Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση των κλαδικών οργανώσεων της ΤΕ Χανίων του ΚΚΕ, στην κατάμεστη αίθουσα του ΚΑΠΗ στη Νέα Χώρα. Την κεντρική ομιλία για τις εξελίξεις στο ασφαλιστικό έκανε ο Αντρέας Κοκοσάλης, μέλος του Γ.Π. Κρήτης του ΚΚΕ.
Διαβάστε την ομιλία του κεντρικού ομιλητή:
Δίνουμε τη μάχη παντού σε κάθε πόλη και χωριό, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, στα σχολεία και τις σχολές, για να δυναμώσουν η συλλογική δράση, ο αγώνας, η διεκδίκηση για τα αυτονόητα, για όλα αυτά που μπορεί και πρέπει σήμερα να έχει ο λαός μας για να ζήσει.
Δίνουμε τη μάχη για να μην μπει ο λαός μας κάτω από τη σημαία των στόχων του κεφαλαίου, να βγει μπροστά, να βάλει στο επίκεντρο τις δικές του πραγματικές ανάγκες, τα δικά του δικαιώματα. Να σηκώσει τη δική του σημαία, να περπατήσει τον δικό του δρόμο, για να πάρει αυτός την εξουσία. Εδώ βρίσκεται η ελπίδα, η προοπτική για το λαό.
Κρατάμε ζωντανή την ελπίδα, υπολογίζοντας ότι βρισκόμαστε μπροστά σε νέα προβλήματα, ότι η κατάσταση είναι σύνθετη και δύσκολη, εξακολουθεί να σηματοδοτείται από τις αντεπαναστατικές ανατροπές.
Δε σηκώνουμε ψηλά τα χέρια!
Φωτίζουμε την προοπτική για το λαό μας, παίρνοντας υπόψη πως υπάρχει συνολικό πισωγύρισμα, παραμένει ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων. Και σε αυτές τις συνθήκες, συνθήκες οικονομικών κρίσεων, φουντώνουν οι ανορθολογικές και αντιδραστικές θεωρίες, ο συντηρητισμός και οι αυταπάτες, έως και ξαναβγαίνουν από το αυγό του φιδιού φασιστικά μορφώματα και κόμματα.
Όμως, απ’ την άλλη, υπάρχει ένα σημαντικό δεδομένο. Είναι η ύπαρξη του Κόμματός μας, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, με τον επαναστατικό του χαρακτήρα, με επιρροή στο κίνημα και τις λαϊκές μάζες, με κύρος στο διεθνές κίνημα.
Είναι το ΚΚΕ που έχει μπει στον δεύτερο αιώνα του και με την επαναστατική στρατηγική του φωτίζει τη μόνη προοπτική για το λαό, την εργατική εξουσία. Με την 100χρονη πείρα μας και με πολύτιμα εφόδια τις επεξεργασίες, τα συμπεράσματά μας, γινόμαστε ακόμα πιο ικανοί, με ισχυρούς δεσμούς στις εργατικές – λαϊκές δυνάμεις, πιο ικανοί να δουλεύουμε με την πολιτική μας.
Ήδη ο λαός μας έχει αρκετά δείγματα, για να καταλάβει τι σημαίνει γι’ αυτόν και τα παιδιά του η υλοποίηση των δεσμεύσεων της ΝΔ ως κυβέρνησης. Γιατί η μείωση φόρων, η προσέλκυση επενδύσεων και η αποκατάσταση του αισθήματος ασφάλειας, που έκαναν σημαία τους προεκλογικά η ΝΔ και ο Μητσοτάκης, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η υλοποίηση της αντιδραστικής πολιτικής για λογαριασμό του κεφαλαίου, η οποία πάει χέρι – χέρι με την ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το φορολογικό της νομοσχέδιο. Σύμφωνα με το οποίο οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα θα συνεχίζουν να πληρώνουν το 93% των φορολογικών εσόδων, θα συνεχίζουν δηλαδή να ματώνουν και σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάκαμψης για τα κέρδη των λίγων, των εκμεταλλευτών.
