Φράγμα Βαλσαμιώτη: ένα έργο που δεν το δημιούργησε κάποια υπαρκτή ή έκτακτη ανάγκη αλλά η αναγκαιότητα πρόληψης τυχόν προβλημάτων λειψυδρίας θα προκαλούσε ευχάριστη έκπληξη σε μια χώρα που πάντα τρέχει πίσω από τα προβλήματα αν δεν το συνόδευαν οι καθιερωμένες καθυστερήσεις και υπερβάσεις. Πόσο μάλλον που με λιγότερα χρήματα θα εξοικονομούσαμε πολύ περισσότερο νερό κάθε χρόνο. Παρ’ όλα αυτά, τόσο ο πρόεδρος του Οργανισμού Ανάπτυξης Δυτικής Κρήτης (ΟΑΔΥΚ) κ. Γιάννης Μπατζελής όσο και ο διευθυντής τεχνικών υπηρεσιών του ΟΑΔΥΚ κ. Μάρκος Πατρελάκης το θεωρούν απαραίτητο καθώς η διαχείριση του νερού είναι μια σύνθετη υπόθεση.
Η δημοπράτηση του έργου ξεκίνησε το 2003. Έκτοτε έχει υπερβεί τον προϋπολογισμό του κατά το ένα τρίτο περίπου αλλά και τον χρόνο παράδοσής του κατά έξι χρόνια: από το 2007 που ήταν να παραδοθεί, με διαδοχικές παρατάσεις, έφτασε τώρα να αναμένεται σύμφωνα με τις νέες προθεσμίες για τον Αύγουστο του 2013. Θα παραδοθεί το έργο; Θα είναι σε θέση το φράγμα να λειτουργήσει; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα μας απαντά ο πρόεδρος του ΟΑΔΥΚ κ. Γιάννης Μπατζέλης.
– Κε Μπατζέλη, η παράδοση του φράγματος είχε αρχικά οριστεί για το 2007. Έκτοτε με διαδοχικές παρατάσεις, έφτασε να αναμένεται για φέτος. Τελικά, πότε θα είναι το φράγμα έτοιμο;
Γ.Μ.: «Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο των εργασιών. Σ’ αυτό το στάδιο οι εργάτες δουλεύουν σε 24ωρη βάση καθώς ρίχνεται το μπετόν και δεν πρέπει να σταματήσει καθόλου ο σκυροδέτης. Όλα αυτά θα τελειώσουν μέχρι τον Αύγουστο. Συγχρόνως φτιάχνονται και κάποια παράγωγα έργα, τα μηχανολογικά προχωράνε, ο αγωγός έχει γίνει απ’ τα Μεσκλά προς το φράγμα… Η παράδοση έχει οριστεί για το τέλος Αυγούστου 2013 και είμαστε σίγουροι ότι θα είναι έτοιμο.
»…Το φράγμα θα γεμίζει κατά 30% από τα νερά που κατεβαίνουν απ’ τα βουνά (επιφανειακές απορροές, βροχές) και κατά 70% από τις πηγές των Μεσκλών, όπου υπάρχουνε πηγές και μετά ένα ποτάμι που πάει στη θάλασσα. Ε, από το ποτάμι ένα μέρος του νερού θα μπαίνει στον αγωγό για να πηγαίνει στο φράγμα – τα Μεσκλά είναι ψηλότερα από το φράγμα. Το καλοκαίρι που δεν θα έχει νερό ο αγωγός κλείνει. Αυτό το φράγμα θα χρησιμοποιείται για άρδευση, ποτέ δεν δίνεται νερό από φράγμα ή επιφανειακά νερά για ύδρευση άλλωστε. Στην ύδρευση πάνε νερά είτε από πηγές είτε από γεώτρηση. Εκτός αν ταχυντληστεί το νερό, δηλαδή γίνει η επεξεργασία και η χλωρίωσή τους, και μετά στέλνεται στην πόλη για ύδρευση. Όπως κάνουμε με την Αγιά, δηλαδή. Όταν λοιπόν εμείς με 5 εκατομμύρια κυβικά νερό [τόση θα είναι η ποσότητα νερού στο φράγμα] καλύπτουμε την άρδευση, το νερό των γεωτρήσεων δεν θα το στείλουμε στην άρδευση αλλά θα το στείλουμε για πόσιμο σε μια περίοδο λειψυδρίας. Τώρα το 70% πάει στην άρδευση κι ένα 30% για ύδρευση. Αν λοιπόν το καλοκαίρι έχουμε πρόβλημα θα στέλνουμε από το φράγμα για άρδευση και θα παίρνουμε από τις γεωτρήσεις για ύδρευση».
