Ο κορωνοϊός δημιουργεί εύλογα ανησυχία και οπωσδήποτε το κλίμα διαμορφώνεται και μέσω των social media.
Στο πλαίσιο αυτό μπορεί να επικρατήσουν οι συνθήκες ενός ιδιότυπου λιθοβολισμού σε ότι ξεφεύγει της κυρίαρχης θεώρησης και αναγνωρίζεται ως επικίνδυνη θέση πλέον όχι μόνο κοινωνικά αλλά και σε βάρος της υγείας του πληθυσμού.
Αυτό συνέβη με τη θέση που εξέφρασε η Εκκλησία της Ελλάδας ενάντια στα ακραία μέτρα περιορισμού των προσελεύσεων ειδικά στους ναούς ενώ η συζήτηση μετά επικεντρώθηκε στο θέμα της Θείας Λειτουργίας.
Οπωσδήποτε υπάρχουν λόγοι υγείας που κάνουν την μαζική προσέλευση σε ναούς προβληματική όπως και το μυστήριο της Θείας Λειτουργίας. Όμως, από την κριτική για τη στάση της επίσημης Εκκλησίας στη διαμόρφωση μίας ατμόσφαιρας που περίπου αιτιολογούσε έναν ιδιότυπο διαδικτυακό λιθοβολισμό όλων των ανθρώπων που πιστεύουν, υπάρχει μεγάλη, τεράστια απόσταση.
Η πίστη είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν στην επιστήμη, άλλοι μπορεί να πιστεύουν και στην επιστήμη αλλά και στον Θεό. Άλλοι πάλι περισσότερο στον Θεό. Σε οποιαδήποτε περίπτωση η πίστη ή η έλλειψή της δε διαχωρίζει τους ηλίθιους από τους έξυπνους. Όμως τα μέτρα που αποφασίζονται από την πολιτεία πρέπει να είναι σεβαστά από όλους, σε όποιον θεό και αν πιστεύει ή αν δε πιστεύει.
Η πίστη για πολλούς ανθρώπους, ειδικά σε περιόδους όπως η σημερινή, είναι και αποκούμπι, και στήριγμα. Και αυτό ας το έχουν υπόψη αυτοί που δεν πιστεύουν. Δε γίνεται να απαιτήσεις από έναν άνθρωπο που πιστεύει να πάψει να πιστεύει τη στιγμή που βιώνει μία κρίση. Δεν είναι θέμα νοημοσύνης. Είναι αυτό που είναι ο άνθρωπος.