Μια επιπλέον απόδειξη είναι ο ίδιος ο κρατικός προϋπολογισμός, όπου, ενώ τα φορολογικά έσοδα προβλέπεται να είναι αυξημένα κατά 800 εκατ. ευρώ το 2020, οι επιχειρήσεις θα πληρώσουν 550 εκατ. ευρώ λιγότερο από το 2019, παρά το γεγονός ότι θα έχουν περισσότερα κέρδη.
Ποιος θα πληρώσει για άλλη μια φορά το μάρμαρο; Η εργατική τάξη, ο λαός. Που όχι μόνο θα βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσει τα αυξημένα φορολογικά έσοδα, θα πληρώσει και για την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία, αφού οι κρατικές δαπάνες παραμένουν παγωμένες, ενώ οι ελλείψεις σε υποδομές και πάνω απ’ όλα σε προσωπικό είναι πολύ μεγάλες.
Και όλα αυτά σε συνθήκες ανάπτυξης, όπου θα έχουμε έκρηξη επενδύσεων, όπως λέει η κυβέρνηση της ΝΔ.
"google ad"
Γι’ αυτό η ΝΔ νομοθετεί ό,τι συμφέρει το μεγάλο κεφάλαιο και τις επενδύσεις του.
Γι’ αυτό και η ΝΔ προχώρησε ένα βήμα παραπέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε μια νέα μορφή καταστολής του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος, με ωμή παρέμβαση του κράτους στις συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Καταστολή του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος είναι οι Ενώσεις Προσώπων, αυτό το κρατικό εργαλείο που μπαίνει στην υπηρεσία των εργοδοτών, για να καταργηθούν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, να τσακιστούν οι μισθοί, να γενικευτεί η ευελιξία.
Στόχος τους οι εξαιρέσεις από τις ελάχιστες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας να γίνουν ο κανόνας, δηλαδή επέκταση παντού των ειδικών οικονομικών ζωνών, δηλαδή εργατικά γκέτο παντού.
Εχουν, μάλιστα, το θράσος να βαφτίζουν «δημοκρατία» τις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο. Από πού κι ως πού θεωρείται δημοκρατία να έχει το υπουργείο Εργασίας το μητρώο των συνδικαλιστικών οργανώσεων, λες και είναι παράρτημα της Ασφάλειας;
Από πού κι ως πού είναι δημοκρατία η κρατική παρέμβαση στη λειτουργία των συνδικάτων; Ο έλεγχος των σωματείων από κυβέρνηση και εργοδότες; Από πού κι ως πού είναι δημοκρατία η κήρυξη απεργίας με ηλεκτρονική ψηφοφορία, όπου οι εργάτες ούτε δεσμούς θα έχουν μεταξύ τους, ούτε θα συζητούν συλλογικά, ούτε από κοινού θα αποφασίζουν να οργανώνουν τις απεργίες τους, τις κινητοποιήσεις τους;
Ολα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά καταστολή της συνδικαλιστικής δράσης, φακέλωμα των αγωνιστικών διαθέσεων, των σωματείων. Οι εργάτες μπορούν με τον μαζικό, ενωτικό, ταξικό τους αγώνα να τους χαλάσουν τα σχέδια, να διεκδικήσουν σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στη συλλογική οργάνωση και πάλη.
Οι Ποινικοί Κώδικες που ενσωματώνουν αντιδραστικούς θεσμούς, διευρύνουν τις διατάξεις του «τρομονόμου», ώστε να μπορεί να χαρακτηριστεί τρομοκρατική πράξη οποιοδήποτε απλό αδίκημα, οι αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο, που θέλουν να βάλουν στον ηλεκτρονικό γύψο το εργατικό κίνημα, αλλά και η παραβίαση του ασύλου και η επίθεση των ΜΑΤ σε φοιτητές που διαμαρτύρονταν για το lock out στην ΑΣΟΕΕ.