– Ποια ανάγκη οδήγησε στο να γίνει το φράγμα;
Γ.Μ.: «Το φράγμα λειτουργεί σαν μπαταρία, σε μια ανάγκη το χρησιμοποιείς. Για παράδειγμα του χρόνου, αν δεν βρέξει, θα μπορείς να δώσεις από αυτό το νερό στους αγρότες και μετά να έχεις το άλλο νερό από τις γεωτρήσεις σου για πόσιμο. Αν δεν βρέξει, γιατί φέτος δεν είχαμε πρόβλημα. Η έλλειψη συνήθως, και λειψυδρία να’ χουμε, θα είναι 2 εκ. κυβικά νερό. Παλιά, 2-3 φορές τη βδομάδα δεν δίναμε νερό στους αγρότες (προκειμένου να ηρεμήσει-ισορροπήσει το νερό στις γεωτρήσεις). Αυτό έγινε το 2010. Σπουδαίο είναι να γίνει και άλλο φράγμα, γιατί τα Χανιά έχουν πάρα πολλά νερά επιφανειακά που φεύγουν, χάνονται στη θάλασσα. Αυτά μαζεύει το φράγμα.
– Δεν διαταράσσεται η ισορροπία της περιοχής αν παίρνετε το νερό των ποταμών; Σας ρωτώ γιατί το νερό μέχρι να φτάσει στη θάλασσα δημιουργεί ένα μικρό οικοσύστημα, είναι απαραίτητη αυτή η ροή.
Γ.Μ.: «Επίσης αφήνουμε πάντα ένα ποσοστό για να υπάρχει η φυσική ροή και να μην διαταράσσεται η οικολογική ισορροπία.
– Θα χρειαστεί λέτε να γίνει και άλλο φράγμα;
Γ.Μ.: «Μακάρι να γίνει κι άλλο φράγμα. Αυτό το φράγμα συζητιόταν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, 30-40, πάρα πολλά, μπορεί επί Βενιζέλου να συζητιότανε, απλώς ο ΟΑΔΥΚ όταν συστάθηκε άρχισε να το βάζει στα σκαριά, με μελέτες κλπ, πριν 15 χρόνια. Όταν μας υποσχεθήκαν ότι υπάρχουν τα λεφτά προχωρήσαμε στη δημοπράτηση του έργου το 2002. Η χρηματοδότηση έγινε από ιδίους πόρους του ελληνικού δημοσίου, αλλά μετά το μεγαλύτερό του μέρος πήγε στο πρόγραμμα “Αλέξανδρος Μπαλτατζής”, μέσω του υπουργείου Γεωργίας, που χρηματοδοτήθηκε από την ΕΕ. Υπάρχει μια μελέτη για το φράγμα του Σεμπρενιώτη, που είναι για 15 εκ. κυβικά (3 φορές το φράγμα του Βαλσαμιώτη».
