Ο Αιγαίας ήταν βασιλεύς των Αθηνών κατά την εποχή που στην Κρήτη κυριαρχούσε ο Μίνωας και ο Μινωικός πολιτισμός. Σε μια πολεμική αναμέτρηση με τους Μινωίτες νικήθηκαν οι Αθηναίοι. Τότε ο Μίνωας επέβαλλε στον Αιγαία φόρο αίματος. Κάθε χρόνο, να στέλνει στην Κνωσσό, στο ξακουστό παλάτι του Μίνωα όπου υπήρχε και ο Λαβύρινθος που ζούσε ο Μινώταυρος, να στέλνει λοιπόν 12 ξακουστά αρχοντόπουλα, τα καλλίτερα των Αθηνών.
Ο Μινώταυρος προήλθε απ’ την ένωση της γυναίκας του Μίνωα Πασσιφάης μ’ έναν θεϊκό ταύρο. Γι’ αυτό ο Μίνωας τον κράτησε ως γυιό του στο παλάτι, γιατί ήταν απ’ την ένωση της γυναίκας του μ’ έναν θεό, που είχε πάρει μορφή ταύρου. Είχε κεφάλι ταύρου και ένα καταπληκτικό υγιές σώμα ενός εύρωστου εφήβου. Συναισθήματα; Δεν λέει η μυθολογία μας αν είχε. Ήταν πολύ δυνατός και επικίνδυνος. Όταν ούρλιαζε, όταν έκλαιγε, εγκλωβισμένος σ’ αυτό το κεφάλι του ταύρου, έτρεμε ολόκληρη η γη της Κρήτης.
Ο λαβύρινθος, που ήταν φυλακισμένος ο Μινώταυρος, ήταν ένα δημιούργημα αρχιτεκτονικό με πολλούς διαδρόμους και στοές για να ζει εκεί ο Μινώταυρος. Όμως, όποιος έμπαινε εκεί δεν ξαναγύριζε πίσω. Χανόταν μέσα στις στοές, δεν έβρισκε την έξοδο. Ο Μινώταυρος, αφού διασκέδαζε μαζί τους, αφού έπαιζε σπρώχνοντάς τους στην μια και στην άλλη στοά, εκδικούμενος τους συνομήλικους του για την αφύσικη φύση του, τους έτρωγε. Προς φοβερό τρόμο των υπολοίπων νεαρών που έβλεπαν το οικτρό τέλος τους.
Λέγεται πως ο Λαβύρινθος ήταν στα καλοκαιρινά παλάτια της Κνωσσού και η έξοδος του καταλήγει στο ιερό που γινόταν οι τελετές με τα Ταυροκαθάρσια. Είναι μια φυσική σπηλιά με ατέλειωτες στοές που διασχίζει έναν ολόκληρο μεγάλο λόφο. Λέγεται επίσης από ντόπιους πως οι Γερμανοί στην Κατοχή είχαν εξερευνήσει ένα τμήμα του χρησιμοποιώντας ‘’μίτους’’ όπως η Αριάδνη η κόρη του Μίνωα και είχαν κρύψει στο τμήμα αυτό πυρομαχικά. Λέγεται ακόμα πως οι ντόπιοι πριν πολλά χρόνια είχαν ρίξει μέσα ένα γουρούνι το οποίο μετά από πολλές μέρες βγήκε απ’ την έξοδο που είναι ακριβώς μέσα στον χώρο του ιερού που γινόταν τα ταυροκαθάρσια. Υπάρχουν ακόμα τα ερείπια του ιερού αυτού.
Ανάμεσα λοιπόν στους 12 νέους που έστειλε αυτήν την φορά ο Αιγαίας ως φόρο αίματος στον Μίνωα ήταν και ο μονάκριβος γυιός του, ο Θησέας. Η εντιμότητα του Αιγαία δεν του επέτρεπε να απαλλάξει τον γυιό του όταν τόσα αρχοντόπουλα είχαν χαθεί. Κοινή γαρ η τύχη για την αξιοπρέπεια της Αθήνας και του βασιλιά της. Τώρα, έχομε άραγε αξιοπρέπεια;
Το καράβι του Θησέα μαζί με τα αρχοντόπουλα ξεκίνησε με μαύρα πανιά. Με σπαραγμό ανείπωτο τους αποχαιρέτησαν οι γονείς τους και υποσχέθηκαν ο Θησέας και τα υπόλοιπα αρχοντόπουλα πως αν γλυτώσουν στην επιστροφή τους θα έχουν κατεβάσει τα μαύρα πανιά απ’ το καράβι και θα έχουν βάλει άσπρα.
Ερχόταν τώρα θυσία ο γυιος του βασιλιά των Αθηνών και ο Μίνωας, πριν τους ρίξει στον Μινώταυρο τους υποδέχθηκε με βασιλικές τιμές, με λαμπρότητα, αίγλη και πλούτο που θαμπώθηκαν οι νέοι. Και η Αριάδνη, η πεντάμορφη, πανέξυπνη και τολμηρή κόρη του Μίνωα, ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά τον Θησέα. Του έδωσε ένα κουβάρι, γνωστό ως ο ‘’μίτος της Αριάδνης’’, τον καθοδήγησε να το δέσει στην έξοδο και να το ξετυλίγει όσο προχωρά μέσα. Όταν οπισθοχωρεί να το τυλίγει. Έτσι, δεν θα χαθεί μέσα στις στοές. Ο Θησέας ενθουσιασμένος της υποσχέθηκε γάμο και πως θα την έπαιρνε μαζί του γιατί θα κατηγορείτο για προδοσία και θα την σκότωναν. Την πήρε μαζί του αλλά την εγκατέλειψε στην Νάξο επειδή την περιφρόνησε. Η μεγάλη της αγάπη που ξεπέρασε τα όρια, η αυτοθυσία της ενώ αυτή δεν του ζήτησε τίποτα και γνώριζε τα έθιμά τους και το τέλος της, δεν τον συγκίνησαν. Την περιφρόνησε επειδή τον ακολούθησε ως απλή δούλη, αυτή, η Αριάδνη, η κόρη η ακριβή του πανίσχυρου Μίνωα. Επειδή αγνόησε για χάρη του έρωτα τον πατέρα της, την τιμή της, την αξιοπρέπεια της και τον ακολούθησε ανύμφευτη χωρίς τιμές και συνοδείες και δώρα και προίκες. Την εγκατέλειψε μόνη της στην Νάξο.
Η Αριάδνη αποπειράθηκε να κρεμαστεί από ένα δένδρο όπου την βρήκε ο θεός Διόνυσος, την ερωτεύτηκε, την πήρε μαζί του και έκανε μαζί της τα παιδιά του. Όμως, η Αριάδνη δεν ξαναείδε την Κρήτη, ούτε και τον Θησέα, που πάνω στη χαρά του, ξέχασε να κατεβάσει τα μαύρα πανιά και να ανεβάσει τα λευκά. Ο πατέρας του, ο Αιγαίας, που είχε ανέβει σ’ έναν λόφο περιμένοντας την επιστροφή του γυιού του, μόλις είδε τα μαύρα πανιά, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Και από τότε η θάλασσα ονομάστηκε ‘’Αιγαίον Πέλαγος’’ εις τους αιώνες των αιώνων.
Υστερόγραφο: Αλήθεια, η κυρία που αμφισβητεί την Ελληνικότητα του Αιγαίου, δεν ήταν καλή μαθήτρια;
Άννα Κωνσταντουδάκη – Αγγελάκη