Ολα αυτά, βεβαίως, μαζί με το κλίμα αστυνομοκρατίας, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η προετοιμασία των επιτελείων του άδικου εκμεταλλευτικού συστήματος, που ξέρουν ότι η αδικία γεννά την αμφισβήτηση, την αγανάκτηση και την οργή. Που μπορεί, αν γίνει συλλογική οργάνωση και πάλη, αν συναντηθεί με την ανατρεπτική πολιτική πρόταση του
ΚΚΕ, να τους πάρει και να τους σηκώσει.
Αυτοί λοιπόν παίρνουν τα μέτρα τους και εμείς τα δικά μας!
Το εργατικό κίνημα, το λαϊκό, το φοιτητικό κίνημα θα απαντήσουν στον αυταρχισμό και την καταστολή.
Φίλοι και φίλες,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η κυβέρνηση της ΝΔ, μετά τις εκλογές της 7ης Ιούλη, πιάνει το νήμα της αντιλαϊκής πολιτικής από κει που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει. Αυτό έκανε με τις διευκολύνσεις, τα προνόμια και τις μειώσεις φόρων στο κεφάλαιο, αυτό κάνει με τις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο, με το χτύπημα της απεργίας, την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Αυτό ετοιμάζεται να κάνει τώρα και με το νέο Ασφαλιστικό.
Η ΝΔ έρχεται να εφαρμόσει και όχι να ακυρώσει τον νόμο Κατρούγκαλου, τον νόμο – «λαιμητόμο» της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, να ολοκληρώσει το έγκλημα στην Κοινωνική Ασφάλιση.
Η επίθεση είναι ενιαία και δεν εξαιρείται κανείς!
Ο οργανωμένος μαζικός αγώνας και η συμμαχία των εργαζομένων, των αγροτών, των ελευθεροεπαγγελματιών επιστημόνων, των επαγγελματοβιοτεχνών, της νεολαίας, των γυναικών, όλου του εργαζόμενου λαού, εμείς οι κομμουνιστές πρέπει να συμβάλλουμε να ακυρώσει τα σχέδια ολοκληρωτικής παράδοσης της Κοινωνικής Ασφάλισης στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών!
Γιατί το κυβερνητικό σχέδιο είναι σχέδιο συνολικής ιδιωτικοποίησης του ασφαλιστικού συστήματος, έτσι ώστε η Κοινωνική Ασφάλιση από κοινωνικό δικαίωμα να μετατρέπεται σε «επένδυση» και ατομικό ρίσκο.
Με μπαράζ δηλώσεων για το “νέο Ασφαλιστικό”, για το “Ασφαλιστικό του μέλλοντος” και άλλα παρόμοια, τα στελέχη της κυβέρνησης ΝΔ επιχειρούν να αξιοποιήσουν τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον νόμο – λαιμητόμο του Κατρούγκαλου, προκειμένου να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης, συνεχίζοντας την αντιασφαλιστική επίθεση από εκεί που την έφτασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι δεσμευμένοι, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, στις αποφάσεις του Eurogroup, που συνδιαμόρφωσαν, τις κατευθύνσεις του ΠΑγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός κλπ. Αποφάσεις και κατευθύνσεις που στοχεύουν:
– στην εναρμόνιση των ασφαλιστικών συστημάτων, δηλαδή συνεχή υποβάθμιση δικαιωμάτων
– στην πλήρη κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών και των εισφορών του κράτους, δηλαδή στην μετατροπή των ασφαλιστικών ταμείων σε ιδιωτικές εταιρίες και τις συντάξεις σε ατομική υπόθεση του ασφαλισμένου
– στη συγκέντρωση των εισφορών στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων μέσα από τις ασφαλιστικές εταιρείες
– κατ΄επέκταση οι συντάξεις, ως εμπορικά-ασφαλιστικά προϊόντα να μην είναι εξασφαλισμένα.
Σε αυτό το πνεύμα αξιοποιούνται οι πρόσφατες αποφάσεις του ΣΤΕ για να επιταχυνθεί το αντιασφαλιστικό έργο όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής!