– Υπήρχε από παλιά πρόβλημα λειψυδρίας στα Χανιά;
Γ.Μ.: «Δεν υπήρχαν υποδομές. Τα νερά έχουν πολλά Χανιά, και υπόγεια νερά πάρα πολλά, υπόγειες δεξαμενές, υπόγεια φράγματα στην ουσία, με περίπου 150 εκ. κυβικά νερό μόνο εδώ, στην περιοχή μας. Αυτό δεν μπορείς να κάνεις γεωτρήσεις και αντλιοστάσια για να το τραβήξεις, το νερό πρέπει να το προστατεύεις, ό,τι παίρνεις το καλοκαίρι το χειμώνα να συμπληρώνεται. Εδώ στα Χανιά έχουμε μεγάλες βροχοπτώσεις. Δημιουργήθηκε η ιδέα ότι πρέπει εδώ στα Χανιά να γίνουν 2-3 φράγματα τα οποία να έχουν 15-20 εκ κυβικά νερό που το καλοκαίρι να δίνονται χωρίς να κάνεις υπεράντληση. Με την υπεράντληση, αν η επόμενη χρονιά είναι καλή, αναπληρώνεις, Αν όμως έχεις 2 συνεχόμενες κακές χρονιές, θα πρέπει να κατεβαίνεις πιο βαθιά κάθε φορά. Όσο κατεβαίνεις όμως στερεύουν οι πηγές. Για να προστατευτούν όλα αυτά πρέπει να δρας προληπτικά».
– Δηλαδή το φράγμα έγινε για προληπτικούς λόγους, δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπιστεί.
Έγινε προληπτικά. Πρόβλημα υπήρξε όμως το 2010, εκεί χρειάστηκε. Πιθανόν και του χρόνου να χρειαστεί γιατί γενικά μπαίνουμε σε μια δύσκολη φάση, σε ξηρική φάση σε όλο τον κόσμο, αλλάζει το κλίμα. Το 2000 μπορεί να μην χρειαζότανε, τώρα όμως αυξάνονται και οι ανάγκες, για παράδειγμα στον τουρισμό. Το καλοκαίρι υπερδιπλασιάζεται ο κόσμος, τα ξενοδοχεία έχουν μεγάλες καταναλώσεις, πρέπει να ποτίσουν το γκαζόν, έχουν εγκαταστάσεις… Το πιο πολύ νερό βέβαια πάει στη γεωργία…
– Εδώ στα Χανιά ένα χαμηλό ποσοστό πάει στη γεωργία (70%), δεδομένου ότι πανελλαδικά είναι 85%…
Γ.Μ.: «Ναι γιατί εδώ έχουμε ελιές, πορτοκάλια, που δεν θέλουν πολύ νερό, ενώ σε άλλες περιοχές έχουν καλαμπόκια, στάρια… Τώρα όμως κι εδώ κάνουν καλλιέργειες όπως το αβοκάντο που θέλει κι αυτό πολύ νερό. Και βασικά χρειάζεται οικονομία, να μην γίνεται σπατάλη. Ο αγρότης πρέπει να χρησιμοποιήσει σταγόνες για το πότισμα. Εδώ το νερό είναι φτηνό και μερικοί αγρότες ανοίγουν τη βάνα και…»
– Χρειάζεται μια πολιτική εξοικονόμησης, σωστά;
Γ.Μ.: «Να επιδοτήσει το κράτος πρέπει. Ο αγρότης σήμερα δεν βγαίνει, τα πορτοκάλια δεν βγάζουν λεφτά, ούτε καν τα έξοδά του. Έτσι δεν αλλάζει τα λάστιχά του, απλώς θα τα μπαλώσει. Πρέπει το κράτος να επιδοτήσει. Δεν είναι πολλά λεφτά, ειδικά όταν κάνεις έργο σαν του Βαλσαμιώτη. Αν κάνεις οικονομία στα Χανιά, που καταναλώνουν 100 εκ. κυβικά νερό το χρόνο, οικονομία μόλις 10%, που δεν είναι πολύ, γλιτώνεις 5 εκ. κυβικά νερό το χρόνο, γλιτώνεις δηλαδή ένα φράγμα το χρόνο σε νερό! Δεν είναι δύσκολο να το πετύχεις αυτό, αλλά για να γίνει πρέπει το κράτος να βοηθήσει.
– Δεν θα ήταν προτιμότερο κ. Μπατζέλη να γινόταν αυτό, να γινόταν η εξοικονόμηση, αντί για το φράγμα; Να δίνονταν δηλαδή τα χρήματα για ενέργειες εξοικονόμησης αντί για το φράγμα. Πόσο μάλλον που αυτές οι ενέργειες θα ήταν πιο φτηνές και μακροπρόθεσμα πιο αποτελεσματικές.
