To εμβληματικό πλοίο της Greenpeace Arctic Sunrise αναζητεί φάλαινες-φυσητήρες στη νότια Κρήτη

To εμβληματικό πλοίο της Greenpeace, Arctic Sunrise, ταξιδεύει φέτος δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης για τη διεξαγωγή έρευνας πεδίου για τα κητώδη της Ελληνικής Τάφρου, που θα ξεκινήσει αύριο Πέμπτη 19 Αυγούστου και θα διαρκέσει 4 εβδομάδες. Σκοπός της έρευνας είναι η καταγραφή της παρουσίας κητωδών στην περιοχή δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης, με ιδιαίτερη έμφαση στις φάλαινες-φυσητήρες (Physeter macrocephalus) και τη φάλαινα-ζιφιό (Ziphius cavirostris).

Η έρευνα στοχεύει από τη μία να ενισχύσει την κατανόηση της κατανομής, της ταυτότητας και της αφθονίας των πιο πάνω ειδών, και από την άλλη να αναδείξει την οικολογική σημασία της συγκεκριμένης περιοχής, η οποία προορίζεται, όπως είναι γνωστό, για έρευνα και εκμετάλλευση πετρελαίου και ορυκτού αερίου. Το ταξίδι αυτό έρχεται να εμπλουτίσει τη γνώση και το πολύτιμο έργο της περιβαλλοντικής οργάνωσης Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος, η οποία υπερασπίζεται για περισσότερα από 25 χρόνια την προστασία των κητωδών και των οικοσυστημάτων τους. Το Πέλαγος κρούει εδώ και καιρό τον κώδωνα του κινδύνου για την περιοχή από το ενδεχόμενο εξορύξεων, τονίζοντας την ανάγκη να προστατευτεί.

Η Greenpeace τονίζει με τη σειρά της για άλλη μία φορά την έντονη αντίθεσή της στις εξορύξεις υδρογονανθράκων (Y/A) και την ανάγκη αποτελεσματικής προστασίας της περιοχής, απαιτώντας την ακύρωση όλων των σχεδίων για εξόρυξη υδρογονανθράκων στη χώρα και έναν ενεργειακό σχεδιασμό για 100% καθαρή ενέργεια το αργότερο ως το 2050.

Στην ίδια ανακοίνωση της Greenpeace επισημαίνεται ακόμη ότι η περιοχή που προορίζεται για την ανάπτυξη προγράμματος έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων καλύπτει μεγάλο και οικολογικά σημαντικό μέρος της Ελληνικής Τάφρου.

Η Ελληνική Τάφρος σχηματίζει αψίδα που ξεκινά από το Ιόνιο Πέλαγος, εκτείνεται μέχρι τη Νότια Κρήτη και φτάνει στις ακτές της Τουρκίας. Είναι μία από τις σημαντικότερες περιοχές για τη θαλάσσια ζωή της Ελλάδας και της Ανατολικής Μεσογείου. Το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου βρίσκεται μέσα στην ελληνική τάφρο και ξεπερνά τα 5.100 μέτρα. Λόγω ορισμένων περιβαλλοντικών και γεωμορφολογικών συνθηκών, η περιοχή αυτή είναι σημαντική για την επιβίωση όλων των απειλουμένων ειδών θαλάσσιων θηλαστικών που απαντώνται στη Μεσόγειο. Φιλοξενεί επίσης αφθονία οργανισμών που βρίσκονται χαμηλά στην τροφική αλυσίδα, όπως τα κεφαλόποδα, που αποτελούν την κύρια τροφή για τις φάλαινες φυσητήρες (Physeter macrocephalus) και άλλα απειλούμενα είδη.

Πρόκειται για μία περιοχή με τεράστια οικολογική σημασία, καθώς αποτελεί σπίτι για δεκάδες παγκοσμίως σπάνια και ιδιαίτερα ευάλωτα είδη που βρίσκονται υπό καθεστώς προστασίας, όπως είναι οι φυσητήρες, οι ζιφιοί, τα σπάνια και απειλούμενα “κοινά δελφίνια”, οι πτεροφάλαινες, οι θαλάσσιες χελώνες και οι μεσογειακές φώκιες. Μάλιστα, έχει αναγνωριστεί από τη Διεθνή Συμφωνία για τη Διατήρηση των Κητωδών της Μαύρης Θάλασσας, της Μεσογείου και της Συγκείμενης Ζώνης του Ατλαντικού (ACCOBAMS) ως η μοναδική στη Μεσόγειο “Περιοχή Ειδικής Σημασίας” για τους φυσητήρες, που από όλη την Ανατολική Μεσόγειο αναπαράγονται μόνο εκεί.

Διαβάστε εδώ ολόκληρη την έκθεση της Greenpeace

"google ad"