Τι προβλέπουν όμως οι αποφάσεις του ΣΤΕ:
– νομιμοποιεί την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, θεωρώντας συνταγματική την ίδρυση του ΕΦΚΑ, άρα αφήνει ανέγγιχτη την βασική δομή του νόμου για την “αναμόρφωση” του ασφαλιστικού στη βάση των απαιτήσεων των επιχειρηματικών ομίλων,
– νομιμοποιεί την άρση οποιαδήποτε διάκρισης ανάμεσα στους συνταξιούχους σε απλούς και νέους, σε ασφαλισμένους πριν ή μετά το 1993. Άρα κάνεις δεν εξαιρείται από τις αντιασφαλιστικές ανατροπές!
– η ακύρωση του όποιου επανυπολογισμού κύριων και επικουρικών συντάξεων γίνεται όχημα για μια νέα ακόμα αναλογιστική μελέτη που θα ενισχύσει την αναγκαιότητα του νέου αντιασφαλιστικού ν/σ.
Δηλαδή με άλλα λόγια:
– δεν αναιρούν ούτε αγγίζουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα των παρεμβάσεων των 3 μνημονίων
– δεν αναιρούν τους κοινούς “αναπτυξιακούς” στόχους των κυβερνήσεων ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ για ολοένα και μεγαλύτερη απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από το “κόστος” της Κοινωνικής Ασφάλισης.
– δεν αναιρούν τις τεράστιες περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις στους “παλιούς” συνταξιούχους, την αφαίρεση της 13ης και 14ης σύνταξης, την αύξηση των ορίων ηλικίας στα 67 έτη, την αύξηση από τα 35 στα 40 και στα 42 χρόνια εργασίας για το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη, τη μεγάλη μείωση των νέων συντάξεων μετά το Μάη του 2016!
Κατά συνέπεια, και οι ανατροπές που επιβλήθηκαν πριν από το νόμο Κατρούγκαλου αλλά και ο ίδιος ο νόμος παραμένουν σε ισχύ, συνεχίζοντας να παράγουν καταστροφικά αποτελέσματα για τους 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχους και τους 3,9 εκατομμύρια σημερινούς ασφαλισμένους, επιβεβαιώνοντας ότι είναι και ο καλύτερος “χορηγός” της ιδιωτικοποίησης!
Φίλοι και φίλες,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το έργο το έχουν ξαναδεί οι συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι. Έχουν ξανακούσει τους ίδιους ακριβώς ισχυρισμούς περί “νέου”, “δίκαιου” και “βιώσιμου” Ασφαλιστικού. Αυτούς αναμασούσαν οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, πριν και μετά την ψήφιση του νόμου 4387 το Μάη του 2016, του νόμου – λαιμητόμου που ενσωμάτωσε όλες τις προηγούμενες αντιασφαλιστικές ανατροπές. Που πρόσθεσε νέα βάρβαρα χτυπήματα και προετοίμασε το έδαφος για τη σημερινή επιχείρηση παραπέρα ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Άλλωστε όλες οι κυβερνήσεις από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 μέχρι και σήμερα πριν από κάθε επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση αναμασούν τα ίδια: με αυτό τον μόνιμο πρόλογο έφεραν αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, περικοπές συντάξεων και παροχών, χτύπημα στα ΒΑΕ, απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από το “κόστος” της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Η παραπέρα συρρίκνωση των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών, η πρόσθετη ελάφρυνση των καπιταλιστικών επιχειρήσεων από τις ασφαλιστικές εισφορές, η συνέχιση της περικοπής της κρατικής χρηματοδότησης προς την Κοινωνική Ασφάλιση, σε συνυπολογισμό με τις νέες δικαστικές αποφάσεις, είναι το έδαφος πάνω στο οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται να πουλήσει ως “λύση” την ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης.