Γ.Μ.: «Πιθανόν και τα δύο, σε συνδυασμό, ή έστω, αν ακολουθούσες μια πολιτική από χρόνια του πόσο πολύτιμο είναι το νερό, ότι πρέπει να το προστατεύεις, να το καταλάβει αυτό ο αγρότης, πιθανόν να υπήρχε μια άλλη κατάσταση τώρα, στα Χανιά και παντού».
– Θα είναι σε θέση να λειτουργήσει το φράγμα μόλις παραδοθεί; Θα έχουν συνδεθεί τα δίκτυα, είναι έτοιμες οι υποδομές;
Γ.Μ.: «Από Σεπτέμβρη που θα δουλέψει το φράγμα θα μπορεί να εξυπηρετήσει όλη την περιοχή. Τα δίκτυα υπάρχουν. Ο αγωγός από Μεσκλά προς το φράγμα φτιάχτηκε. Άλλος αγωγός από το φράγμα προς τα Αμπελογιανά προϋπήρχε, έρχεται εδώ και μετά πάει από το υπάρχον δίκτυο όπου θέλουμε. Απλώς, έχει μελετηθεί ένας καινούριος αγωγός που να φεύγει από το φράγμα κατευθείαν και πηγαίνει προς Πατελάρι. Το φράγμα ανήκει στον δήμο Πλατανιά, δώσανε τη γη για να κατασκευαστεί αλλά ζήτησαν απευθείας αγωγό να τους συνδέει. Αυτός ο αγωγός δεν έχει γίνει ακόμη. Και τώρα καλύπτεται αυτή η περιοχή (από το φράγμα προς το Κολυμπάρι) από το προϋπάρχον δίκτυο, απλά έρχεται στα Αμπελογιανά και φεύγει από δω.
Κατασκευάσαμε κι ένα φράγμα στο Ρέθυμνο, 22 εκ. κυβικά νερό παίρνει αυτό, που δεν το χρησιμοποιούμε. Υπογράψαμε και σύμβαση με την ΤΕΡΝΑ να χρησιμοποιεί από αυτό για το υδροηλεκτρικό της έργο. Δεν έχουν γίνει τα δίκτυα για να συνδεθεί, το κράτος σταμάτησε να χρηματοδοτεί έργα άρδευσης, πλέον χρηματοδοτεί μόνο ύδρευσης. Η άρδευση πρέπει να γίνει από ιδίους πόρους, που είναι δύσκολο να βρεθούν. Στο Ρέθυμνο χρησιμοποιούμε μόνο 2 εκ. κυβικά νερό. Αγωγοί από τα ανατολικά και δίκτυα δεν έχουν δίνει, γιατί δεν χρηματοδοτούνται για άρδευση και ο ΟΑΔΥΚ δεν έχει πόρους να τα κάνει. Υπάρχουν όμως οι μελέτες»!
Σε αυτό το σημείο στην κουβέντα μας μπήκε και ο διευθυντής τεχνικών υπηρεσιών, κ. Μάρκος Πατρελάκης, που επισήμανε κάποιες λεπτομέρειες, τόσο στα τεχνικά θέματα όσο και στα οικονομικά στοιχεία.
