Εντύπωση προκάλεσε η είδηση σχετικά με το αίτημα που κατάθεσε η Γερμανική Fraport για αναβολή της καταβολής της εισφοράς και της αμοιβής παραχώρησης στο Δημόσιο για όλο το 2019.
Το ποσό που ζητά να μην πληρώσει η εταιρεία φτάνει τα 44 εκατομμύρια ευρώ.
Όπως μάθαμε η εταιρεία πατάει στις διατάξεις τους άρθρου 45 της σύμβασης παραχώρησης περί δυσμενών συμβάντων, ώστε να εξασφαλιστεί η ρευστότητά της.
To άρθρο 45 βρίσκεται στη σελίδα 281 (σε σύνολο 296) της Σύμβασης Παραχώρησης που από πολλούς δικαίως έχει χαρακτηριστεί αποικιοκρατικού χαρακτήρα (ΕΔΩ ολόκληρη η Σύμβαση).
Το εύλογο ερώτημα που βεβαίως τίθεται είναι αν μία εταιρεία που απέκτησε σε πολύ χαμηλή τιμή δεκατέσσερα αεροδρόμια μπορεί τώρα να ζητά τη μη πληρωμή δόσεων εις το όνομα ενός πράγματι δυσμενούς συμβάντος.
Και είναι σημαντικό και καθόλα σοβαρό το ερώτημα όταν αυτή η εταιρεία απέκτησε αυτά τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια στη βάση των δυσμενών οικονομικών συνθηκών που δημιούργησε μία παγκόσμια κρίση που έπληξε ιδιαίτερα σκληρά την Ελλάδα, που οδήγησαν τη χώρα σε υπογραφή μνημόνιων, στη βάση των οποίων η Fraport αγόρασε τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια.
Στη βάση λοιπόν μίας ακραίας και δυσμενούς πραγματικότητας η Fraport καρπώθηκε τα αεροδρόμια, όχι υπό φυσιολογικές συνθήκες. Γιατί αλλιώς το αντίτιμο θα ήταν πολλαπλάσιο.
Άραγε, γιατί το δυσμενές συμβάν της οικονομικής καταστροφής μίας χώρας να επιτρέπει σε μία εταιρεία όπως η Fraport να κερδοσκοπεί και όταν αυτή η εταιρεία που τόσο καιρό καρπώνεται τα οφέλη της λειτουργίας των αεροδρομιών αντιμετωπίζει κρίση θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να μην πληρώνει τα ελάχιστα που πρέπει να καταβάλλει;
Υπενθυμίζουμε ότι τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της Ελλάδας – μεταξύ των οποίων και των Χανίων – έχουν αποδειχτεί χρυσοφόρα για τη Fraport αφού αντιπροσώπευαν το 80% της αύξησης που κατέγραψαν τα συνολικά κέρδη της γερμανικής εταιρείας το πρώτο 9μηνο του 2016!
Πιο συγκεκριμένα, μόλις 173 μέρες που μεσολάβησαν από την 11η Απριλίου, που ανέλαβε επίσημα τη διαχείριση των 14 ελληνικών αεροδρομίων μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου, η μητρική Fraport έβαλε στα ταμεία της έσοδα της τάξης των 180 εκατ. Η ίδια η διοίκηση της Fraport, μάλιστα, αποδίδει στα ελληνικά αεροδρόμια τη σημαντική αύξηση εσόδων που κατέγραψε, φθάνοντας τα 2,23 δισ. ευρώ στο φετινό εννεάμηνο έναντι 1,96 δισ. ευρώ στο αντίστοιχο διάστημα του 2016. Αντιπροσωπεύουν, δηλαδή, τα 2/3 (66,9%) της αύξησης εσόδων που κατέγραψε η Fraport στο εννεάμηνο.
Όπως προκύπτει από τα σχετικά στοιχεία, τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) της μητρικής Fraport αυξήθηκαν από 677 εκατ. ευρώ στο εννεάμηνο 2016 σε 808 εκατ. ευρώ στο αντίστοιχο φετινό διάστημα. Έτσι, τα 106 εκατ. ευρώ κέρδη (EBITDA) της Fraport που προήλθαν από τα 14 ελληνικά αεροδρόμια αντιπροσωπεύουν το 80% της αύξησης που καταγράφουν φέτος τα συνολικά κέρδη της ενώ αντιστοιχούν στο 86% της αύξησης κερδών που εμφάνισε από τις δραστηριότητές της εκτός Γερμανίας.
Αυτά τα κέρδη είναι μόνο για το πρώτο εννιάμηνο του 2016.
Η Fraport Greece στην οποία η μητρική γερμανική εταιρεία κατέχει 73,4% ( το υπόλοιπο 26,6% ανήκει στον όμιλο Κοπελούζου), πραγματοποίησε το 2018 συνολικά έσοδα 414,8 εκατ. ευρώ από την εκμετάλλευση των 14 αεροδρομίων, επιτυγχάνοντας μάλιστα ετήσια αύξηση 76,6%.
Ως εκ τούτου, γιατί άραγε η Γερμανική εταιρεία δεν πληρώνει τα 44 εκατομμύρια από τα ήδη τεράστια κέρδη που έχει από τα αεροδρόμια;
Γνωρίζουμε ότι οι επενδύσεις που έχει κάνει στα αεροδρόμια είναι ασήμαντες (και στο αερόδρόμιο Χανίων σχεδόν ανύπαρκτες), όμως δεν επιτρέπεται να έχει καν χασούρα;
Οι θεσμοί και οι εκπρόσωποι των δανειστών πάντως δε φαίνεται να δείχνουν την ίδια κατανόηση που ζητά η γερμανική εταιρεία από το ελληνικό κράτος στους χιλιάδες Έλληνες πολίτες που ζούνε μέσα στο “δυσμενές συμβάν” της επιδημίας του κορωνοϊού και ασφυκτιούν επιπλέον από την δεκαετή οικονομική κρίση τώρα που στις 30 Απριλίου λήγει η παράταση των πλειστηριασμών.
Βλέπουμε ότι συνεχίζουν να επιμένουν για άνοιγμα πλειστηριασμών εν μέσω πανδημίας γιατί οι… παρατάσεις δημιουργούν “κουλτούρα μη πληρωμών”.
Μήπως το “δυσμενές συμβάν” επηρεάζει μόνο τις γερμανικές εταιρείες και όχι τους πολίτες αυτής της χώρας; Ή μήπως η “κουλτούρα μη πληρωμών” αφορά μόνο τους πολίτες σε οικονομική αδυναμία;
Ας ελπίσουμε ότι αυτή τουλάχιστον τη φορά η ελληνική κυβέρνηση και το Υπουργείο Οικονομικών που θα λάβει την απόφαση για το σχετικό αίτημα, θα ζητήσει το αυτονόητο, δηλαδή, να πληρωθεί το μικρό αντίτιμο που έχει συμφωνηθεί στη βάση των κερδών που ήδη έχει συσσωρεύσει η εταιρεία από τη μεγάλη κερδοφορία των αεροδρομίων.
Και αν κι εφόσον η εταιρεία δε θέλει ή δε μπορεί να πληρώσει, τότε μήπως η Fraport θα πρέπει να… φύγει;
Δε γίνεται διαρκώς να ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.