«Βασικός πυλώνας ανάπτυξης ο πρωτογενής τομέας» καταθέτει ο Λευτέρης Αυγενάκης
Με αφορμή τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής του νομοσχεδίου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς, ο Βουλευτής Ηρακλείου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, Λευτέρης Αυγενάκης, κατέθεσε τις θέσεις της ΔΗ.ΣΥ., όχι μόνο για το νομοσχέδιο, αλλά και για τις προοπτικές ανάπτυξης του πρωτογενή τομέα, τον οποίο μάλιστα χαρακτήρισε ως βασικό πυλώνα μιας νέας αναπτυξιακής στρατηγικής της χώρας μας.
Ειδικότερα, ο Βουλευτής δήλωσε στο περιθώριο της συζήτησης ότι «η Δημοκρατική Συμμαχία έχει εξαρχής εκφράσει την πεποίθηση ότι ο πρωτογενής τομέας αποτελεί σημαντική προτεραιότητα και έναν από τους θεμελιώδεις, βασικούς πυλώνες της εθνικής μας οικονομίας, πάνω στον οποίο μπορεί -και πρέπει- να οικοδομηθεί το σύγχρονο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας μας.
Την ώρα που η ανεργία χτυπάει «κόκκινο», ολοένα και περισσότεροι νέοι άνθρωποι επιλέγουν ως διέξοδο το επάγγελμα του αγρότη. Δυστυχώς, οι αγρότες μας βρίσκουν απέναντί τους το κράτος. Γιατί, δυστυχώς, στην παρούσα ιδιαιτέρως δύσκολη οικονομική συγκυρία, η κυβέρνηση δεν έχει σαφή και ξεκάθαρο προγραμματισμό και δεν έχει χαράξει αγροτική πολιτική, δεν δίδει προσανατολισμό στον αγροτικό κόσμο.
Πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό ότι μέρος της αναπτυξιακής διαδικασίας στη χώρα μπορεί να βασιστεί στον πρωτογενή τομέα και την αγροτική ανάπτυξη. Με πρωτοποριακές και καινοτόμες προτάσεις.
Ως χώρα διαθέτουμε το μεγάλο πλεονέκτημα να μπορούμε να επενδύσουμε στην ΠΟΙΟΤΗΤΑ και στην ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ και όχι να προσμένουμε απλώς για την επιδότηση. Να στηριχτούμε στην παραγωγικότητα και όχι στην κρατική προστασία.
Κρίσιμο θεωρούμε στη Δημοκρατική Συμμαχία να υπάρξει αντιστροφή της λογικής από την παραχώρηση επιδομάτων στον παραγωγό υπέρ της απόδοσης του προϊόντος του και της ενίσχυσης της παραγωγικότητας. Ταυτόχρονα, αναμένουμε στοχευμένες δράσεις προκειμένου να ενισχύσουμε την προώθηση των αγροτικών προϊόντων στην Ελληνική αγορά και τις τουριστικές υπηρεσίες.
Σε κάθε περίπτωση, ως Δημοκρατική Συμμαχία είμαστε υπέρ της αναθεώρησης του ρόλου και της λειτουργίας των αγροτικών συνεταιρισμών. Όχι όμως με τον τρόπο που επιχειρείται από την κυβέρνηση. Είμαστε υπέρ μικρών, ευέλικτων, ανεξάρτητων και κυρίως καινοτόμων αγροτικών συνεταιρισμών, εποπτευόμενων από την Πολιτεία που θα μεριμνά για την ελεύθερη ανάπτυξή τους».
Επιπλέον, κατέθεσε και μια πρωτοποριακή πρόταση της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Συγκεκριμένα, πρότεινε στον αρμόδιο Υπουργό να συνδυάσει τη θετική του απόφαση «για την παραχώρηση, με συμβολικό αντίτιμο, κρατικής αγροτικής γης 3 εκ. στρεμμάτων περίπου σε νέους κυρίως καλλιεργητές. με την ενθάρρυνση της καλλιέργειας στις εκτάσεις αυτές προϊόντων εξαγώγιμων και ανταγωνιστικών, με νέες, φιλικές προς το περιβάλλον, καλλιεργητικές μεθόδους».
«Ταυτόχρονα, προτείνουμε να εξετασθούν και να εκπονηθούν σχέδια δωρεάν παραχώρησης της χρήσης μεγάλων τέτοιων εκτάσεων σε αγρότες με μικρό ή καθόλου κλήρο και βεβαίως σε ανέργους, οι οποίοι, κατόπιν μιας σύντομης, αλλά ουσιαστικής προπαίδευσης, θα ξεκινήσουν τη συστηματική αναδάσωση των ως άνω εκτάσεων, εξασφαλίζοντας εργασία και εισόδημα. Οι πόροι για τέτοια προγράμματα μπορούν να βρεθούν απ’ το ΕΣΠΑ και από άλλα καταλλήλως προσαρμοζόμενα, προγράμματα, καθώς και από τον σχετικό Κοινοτικό Κανονισμό για την αναδάσωση από ιδιώτες εγκαταλελειμμένων εκτάσεων.