Μάρκος Πατρελάκης: «Το μόνο πρόβλημα που έχουμε τώρα, χωρίς τον απευθείας αγωγό Πατελαρίου-Κολυμπάρι, είναι ότι για να δώσουμε νερό με τις παλιές γραμμές θα πρέπει να ξανακάνουμε άντληση του νερού του φράγματος αντί να πηγαίνει με φυσική ροή. Δηλαδή, αν θέλουμε να το στείλουμε όπως είναι τώρα τα συστήματα από τον Βαλσαμιώτη στο Κολυμπάρι θα πρέπει να πάει μέσω της δεξαμενής στο Πατελάρι. Το Πατελάρι όμως είναι ψηλότερα από τους αγωγούς που είναι στη λίμνη διότι το νερό που παίρνουμε από τη λίμνη της Αγιάς και την πηγή του Πλαταμνιώνα το πάμε με φυσική ροή στο Πατελάρι. Εκεί υπάρχει ένα αντλιοστάσιο, το ανεβάζει σε μια δεξαμενή και απ’ τη δεξαμενή απλώνεται στον κάμπο Χανιά-Κολυμπάρι. Εάν κάνουμε αγωγό απευθείας απ’ το φράγμα δεν θα μεσολαβεί τίποτα, θα πηγαίνει αυτομάτως με φυσική ροή. Δηλαδή θα μας στοιχίζει λιγότερο. Πάντως, με την προϋπόθεση ότι θα το αντλούμε, μπορούμε και τώρα να το στέλνουμε. Αυτό όμως στοιχίζει, είναι μεγάλες οι αντλίες, μεγάλη και η κατανάλωση της ενέργειας, και οι φθορές αντίστοιχες…
»…Αυτό δεν εξηγείται επαρκώς στις συσκέψεις όπου κάποιοι λένε ότι είναι “άχρηστο πράγμα” το έργο, ότι δεν μπορείς να δώσεις το νερό. Αυτό δεν είναι αλήθεια, όμως υπάρχει ένα πρόσθετο πρόβλημα με τα δίκτυα επειδή είναι πολλαπλής χρήσης το έργο μας. Από την ανατολική μεριά είναι τα νερά του Καλαμιώνα, που είναι σκληρά και δεν είναι κατάλληλα για ύδρευση. Τα νερά που έχουμε από την Αγιά μέχρι τη Σούδα όμως είναι κατάλληλα και για ύδρευση. Εάν λοιπόν δώσουμε νερό σ’ αυτόν τον αγωγό (της ύδρευσης) από τον Βαλσαμιώτη (που είναι για άρδευση), πρέπει να περάσουν από το διυλιστήριο. Διαφορετικά δεν μπορούμε να δώσουμε στις υδρεύσεις επιφανειακό, υπάρχει και αυτό το θέμα. Αλλά αν γίνει αυτός ο αγωγός, θα πάει κατευθειαν Χανιά-Κολυμπάρι και δεν θα υπάρχει θέμα υδρεύσεων, γιατί το σύστημα ύδρευσης είναι διαφορετικό, ξεκινάει απ’ την Αγιά άλλος αγωγός που είναι μόνο για τις υδρεύσεις.
»…Υπάρχει ο αγωγός σχεδιασμένος, υπάρχει δηλαδή η μελέτη να φεύγει κατευθείαν απ’ το φράγμα και να πηγαίνει προς τον Πλατανιά, δηλαδή Ταυρωνίτη, Κολυμπάρι, αλλά δεν έχει χρηματοδοτηθεί ακόμα. Προσπαθούμε για τη χρηματοδότηση».
– Το έργο είναι προληπτικό, όπως μας είπε ο κ. Μπατζέλης. Οι γεωτρήσεις πάντως είναι φουλ, υπάρχει νερό, όπως μας είπαν αγρότες στην περιοχή..
Μ.Π.: «Το σχέδιο δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως, έγινε ένας σχεδιασμός με σκοπό να γίνει αναρρύθμιση των πηγών της Αγιάς. Αυτό το σχέδιο έχει ακόμη δρόμο, επειδή δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να το υλοποιήσουμε γιατί υπάρχουν αντιδράσεις αγροτών που νομίζουν ότι αν κάνουμε γεωτρήσεις θα στερέψουν οι πηγές και δεν θα μπορούν να δώσουν στα δικά τους αντλιοστάσια νερό. Αυτό, με μελέτη που έχει γίνει από τρεις επιστημονικούς φορείς, λέει ότι είναι εντελώς αντιμετωπίσιμο, 100%. Πράγματι επηρεάζονται οι πηγές από τις γεωτρήσεις αλλά το νερό που βγάζεις απ’ τις γεωτρήσεις είναι πολλαπλάσιο από αυτό που βγάζουν οι πηγές. Αλλά επειδή η σχέση που υπάρχει μεταξύ των διαφόρων χρηστών εδώ και χρόνια δεν είναι η καλύτερη, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, προσπαθούμε να χτίσουμε εμπιστοσύνη, και με κόπο, διότι οι χρήστες δεν είναι ακόμη πεπεισμένοι ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτα.
