετανία περισσότερο λάδι από την Ελλάδα που είναι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός χώρα ελαιολάδου στον κόσμο. Παίρνουν δηλαδή το λάδι μας οι Ιταλοί, οι Γερμανοί, το τυποποιούν και το εξάγουν.
Κάθε χρόνο δίνουμε 10 εκατομμύρια ευρώ για να εισαγάγουμε ντομάτα από τα Σκόπια, τη Γερμανία και την Ολλανδία. Οι Έλληνες παραγωγοί μειώνουν την παραγωγή τους το καλοκαίρι, παρά την αύξηση του τουρισμού, γιατί οι τιμές είναι πολύ χαμηλές.
Μόνο το 10% των ψαριών στο τραπέζι μας είναι από τα πελάγη μας.
Και μόνο το 8% του βόειου κρέατος αφορά μοσχάρια που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και σφάχτηκαν εδώ.
Η μη αξιοποίηση της αγροτικής γης εξηγεί εν μέρη και την άνιση κατανομή του ΑΕΠ της χώρας.
Η Αττική έχει κατά κεφαλήν ΑΕΠ 22.000 κι η Ανατολική Μακεδονία Θράκη έχει 11.000.
Το Νότιο Αιγαίο 18.000 και το Βόρειο 12.000.
Αυτές οι ανισότητες είναι δυναμίτης στα θεμέλια της κοινωνίας. Και διευρύνονται συνεχώς.
Πιο αναλυτικά, σε σχετικό κείμενο ο Σταύρος Θεοδωράκης αναφέρει τα εξής:
Για το λάδι: «Η Γερμανία που δε έχει ελιές εξάγει στη Μεγάλη Βρετανία περισσότερο λάδι από την Ελλάδα, που είναι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός χώρα ελαιολάδου στον κόσμο» λέει, και ο μειλίχιος ως τότε Σταύρος υψώνει τον τόνο της φωνής του για να συμπληρώσει: «Παίρνουν δηλαδή το λάδι μας οι Ιταλοί, οι Γερμανοί το τυποποιούν και το εξάγουν. Το καταλαβαίνεις; Πουλάμε χύμα και είναι έγκλημα. Έτσι, το ελληνικό τυποποιημένο ελαιόλαδο αντιστοιχεί μόνο στο 2ο% της παγκόσμιας αγοράς. Και σε πολλές περιοχές της χώρας, έχουν επαναπαυτεί στις δάφνες του παρελθόντος. Αντί για μικρά ελαιοτριβεία κοντά στο χωράφι -η ελιά είναι ζωντανός καρπός και θέλει άμεση αξιοποίηση φτιάχνουμε φαραωνικές μονάδες. Οι άλλες χώρες, όμως, αναβαθμίζουν συνεχώς την πρωτογενή παραγωγή τους και φτιάχνουν εξαιρετικά έξτρα παρθένα ελαιόλαδα».
Για τα όσπρια: «Η παραγωγή οσπρίων στην Ελλάδα είναι 35.000 τόνοι ενώ η κατανάλωση είναι 100.000 τόνοι. Τρώμε όσπρια από Τουρκία, ΗΠΑ, Κίνα, Μεξικό, Αίγυπτο, Μαδαγασκάρη και Ινδία. Το 60% των φασολιών εισάγονται από τις ΗΠΑ, την Αλβανία, τον Καναδά και την Αργεντινή. Το 90% της φακής το εισάγουμε κυρίως από Τουρκία. Το 70% των ρεβιθιών προέρχονται από το Μεξικό και την Τουρκία».
Για τις ντομάτες: «Κάθε χρόνο δίνουμε 10 εκατ. ευρώ για να εισαγάγουμε ντομάτες από τα Σκόπια, τη Γερμανία και την Ολλανδία. Οι Έλληνες καλλιεργητές μειώνουν την παραγωγή τους το καλοκαίρι, παρά την αύξηση του τουρισμού, γιατί οι τιμές είναι πολύ χαμηλές.
Για τα ψάρια: «Τρία στα 4 ψάρια που τρώμε είναι εισαγόμενα και τα ντόπια είναι συνήθως ιχθυοκαλλιέργειας. Μόνο το 10% των ψαριών στο τραπέζι μας είναι από τα πελάγη μας.
Για το κρέας: «Τρώμε αναλογικά το περισσότερο βόειο κρέας στην Ευρώπη. Όμως μόνο το 20% είναι ντόπιο. Και από αυτό μόλις το 8% αφορά μοσχάρια που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και σφάχτηκαν εδώ. Τα υπόλοιπα ζώα εισάγονται μικρά από τη Γαλλία, την Πολωνία, την Τσεχία, μεγαλώνουν σε ελληνικές μονάδες και μετά από 5 μήνες παίρνουν ελληνική ταυτότητα. Το 1980 εισαγάγαμε το 50% του χοιρινού και σήμερα το 65%. Το ίδιο και στο γάλα όλοι διαφημίζουν, το ελληνικό αγελαδινό γάλα αλλά το 60% εισάγεται».
«Οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων κρέατος, αλλαντικών, γαλακτοκομικών, επιβαρύνουν κάθε χρόνο με 2 δισ. ευρώ το ΑΕΠ της χώρας», επιμένει. Και αντιμετωπίζοντας το ζήτημα τόσο από την οικονομική όσο και από την κοινωνική διάσταση του επισημαίνει: «Η μη αξιοποίηση της αγροτικής γης εξηγεί εν μέρει και την άνιση κατανομή του ΑΕΠ της χώρας. Η Αττική έχει κατά κεφαλήν ΑΕΠ 22.000 ευρώ και η Ανατολική Μακεδονία-Θράκη έχει 11. 000 ευρώ. Το Νότιο Αιγαίο 18.000 και το Βόρειο 12.000 ευρώ. Τα Ιόνια νησιά 15.000 και η Δυτική Ελλάδα και η Θεσσαλία 12.000 ευρώ. Αυτές οι ανισότητες είναι δυναμίτης στα θεμέλια ms κοινωνίας. Και διευρύνονται συνεχώς».
«Ευτυχώς τουλάχιστον τρώμε δικά μας κατσίκια» προσθέτει.