Για τους μονοπωλιακούς ομίλους οι συντάξεις είναι βάρος, ενώ οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο Ασφαλιστικό είναι ταυτόχρονα και πηγή νέων κεφαλαίων, αφού οι περικοπές δεν “σώζουν” την οικονομία γενικά, όπως ισχυρίζονται, αλλά μόνο το κεφάλαιο.
Είναι αξιοσημείωτο ότι στην Ε.Ε. τα ετήσια «κατά κεφαλήν ασφάλιστρα», όσα δηλ. πληρώνει κατά μέσο όρο ο καθένας σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, είναι σχεδόν 2000 Ευρώ, ενώ στην Ελλάδα 360, δηλαδή μόλις 18,5% του Μ.Ο. της Ε.Ε.! Ακόμη πιο έντονη είναι η διαφορά στις ασφαλίσεις ζωής, όπου η Ελλάδα είναι μόλις στο 14,3% του Μ.Ο. της Ε.Ε. Γίνεται κατανοητό λοιπόν τί τεράστιο περιθώριο κερδοφορίας βλέπουν οι μονοπωλιακοί ασφαλιστικοί όμιλοι και γιατί πιέζουν συνεχώς ώστε να προχωρήσουν οι αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις.
Για αυτό δεν μπορούν να συγκρατήσουν τη χαρά τους οι έμποροι της Υγείας, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, οι εργοδοτικές ενώσεις των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων, των μεγαλοξενοδόχων, και όλοι, μαζί με τα κυβερνητικά στελέχη, αναφωνούν: “Η ώρα της ιδιωτικής ασφάλισης ήρθε!”…
Τι σχεδιάζουν όμως;
Στόχος τους είναι οι εργαζόμενοι να υποχρεώνονται για όλη τη ζωή τους να πληρώνουν ατέλειωτες εισφορές από το μισθό τους ή ακόμα και φόρους, όπως δηλαδή κάνουν και έκαναν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά στο τέλος δεν θα γνωρίζουν τι θα πάρουν και αν θα πάρουν σύνταξη.
Γιατί οι παράμετροι που μπαίνουν σχετίζονται με την επένδυση αυτών των εισφορών και τις αποδόσεις που αυτή θα δίνει και θα εξαρτάται από τη γενικότερη πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας, της κερδοφορίας του κεφαλαίου, αλλά και της λεγόμενης «δημοσιονομικής σταθερότητας», με βάση τους δείκτες της ΕΕ, του ΔΝΤ και των «θεσμών».
Το περιβόητο “νέο Ασφαλιστικό” της ΝΔ είναι παλιό και δοκιμασμένο. Το σύστημα των “τριών πυλώνων”, η μετατροπή της ασφάλισης των γηρατειών σε “ατομική υπόθεση” είναι κάτι που το ζουν εκατομμύρια ανασφάλιστοι και ασφαλισμένοι στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες.
Το μοντέλο των 3 πυλώνων που προτείνει ως καινοφανές έχει ήδη σε ένα βαθμό νομοθετηθεί ήδη από 1992 εν μέρει (νόμοι Σιούφα) ως και το 2002 (νόμος Ρέππα).
Το σύστημα των τριών πυλώνων επέκτεινε ο νόμος Κατρούγκαλου!
Το σύστημα αυτό αποτελείται:
– από έναν λεγόμενο “δημόσιο πυλώνα”, που θα περιορίζεται σε ένα επίδομα πτωχοκομείου στο ύψος της σημερινής “εθνικής σύνταξης” των 300 ευρώ, που έχει αναδιανεμητικό χαρακτήρα, και θα χρηματοδοτείται από τη γενική φορολογία (φρόντισε για αυτό ο νόμος Κατρούγκαλου),
– από τον δεύτερο πυλώνα: τα Επαγγελματικά Ταμεία και την Ιδιωτική Ασφάλιση, με βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα κι έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα.
Εδώ εστιάζει η νέα αντιδραστική παρέμβαση της ΝΔ. Αυτό σημαίνει παράδοση των εισφορών των εργαζομένων στο χρηματιστηριακό τζόγο: αυτό που αλλιώς ονομάζουν ιδιωτικά κεφαλαιοποιητικά συστήματα ή αλλιώς τα περίφημα επαγγελματικά ταμεία και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, όπως ειναι πιο γνωστά.