»…Το φράγμα είναι ένα υδροληπτικό έργο από τα πολλά. Γεωτρήσεις, πηγές, φράγμα: αυτά τίθενται σε ένα ενιαίο έργο. Όλα χρειάζονται. Αν περισσεύει νερό μια χρονιά σε μια περιοχή, την επόμενη αποκαθίστανται με την αναρρύθμιση. Με την αναρρύθμιση (υπάρχουν μελέτες γι αυτήν) μπορούμε με κόστος 5 εκ. ευρώ να βάλουμε στο σύστημά μας 15 εκ. κυβικά νερό, ενώ για το φράγμα του Βαλσαμιώτη ξοδεύουμε 40 εκ ευρώ μόνο για 5 εκ. κυβικά νερό. Η οικονομική απόδοση της αναρρύθμισης είναι 8-10 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με την κατασκευή φραγμάτων»!
– Αν όλα πάνε καλά πάντως από την άποψη της ξηρασίας δεν θα χρειάζεται να δίνετε νερό από το φράγμα, έτσι δεν είναι;
Το νερό είναι δυναμική υπόθεση, οι απορροές μεταβάλλονται χρονιά με τη χρονιά ανάλογα τη θερμοκρασία, τη χρήση κλπ. Εγκαταλείπονται οι καλλιέργειες ή γίνονται καινούριες υδροβόρες; Αυξάνει ο τουρισμός; Για παράδειγμα, τη δεκαετία του ’80 και με οδηγία της Ε.Ε. έγιναν πολλά ποτιστικά. Τώρα οι πορτοκαλιές δεν δίνουν εισόδημα και οι αγρότες βάζουν αβοκάντο ενώ ταυτόχρονα καλλιεργούνται πιο πολλές εκτάσεις. Το ποσοστό 30-70% αστικής-γεωργικής χρήσης που σας είπαμε (και που στην υπόλοιπη Ελλάδα είναι συνήθως 20-80%) δεν ισχύει πάντα. Μπορεί να είναι και 40-60% λόγω της αυξημένης αστικής χρήσης (πλύσιμο αυτοκινήτου) και λόγω του τουρισμού. Το καλοκαίρι αυτό μπορεί να φτάσει 50-50%. Ο υπολογισμός αυτός δεν είναι και ασφαλής επειδή κάποιο ποσοστό που χρησιμοποιούν τα ξενοδοχεία μετριέται ως αγροτικό…
– Κ. Πατρελάκη, πείτε μας και σχετικά με τη χρηματοδότηση του έργου.
Μ.Π.: «Σχετικά με τη χρηματοδότηση… 28 εκατομμύρια ευρώ ήταν ο προϋπολογισμός, και μπήκε στην αρχή στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, το 2002. Αλλά τα οικονομικά της χώρας ήταν κακά, δεν πληρώνονταν οι λογαριασμό, κι έτσι το 2006 εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ. Όμως, όταν ξεκίνησαν τα έργα προέκυψε μια σημαντική καθυστέρηση καθώς και μια συμπληρωματική σύμβαση της τάξης των 8,5 εκ. ευρώ. Αυτό συνέβη επειδή συνέβησαν εκτεταμένες κατολισθήσεις στο δεξιό αντέρεισμα, με αποτέλεσμα να χρειαστούν εκτεταμένες γεωλογικές μελέτες, πρόσθετα μέτρα αντιστήριξης καθώς και μια μερική αύξηση του όγκου του έργου. Οι εργασίες είχαν ξεκινήσει στις 8/2/2005. Όμως, μετά τις κατολισθήσεις και την ανάγκη πρόσθετης χρηματοδότησης, το έργο ορίστηκε να παραδοθεί το 2010. Επιπρόσθετα στα παραπάνω ποσά, υπήρξαν περίπου 3 εκ. ευρώ από τις αναθεωρήσεις τιμών, και 1,3 εκ. ευρώ για μηχανολογικές εργασίες.
