Οι πολιτικοί μηχανικοί Ζωή Εύδου και Άρης Χατζηδάκης παρουσιάζουν το νέο τους βιβλίο, αφιερωμένο στα ιστορικά γεφύρια της Δυτικής Κρήτης. Το βιβλίο, που εκδόθηκε από το ΤΕΕ-Τμήμα Δυτικής Κρήτης, θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου στο Μεγάλο Αρσενάλι.
Οι συγγραφείς, μελετώντας τα λίθινα γεφύρια από την αρχαιότητα έως τις αρχές του 20ού αιώνα, αναδεικνύουν την τεχνική παράδοση και την ιστορική σημασία αυτών των κατασκευών. Τα γεφύρια, πέρα από την πρακτική τους λειτουργία, αποτελούν σημαντικά στοιχεία του πολιτιστικού τοπίου και μάρτυρες της ιστορίας και της καθημερινότητας των ανθρώπων.
Το βιβλίο, εκτός από την καταγραφή και την ιστορική τεκμηρίωση κάθε γέφυρας, εμβαθύνει στο πλαίσιο της κατασκευής τους, την τεχνική γνώση της εποχής και τους ανθρώπους που συνέβαλαν στην δημιουργία τους.
Πιο αναλυτικά σε σχετικό δελτίο τύπου αναφέρονται τα εξής:
Εκδόθηκε (μόλις) από το ΤΕΕ-Τμήμα Δυτικής Κρήτης και παρουσιάζεται την Τετάρτη 30/10/2024 στις 19:00 στο Μεγάλο Αρσενάλι (ΚΑΜ) το βιβλίο που έγραψαν οι πολιτικοί μηχανικοί Ζωή Εύδου (Χανιά) και ο Άρης Χατζηδάκης (Ρέθυμνο) για τις ιστορικές γέφυρες της Δυτικής Κρήτης.
Σας στέλνω το αντικείμενο του βιβλίου (από το οπισθόφυλλο ) και τη σχετική αφίσα – πρόσκληση.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
“Τα λίθινα γεφύρια, ως τεχνικές κατασκευές, ενσωματώνουν την τεχνογνωσία των δημιουργών τους και είναι μάρτυρες μιας ολόκληρης τεχνικής παράδοσης, βασισμένης στη θολοδομία. Αποτελούν κορυφαία δείγματα και κατ’ εξοχήν έκφραση της παράδοσης αυτής.
Παράλληλα, ως τμήματα των δρόμων και μέσα αποκατάστασης της επικοινωνίας ανάμεσα στις ανθρώπινες κοινότητες, έχουν ασφαλώς ένα συμβολικό χαρακτήρα που έχει αποτυπωθεί στη λαογραφική μας παράδοση. Εξάλλου, η θέση τους είναι μάρτυρας της οργάνωσης του χώρου που επέβαλε την κατασκευή τους, ξεχασμένων σήμερα δρόμων, ανταλλαγών και λειτουργιών.
Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται οι λίθινες γέφυρες της Δυτικής Κρήτης από την αρχαιότητα μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα καθώς και δύο πολύ σημαντικές μεταλλικές γέφυρες, έργο της Κρητικής Πολιτείας.
Εκτός από την καταγραφή και την ιστορική τεκμηρίωση κάθε γέφυρας -όπου αυτό ήταν δυνατόν- γίνεται έρευνα για το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτές κατασκευάστηκαν, την τεχνική γνώση κάθε εποχής, τους συντελεστές μηχανικούς και μαστόρους και την οργάνωση της παραγωγής των έργων”.