– και το σύστημα αυτό ολοκληρώνεται από τον τρίτο πυλώνα: την ιδιωτική ασφάλιση, η οποία είναι προαιρετική αλλά πλασάρεται έντεχνα ως η ατομική λύση στο κοινωνικό δικαίωμα και τη λαϊκή ανάγκη της Δημόσια Υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης, ώστε να ανοίξει ακόμη ένα πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο!
Στην ουσία αυτό το σύστημα απαλλάσσει το κράτος από την υποχρέωση στην Κοινωνική Ασφάλιση. Στην κατεύθυνση αυτή οι συντάξεις, κύριες και επικουρικές, ρίχνονται όλο και πιο βαθιά στα Τάρταρα. Το πρώτο θύμα είναι οι επικουρικές, τις οποίες η κυβέρνηση εισάγει σε σύστημα άμεσης κεφαλαιοποίησης, δηλαδή στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Σε αυτό το σύστημα ξέρεις τι θα δίνεις, άγνωστο τι θα πάρεις, αφού τα χρήματα τα διαχειρίζονται “επενδυτές” που τα επενδύουν, τα τζογάρουν στα χρηματιστήρια. Τα γεγονότα χρεοκοπίας τέτοιων εταιρειών, που άφησαν στην ένδεια εκατομμύρια ασφαλισμένους, είναι πολύ πρόσφατα.
Μια ματιά:
στην ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ που μέχρι και σήμερα εκκρεμούν χιλιάδες αποζημιώσεις όσων πλήγηκαν από το λουκέτο της, δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι ψάχνουν το δίκιο τους στα δικαστήρια κάνοντας υπέρογκα έξοδα,
στην ENRON (ΗΠΑ), οι εργαζόμενοι της οποίας είδαν τις εισφορές τους να εξαϋλώνονται με τη χρεοκοπία της εταιρείας, στις μετοχές της οποίας είχε επενδύσει μεγάλα κεφάλαια το συνταξιοδοτικό τους ταμείο,
στο επαγγελματικό Ταμείο των Φαρμακοϋπαλλήλων με 80% μείωση συντάξεων και 64% εφάπαξ,
αποκαλύπτουν τον κόλαφο που δημιουργεί για τους εργαζόμενους η αντικατάσταση της ανταποδοτικότητας και της αλληλεγγύης των γενεών από το τζόγο της κεφαλαιοποίησης στην Ασφάλιση.
Πιο πρόσφατο όμως παράδειγμα είναι το νέο Επαγγελματικό Ταμείο του ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΑΕ Ν.Π.Ι.Δ. που στο καταστατικό του αναφέρεται: «Ο Κλάδος Συνταξιοδοτικών Παροχών εφαρμόζει το κεφαλαιοποιητικό σύστημα προκαθορισμένης εισφοράς. Δεν εγγυάται το ύψος της εφάπαξ παροχής, ούτε το ύψος της επενδυτικής απόδοσης, ούτε το ύψος των επενδυτικών εξόδων».
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Γερμανία, όπου το 51% των συνταξιούχων παίρνουν κρατική σύνταξη κάτω από το όριο της φτώχειας ενώ στη Γαλλία όπου με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα ξεδιπλώνεται νεά αύξηση των ορίων ηλικίας, η καθιέρωση ενός συστήματος “μορίων” με στόχο μικρότερες, εξατομικευμένες και αγνώστου ύψους συντάξεις με απώτερο στόχο την διάδοση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος κι εκεί!