»…Η ΕΕ απαγορεύει τις συμπληρωματικές συμβάσεις, κι έτσι αυτή η πρόσθετη σύμβαση μπήκε σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα μέσω του υπουργείου Γεωργίας. Ξέρετε, δεν εγκρίνονται εύκολα οι συμπληρωματικές συμβάσεις. Όλα πάντως έγιναν σύμφωνα με όλες τις νόμιμες προβλέψεις.
»…Στο διαγωνισμό μειοδότησε η ΤΟΜΕΣ ΑΤΕ [εργολάβος, κ. Μαθιουλάκης], όμως έκανε 2 χρόνια να καταλήξει ο διαγωνισμός ύστερα από δικαστήρια που έγιναν με προσφυγή της J&PΑΒΑΞ, που συμμετείχε επίσης στον διαγωνισμό. Τελικά, η ΤΟΜΕΣ με τη ΕΤΕΘ Α.Ε., θυγατρική της J&P ΑΒΑΞ ανέλαβαν μαζί το έργο (50-50%)».
Στο κλείσιμο της κουβέντας, ο κ. Πατρελάκης μας ενημέρωσε και σχετικά με το διαχειριστικό σχέδιο για το νερό.
« Σύμφωνα με την οδηγία για τα νερά του 2000 πρέπει όλες οι χώρες να έχουν ίδια νομοθεσία για τη διαχείριση του νερού. Από το 2009 έπρεπε η χώρα μας να έχει συντάξει διαχειριστικό σχέδιο για το νερό. Της Κρήτης δεν έχει γίνει. Αυτό το σχέδιο είναι για να προστατευτούν οι πόροι. Πρέπει ό,τι κάνουμε να αφήνουμε την οικολογική παροχή, που είναι το 30% της θερινής παροχής. Εμείς τον χειμώνα παίρνουμε πολύ λιγότερο, γιατί έχουμε πολύ νερό, και το καλοκαίρι το παίρνουμε όλο. Θα έπρεπε στις πηγές που έχουμε εδώ να μην το παίρνουμε όλο το νερό. Εμείς δεν το κάνουμε αυτό. Πρέπει να βρούμε μια λύση σ’ αυτό, να καλύπτουμε και τις ανάγκες μας και να σεβόμαστε το περιβάλλον. Το διαχειριστικό σχέδιο, που είμαστε υποχρεωμένοι να συντάξουμε και εφαρμόσουμε, προβλέπει αυτά τα πράγματα. Θέλουμε πρόσθετα υδροληπτικά έργα για να μπορούμε να αφήνουμε αυτές τις ποσότητες και να μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες μας. Πρέπει όλοι μαζί, οι χρήστες του νερού, να δούμε τι θα κάνουμε. Αφού αφήνουμε την οικολογική παροχή, να δούμε πως θα μοιράσουμε το νερό που έχουμε στις διάφορες ανάγκες. Θέλει συνεργασία μεταξύ μας, να πληρώνουμε όλοι το νερό, να εφαρμόζεται η αυστηρή νομοθεσία που έχουμε, που δεν εφαρμόζεται…
»…Υπάρχει πρόβλημα αν δεν αφήνουμε την οικολογική παροχή γιατί αν καταστραφεί ένα οικότοπος και εξαφανιστεί η βιοποικιλότητα την επόμενη χρονιά δεν ξαναεμφανίζεται. Στη λίμνη της Αγιάς, για παράδειγμα, υφίσταται ζήτημα διότι παίρνουν από κει νερό τρεις φορείς (Δήμος, ΤΟΕΒ και ΟΑΔΥΚ) και δεν τηρούνται τα συμφωνημένα..
»…Οι βροχές δεν επηρεάζουν το πρόβλημα. Το πρόβλημα της ξηρασίας το καλοκαίρι επηρεάζεται 99% από τα χιόνια. Αυτά εμπλουτίζουν τις πηγές τον Μάιο και Ιούνιο. Για φέτος δεν έχουμε πρόβλημα λειψυδρίας. Αν όμως συνεχιστεί και του χρόνου η φετινή κατάσταση, τότε θα έχουμε πρόβλημα».
Περισσότερα θέματα της Νέλλης Ψαρρού, στο www.nellypsarrou.com και στην ιστοσελίδα της εφημερίδας www.agonaskritis.gr