«Η μεγάλη δοκιμασία για κάτι τέτοιο θα έρθει με τις διαπραγματεύσεις για τον επόμενο προϋπολογισμό της ΕΕ (…). Με την αποχώρηση μιας χώρας που εισέφερε πολλά, όπως η Μ. Βρετανία, ανακύπτει το ερώτημα ποιος θα καλύψει το κενό. ‘Η αλλιώς αν κάποιος είναι πρόθυμος για κάτι τέτοιο. Για τα δικά τους συμφέροντα, η Γερμανία, η Ολλανδία και άλλες χώρες, θα πρέπει να πληρώσουν περισσότερα για την Ευρώπη. Μόνο τότε θα επωφεληθούν από το μοναδικό ευρωπαϊκό εγχείρημα, το οποίο, παρά την ελληνική κρίση και το Brexit, ακόμη υπάρχει προς υποστήριξη ενός αγαθού που δεν αποτιμάται σε χρήμα: την ειρήνη» παρατηρεί η SZ.