Του Αλέξανδρου Κουτσομητόπουλου *
΅Σαν σήμερα¨ το 1945 το έγκλημα ρήψης της 1ης Ατομικής Βόμβας στη Χιροσίμα , με θύματα εκατοντάδες , ίσως πάνω από ένα εκατομμύριο μέχρι σήμερα με τις συνακόλουθες ασθένειες σε άμαχο πληθυσμό, γυναίκες , παιδιά , νήπια και ηλικιωμένους.
Ένα πράγμα θα πρέπει να εκτιμήσουμε σαν σίγουρο: Με αυτή την απόφαση των Η.Π.Α επί της ουσίας καταργήθηκε η έννοια του Εγκλήματος η των Εγκλημάτων Πολέμου κατά άμαχων πληθυσμών, όπως αυτή καταγράφτηκε – θεσμοθετήθηκε στο από μια άποψη ΅ανθρωπιστικό δίκαιο΅ για τη διεξαγωγή του πολέμου στις ΅Συνθήκες της Χάγης΅ ( 1897/1908 ) την παραβίαση του οποίοι εμείς – σωστά και δίκαια – επικαλούμαστε για να καταγγείλουμε τα Γερμανικά Εγκλήματα Πολέμου στη διάρκεια της “προηγούμενης” ανοιχτής κατοχής μας΅ – Απαιτώντας ¨Επανόρθωση – Αποζημίωση – Αποκατάσταση.
Η φρικτή αυτή απόφαση καθιέρωσε την έννοια των “παράπλευρων απωλειών”σε άμαχους και ανυπεράσπιτους πολίτες σ΄ένα πόλεμο η εάν θέλετε την επαναφορά της αρχής “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα” στην πολιτική και στον πόλεμο, ο οποίος είναι η προέκταση των πολιτικών επιδιώξεων ΅με άλλα μέσα΅. ¨Ενα γεγονός που επιβεβαιώθηκε ¨λίγο αργότερα¨ , στη διάρκεια της μετά το Β΄ Π.Π. περίοδου του … α-αφασιακού στη φαντασία μας “ποτέ πια ξανά πόλεμος”, με ότι ζήσαμε στο Βιετνάμ , στη Γιουγκοσλαβία , στον Α΄πόλεμο του Ιράκ και στα σύγχρονα πολεμικά μέτωπα του ιμπεριαλισμού στη Μέση – Ανατολή , με σκοπό τη γρήγορη ΅τελική λύση & νίκη΅. Η οποία ¨πρέπει΅ να έχει λιγότερους ΅δικούς μας΅ νεκρούς και περισσότερους στους εχθρούς , όπου σαν εχθροί δεν νοούνται μόνο οι ένοπλοι μαχώμενοι η αντιμαχώμενοι , αλλά ολόκληρες οι κοινωνίες , οι λαοί και τα έθνη στις οποίες υπάγονται οι ένοπλα στρατευμένοι.
Πολλοί είναι οι ¨προοδευτικοί” που αναγνώρισαν τη “Ratio” , τη λογική των Η.Π.Α για τη ρήψη δύο ατομικών βομβών πάνω από δύο ΠΟΛΕΙΣ ( Χιροσίμα – Ναγκασάκι ), με το επιχείρημα πως εάν η βόμβες ¨εξαύλωσης ανθρώπων¨ δεν έπεφταν θα παρατεινόταν ο πόλεμος ας πούμε για ακόμα δυο χρόνια και θα είχαμε ΅δικά μας θύματα΅. Με αυτή τη ¨λογική΅ όμως εκβαρβαρήσαμε σε πρωτόγωνα και μεσαιωνικά επίπεδα την έννοια και τη διεξαγωγή του πολέμου και υποσκάψαμε το ΅δικό μας…¨ηθικό πλεονέκτημα΅ ( του ας πούμε δημοκρατικού ‘ αντιιμπεριαλιστικού – Αντι- Αξονικού Στρατοπέδου, μιας και η Ιαπωνία ήταν τελευταία ΅επιζήσασα΅ χώρα του Χιτλερικού – Φασιστικού Άξονα στο Β΄Π.Π.) για τη βαρβαρότητα του ναζισμού και τον ολοκληρωτικό τρόπο σκέψης των αντιπάλων.