Παράλληλες δράσεις πρέπει να αναπτυχθούν και για την δασοκομία εντός των υπαρχόντων δασών μας με σκοπό την αναβάθμισή τους (καλλιεργητικές υλοτομίες), την εκμετάλλευση και την σωτηρία τους από τις καταστροφικές πυρκαγιές, των οποίων η κύρια ουσιαστική αιτία είναι η υπέρμετρη συσσώρευση βιομάζας. Η βιομάζα αυτή, διαχειριζόμενη, μπορεί να προσφέρει την πρώτη ύλη για την παραγωγή ηλεκτρισμού, υποπροϊόντων ξυλείας (π.χ. ‘νοβοπάν’ στα εργοστάσια) και πρώτη ύλη για την κτηνοτροφία. Κυρίως, θα προσφέρει ουσιαστική προστασία απ’ τις πυρκαγιές στα δάση μας και δουλειά στους νέους μας».
Αναφορικά με το νομοσχέδιο για τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς τόνισε ότι:
«Το σχέδιο νόμου δεν εκπληρώνει το θεμελιώδη στόχο του, δηλαδή την ουσιαστική αναθεώρηση και αποτελεσματική αναδιοργάνωση των αγροτικών Συνεταιρισμών. Δεν θέτει μάλιστα ως προϋπόθεση της όποιας αναδιάρθρωσης ότι προηγουμένως έχει γίνει μια εξαντλητική και αναλυτική καταγραφή της ακίνητης και κινητής περιουσίας των Συνεταιρισμών και Ενώσεων, των οικονομικών τους στοιχείων και δεδομένων.
Ουσιαστικά, μιλάμε για την πλήρη τροποποίηση του Νόμου 2810 του 2000. Είναι γεγονός ότι στόχος κάθε νέας νομοθετικής πρωτοβουλίας είναι αφ’ ενός να βελτιώνει το πλαίσιο που τροποποιεί και αφετέρου να μην αναιρεί ό,τι καλό είχε να προσφέρει ο προηγούμενος. Σε καμία περίπτωση, η αδυναμία της εποπτεύουσας αρχής να εφαρμόσει το νόμο, δεν επιτρέπει να εισάγει διατάξεις «αναγκαστικού περιεχομένου».
Στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνουμε ως αντισυνταγματική και αντισυνεταιριστική τη διάταξη περί αναγκαστικής εκκαθάρισης και τη διάταξη περί διορισμού του εκκαθαριστή από τον Υπουργό. Η διάταξη παρεμβαίνει ξεκάθαρα στην αυτονομία και αυτοδιοίκηση των συνεταιρισμών. Για εμάς, διατάξεις που προβλέπουν κρατική παρέμβαση στον τρόπο λειτουργίας των συνεταιρισμών, με την άσκηση ελέγχου σκοπιμότητας στη συνεταιριστική επιχείρηση, έτσι όπως ερμηνεύεται το τελικό κείμενο του νομοσχεδίου, είναι ανεπίτρεπτη.
Διαφωνούμε, το κράτος να ελέγχει την επιχειρηματική βιωσιμότητα του συνεταιρισμού, τα περιουσιακά στοιχεία του συνεταιρισμού, τον τρόπο διοίκησης, το ποσοστό διάθεσης της παραγωγής, τον βαθμό ανταγωνιστικότητας. Δυστυχώς, για ακόμα μια φορά, παρατηρούμε τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους απέναντι σε κάθε είδους οικονομική δραστηριότητα, τον υπέρμετρο κρατισμό από τον οποίο ακόμα και αυτές τις κρίσιμες ώρες η κυβέρνηση δεν μπορεί να αποκολληθεί.
Επιπλέον, θα πρέπει να προσεχθεί το θέμα της θεσμικής σύγχυσης που δημιουργείται. Δεν είναι δυνατόν να υποχρεούνται οι δευτεροβάθμιες αγροτικές συνεταιριστικές οργανώσεις (δηλαδή οι ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών και οι κοινοπραξίες αγροτικών συνεταιρισμών) και οι τριτοβάθμιες (δηλαδή οι κεντρικές συνεταιριστικές ενώσεις) να μετατραπούν σε ανώνυμες εταιρείες.
Επίσης, για πρώτη φορά στην ιστορία των συνεταιρισμών, εντάσσονται κάτω από τον ίδιο θεσμικό μανδύα διάφορες μορφές συλλογικών αγροτικών δράσεων, οι οποίες μεταξύ τους είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, όπως για παράδειγμα συνεταιρισμοί, ανώνυμες εμπορικές εταιρείες κεφαλαιουχικού χαρακτήρα, συνδικαλιστικές οργανώσεις, επαγγελματικές οργανώσεις – διεπαγγελματικές οργανώσεις. Νομικά μορφώματα που διέπονται από διαφορετικές αρχές και αξίες και διαφορετικούς κανόνες δικαίου.
Σε κάθε περίπτωση, είναι αισιόδοξο το ότι ξεκινά μια προσπάθεια από την παρούσα κυβέρνηση να αλλάξει τα δεδομένα στο συνεταιριστικό κίνημα. Ωστόσο, αυτά που προτείνονται με το παρόν νομοσχέδιο επί της ουσίας βρίσκουν ελάχιστο πεδίο εφαρμογής στην καθημερινή συνεταιριστική πρακτική».