Κατά τον υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα, τα στοιχεία για το ΑΕΠ του τρίτου τριμήνου «αναδεικνύουν τη δυναμική που είχε αναπτύξει η ελληνική οικονομία πριν την υγειονομική κρίση» όσο και «τις αντοχές της κατά τη διάρκεια της κρίσης».
Κατά τους απλούς αριθμούς, τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ιστορικών, έως πολεμικών, διαστάσεων ύφεση, δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία μπήκε στην υγειονομική κρίση μακράν ως η πιο αδύναμη της ευρωζώνης και θα βγει ως εκείνη που, επίσης μακράν, έχει υποστεί την μεγαλύτερη συρρίκνωση, και δείχνουν ακόμη ότι το πλήγμα από την απώλεια των εσόδων του τουρισμού ήταν τεράστιο. Ή άλλως, το άνευ όρων και ορίων άνοιγμα του τουρισμού του καλοκαίρι άνοιξε τις πύλες της τραγωδίας και του δεύτερου κύματος της πανδημίας, χωρίς να αποφέρει κανένα ουσιαστικό κέρδος στην οικονομία.
Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ στο τρίτο, και παραδοσιακά δυνατό λόγω τουρισμού, τρίμηνο η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 11,7%, ενώ σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2020 – όταν η ύφεση είχε φθάσει στο 14,2% – καταγράφηκε αναιμική αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,3%.
Με βάση τα στοιχεία της Eurostat, στο τρίτο τρίμηνο η οικονομία της ευρωζώνης εμφάνισε ετήσια ύφεση μόνον 4,4%, ενώ σε τριμηνιαία βάση υπήρξε αύξηση του ΑΕΠ κατά 12,6%.
Η εικόνα αυτή, της εκρηκτικής ανάκαμψης σε τριμηνιαία βάση και της συγκρατημένης ετήσιας ύφεσης, είναι σε γενικές γραμμές ανάλογη σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης πλην της Ελλάδας.
Ενδεικτικά, η Ιταλία είχε τριμηνιαία αύξηση του ΑΕΠ κατά 16,1% και ετήσια ύφεση 4,7%, η Κύπρος είχε τριμηνιαία αύξηση κατά 9,4% και μείωση του ΑΕΠ κατά 4,4% σε σχέση με το ίδιο τρίμηνο του 2019, και η Σλοβενία είχε ανάκαμψη 12,3% στο τρίμηνο και συρρίκνωση 2,9% σε ετήσια βάση.
Η Ολλανδία επίσης ανέκαμψε κατά 7,7% στο τρίμηνο και κατέγραψε ύφεση 2,5% σε βάση από χρόνο σε χρόνο, η Ισπανία είχε αύξηση 16,7% στο τρίμηνο και πτώση 8,7% σε σχέση με το 2019, στην Γαλλία τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν τριμηνιαία αύξηση ΑΕΠ κατά 18,2 και ετήσια πτώση κατά 4,3% και η Γερμανία ήταν στο +8,2% στο τρίμηνο και στο -4,3% σε σχέση με το 2019.
Οι αριθμοί είναι από μόνοι τους ενδεικτικοί για το τεράστιο χάσμα που χωρίζει την Ελλάδα από την υπόλοιπη ευρωζώνη – η οποία, συν τοις άλλοις, δεν εξέρχεται από δεκαετή μνημονιακή κρίση.
Ως προς τον τουρισμό, τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι το μεγάλο πάρτι του καλοκαιριού ήταν το απόλυτο… state of mind σε ό,τι αφορά την συμβολή του στο ΑΕΠ: Τα έσοδα από τον τουρισμό στον εννεάμηνο μέχρι και τον Σεπτέμβριο ήταν μόλις 3,5 δισ. ευρώ, από 16,1 δισ. ευρώ που εισπράχθηκαν πέρυσι στην ίδια περίοδο, καταγράφοντας πτώση κατά 12,6 δισ. ευρώ.
Και το δεύτερο μεγάλο πλήγμα ήρθε από τις εξαγωγές και τις επενδύσεις, με τις μεν πρώτες να κάνουν βουτιά κατά 44,9%., τις δε δεύτερες να παραμένουν απολύτως παγωμένες.
Παρά ταύτα, το υπουργείο Οικονομικών πανηγυρίζει γιατί ο ρυθμός της ετήσιας ύφεσης, με βάση τα δεδομένα των πρώτων εννέα μηνών του 2019, είναι μονοψήφιος, στο 8,5%. Θεωρεί ότι διατηρείται η δυναμική (;) για να συγκρατηθεί η ύφεση στο σύνολο της χρονιάς στο 10,5% που προβλέπει ο προϋπολογισμός, όπως επίσης θεωρεί ότι διατηρούνται και οι βάσεις για ουσιαστική ανάκαμψη το 2021.
Παραμένει άγνωστο πως ακριβώς μπορούν να συμβούν αυτά, με την χώρα σε καθολικό lockdown από τις 7 Νοεμβρίου, με την βουτιά στα φορολογικά έσοδα τον Νοέμβριο να φθάνει στο 20%, και με τον τζίρο των Χριστουγέννων, που παραδοσιακά στηρίζει την αγορά, να είναι ήδη χαμένος.
Παραμένει επίσης άγνωστο από πού θα προέλθει το καύσιμο για την ανάκαμψη του 4,8% το 2021 που προβλέπει ο προϋπολογισμός, καθ΄ότι τα μέτρα στήριξης της οικονομίας περικόπτονται αντί να αυξάνονται και η επενδυτική έκρηξη που υπόσχεται ακούραστα η κυβέρνηση παραμένει επίσης… state of mind.