Απαιτεί αρκετή ΅σχιζοειδή και διπολική΅ σκέψη για όσους μιλάμε για τα αναμφισβήτητα εγκλήματα της ΅ναζιστικής πτέρυγας΅ του γερμανικού επεκτατικού – ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου στο Β΄Π.Π, για τα πάνω από 1500 Γερμανικά Ολοκαυτώματα σε όλη την Ελλάδα , κυρίως στον άμαχο πληθυσμό ( όπου το μεγαλύτερο μαζικό γενοκτονικό έγκλημα ήταν η – επιβολή – του Λιμού ) και να σιγούμε , να θεωρούμε ΅νομοτελειακή συνέπεια ενός πολέμου΅, για τη Χιροσίμα , το Ναγκασίκι , τα εκατοντάδες επίσης “My-Lai” στο Βιετνάμ , τους μαζικούς ΅επιλεκτικούς¨ βομβαρδισμούς μέσα σε πόλεις όπως , όπως στη Βηρυτό, στη Γάζα , στη Βαγδάτη , στο Αφγανιστάν , στο Βελιγράδι & το Πάντσεβο και επίσης σε πολές ακόμα άλλες χώρες και εμπόλεμες περιοχές της Ασίας, της Αφρικής και της Ν. Αμερικής.
Στα πλαίσια της λεγόμενης “μετα” – πολεμικής περιόδου του ΅ποτέ πια πόλεμος΅, στη διάρκεια της οποίας τα θύματα πολέμου μέχρι σήμερα είναι περισσότερα από αυτά του Β΄Π-Π( κάπου διάβασα για πάνω από 100 εκατομμύρια !). Τελικά μετά τη Χιροσίμα τι είναι ΅έγκλημα πολέμου΅ και πόσο Αντιναζί είναι οι “δημοκράτες Αντιναζί” , όταν δέχτηκαν να συζητούν μέχρι και σήμερα το “δικαίωμα” και τη περίπτωση του εγκληματικού ΅Πρώτου Πλήγματος΅ με πυρηνικά όπλα ( έχοντας πλήρη επίγνωση των γενοκτονικών επιπτώσεων μετά τη Χιροσίμα) σε περίπτωση που απειληθούν τα συμφέροντα τους ;
Υ.Γ. 1 : Δεν είναι περίεργο που ο πρώην πρόεδρος “Ομπάμα” στη τελευταία του επίσκεψη στην Ιαπωνία και τη Χιροσίμα , παρά τη “λύπη” που εξέφρασε, αρνήθηκε να ζητήσει ευθέως Συγνώμη για τη ρήψη των ατομικών βομβών, αναγνωρίζοντας πως ήταν έγκλημα πολέμου. Τι μας περιμένει άραγε ακόμας;
Υ.Γ2 : Αξίζουν μνείας και συγχαρητηρίων η εντυπωσιακή “επιμέλεια και απόδοση” των πρώτων ρεπορτάζ για τη βόμβα στη Χιρασίμα, την οποία έκανε τόσο εμπεριστατωμένα και με τόση ευαισθησία ο φιλόλογος Δημήτρης Δαμασκηνός, ο οποίος είναι γνωστός και από την επικέντρωση του στην ανάδειξη του έργου του Μενέλαου Λουντέμη. «Ήμουν εκεί στις 6 Αυγούστου 1945»: Η μαρτυρία του John Hersey
* δημοσιογράφος – πολιτικός επιστήμονας. Ερευνητής από το 1987 της ιστορίας των συνεπειών της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα και υπερασπιστής με σειρά δεκάδων δημοσιεύσεων και εμφανίσεων στα Μ.Μ.Ε. της Διεκδίκησης των Γερμανικών Επανορθώσεων (προς το Δημόσιο) και Αποζημιώσεων ( προς τους Πολίτες ), όπως και της επιστροφής των ¨Εξαναγκαστικών Δανείων της Τράπεζας της Ελλάδος προς το Γ΄Ράιχ .
