Σε μία σειρά ζητήματα που αφορούν και την Κρήτη απάντησε ο Υπουργός Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γιώργος Σταθάκης στη συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα “Αγώνας της Κρήτης”. Μεταξύ άλλων ερωτήθηκε και για τα σχέδια για εξορύξεις σε μια σειρά περιοχές της Ελλάδας, μεταξύ αυτών και νότια της Κρήτης, τις έντονες αντιδράσεις που υπάρχουν και το αν υπάρχουν οικονομικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες και το ελληνικό κράτος.
Σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τη διασφάλιση του περιβάλλοντος ο κ. Σταθάκης είπε:
Με τον νόμο 4409 του ‘16 έχουμε ενσωματώσει στην εθνική νομοθεσία τη σχετική ευρωπαϊκή, που είναι η αυστηρότερη διεθνώς. Είμαστε μια χώρα, στην οποία μεγάλο μέρος της επικράτειας, το 28%, είναι περιοχές Natura, οι οποίες παραμένουν άθικτες, με υψηλή περιβαλλοντική προστασία. Με τον τελευταίο νόμο που ψηφίσαμε τις προάλλες δημιουργούμε ένα ακόμη πιο ισχυρό θεσμικό πλαίσιο όσον αφορά στην ανάπτυξη και εξόρυξη υδρογονανθράκων. Διευκολύνουμε την επενδυτική κοινότητα και ταυτόχρονα διασφαλίζουμε την καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος και την ασφάλεια των εργαζομένων.
Μαζί με την επιτάχυνση των επενδύσεων, θεσπίζουμε για πρώτη φορά Παρατηρητήρια Υδρογονανθράκων, μέσω των οποίων οι τοπικές κοινότητες θα είναι παρούσες σε όλα τα στάδια έρευνας και εξόρυξης μελλοντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Μια άλλη πολύ σημαντική παράμετρος, που απαντά νομίζω στην αγωνία πολλών, είναι ότι με τον νέο νόμο απαγορεύεται πλέον καθολικά και σε όλη την επικράτεια η εξορυκτική μέθοδος του fracking που προκαλεί τεράστια περιβαλλοντική ζημιά. Επιπλέον, προβλέπεται αυστηρός έλεγχος σε όλα τα στάδια εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων αλλά και η εκπόνηση σχεδίων αντιμετώπισης κινδύνων.
Απ’ την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι έρευνες για υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα, καθώς ήδη αλλού στη «γειτονιά» μας όχι μόνο έχουν γίνει έρευνες αλλά έχουν εντοπιστεί κοιτάσματα και ξεκίνησε η εκμετάλλευσή τους. Δεν υπάρχει ένα τεχνητό όριο που θα απομονώσει τις ελληνικές θάλασσες από την εξόρυξη ή τη μεταφορά υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο. Άρα, ανεξάρτητα αν η Ελλάδα γίνει παραγωγός χώρα, απαιτείται συνεργασία με τα κράτη της περιοχής για τη διασφάλιση της μέγιστης δυνατής ασφάλειας.
Σχετικά με τα οικονομικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες και το ελληνικό κράτος ο κ. Σταθάκης είπε:
Το θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώσαμε προβλέπει σημαντικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες και το Δημόσιο, τόσο στη φάση της έρευνας όσο και σε πιθανή μελλοντική φάση εκμετάλλευσης κοιτασμάτων. Οι ανάδοχοι υποχρεούνται στην καταβολή τιμήματος ήδη από την υπογραφή της σύμβασης, ενώ κατά τις φάσεις της έρευνας (διαρκεί 7-8 χρόνια) καταβάλλεται στρεμματική αποζημίωση. Παράλληλα, οι ανάδοχοι υποχρεούνται να συμβάλλουν στην εκπαίδευση και τεχνική υποστήριξη του προσωπικού του Δημοσίου. Προφανώς, επιβαρύνονται με τις δαπάνες και φέρουν τον κίνδυνο των εργασιών σε όλη τη διάρκεια της σύμβασης. Και βέβαια ανοίγουν δυνατότητες ενίσχυσης των τοπικών θέσεων απασχόλησης, λόγω των άμεσων ή έμμεσων θέσεων εργασίας που θα προκύψουν.
Στη συνέχεια, στο στάδιο της παραγωγής, τα κέρδη του αναδόχου θα επιβαρύνονται με φόρο 20% υπέρ του Δημοσίου και 5% υπέρ των Περιφερειών. Το Δημόσιο θα λαμβάνει μπόνους παραγωγής και σταθερά μισθώματα επί του τζίρου της εκμετάλλευσης. Η διεθνής εμπειρία παραπέμπει σε ετήσιο μερίδιο της τάξης του 30% – 40% για το Δημόσιο. Τέλος εξασφαλίζεται η λειτουργία του Ταμείου Γενεών, στο οποίο θα κατευθύνονται τα έσοδα από την αξιοποίηση.