Σε αυτές τις συνθήκες οι ασφαλιστικές εταιρείες βάζουν δεκάδες όρους προϋποθέσεις για την ασφάλιση και τη συνταξιοδότηση. έτσι για πχ υπάρχουν δεκάδες ασθένειες που δεν καλύπτονται ή επιβάλλονται ειδικά ασφάλιστρα και προϋποθέσεις. Τα ιδιωτικά ασφάλιστρα δεν καλύπτουν οδοντιατρικές εργασίες, γυαλιά οράσεως, λογοθεραπείες, εργοθεραπείες κλπ. Στην ιδιωτική ασφάλιση το κόστος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μετράται κατά κεφαλήν και δεν ισχύει το οικογενειακό βιβλιάριο υγείας
Φίλοι και φίλες,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σε αυτό το έδαφος ξεδιπλώνεται μια καμπάνια αποπροσανατολισμού, που στόχο έχει την μαζική υιοθέτηση των αντιδραστικών ανατροπών που ετοιμάζονται.
Στόχο έχουν ιδιαίτερα τις νεότερες γενιές των εργαζομένων. Αξιοποιούν την υψηλή ανεργία, την “ευελιξία” και τη μερική απασχόληση, το καθεστώς της εποχικής και μαύρης εργασίας, που οδηγούν σε μισό ή καθόλου ένσημο για χιλιάδες νέα παιδιά. Στοχεύουν να εμπεδωθεί η αντίληψη ότι “αφού δεν θα πάρετε σύνταξη ποτέ ή αν πάρετε θα είναι ένα ξεροκόμματο τότε η ιδιωτική ασφάλιση είναι η μόνη λύση”
Πρόκειται για μια ύπουλη προπαγάνδα, η οποία εκπορεύεται από όλους όσοι θέλουν να κρατήσουν τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα τις νεότερες γενιές μακριά από τον αγώνα ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση και να τους σπρώξουν στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.
Η ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης είναι «λύση» μόνο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, που θα βάλουν στο χέρι τα δισεκατομμύρια ευρώ των ασφαλιστικών εισφορών, χωρίς μάλιστα να αναλαμβάνουν καμία δέσμευση για το τι θα επιστρέψουν στους ασφαλισμένους μετά από 35 και 40 χρόνια δουλειάς.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διάρκεια της τελευταίας καπιταλιστικής κρίσης έχασαν μέχρι και το 40% των αποθεματικών τους. Το 2016, σε δημοσίευμά του, το «Bloomberg» ανέφερε ότι σε «τεστ αντοχής» σε αυτά τα συνταξιοδοτικά ταμεία στις χώρες της Ευρωζώνης διαπιστώθηκε ότι το έλλειμμά τους ανέρχεται σε 428 δισ. ευρώ! Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα της γερμανικής «Lufthansa», το έλλειμμα του οποίου ανέρχεται στο ποσό των 6,6 δισ. ευρώ, όσο δηλαδή και ολόκληρη η κεφαλαιοποίηση της εν λόγω εταιρείας…
Αξιοποιώντας την υποχώρηση του εργατικού κινήματος, το ρόλο του εργατοπατερισμού, την ίδια τη λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων για τη στήριξη του κεφαλαίου, επιχειρούν να συσκοτίσουν το γεγονός ότι η δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση αποτελεί κατάκτηση ιστορικών αγώνων των εργαζομένων και του λαού, ότι η υπεράσπισή της αποτελεί πεδίο μάχης για την προστασία των γηρατειών, για την προστασία όλων των εργαζομένων σε περιπτώσεις ατυχήματος, ακόμα και αναπηρίας.
Τεράστιες ευθύνες για την παραπάνω κατάσταση έχει η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ ή αλλιώς η συνδικαλιστική μαφία όπως την ονομάζουν οι εργαζόμενοι, που υιοθέτησε και προώθησε τα επαγγελματικά ταμεία που θεσμοθέτησε το ΠΑΣΟΚ το 2002 (νόμος Ρέππα) και αντιστοιχούν στο δεύτερο πυλώνα. Μάλιστα επιδίωξη αυτής της 5ης φάλλαγας στο συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων, από κοινού με το ΣΕΒ και τις υπόλοιπες εργοδοτικές οργανώσεις, αποτελεί η δημιουργία ενός Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου.
Μιλούν για αναγκαία μέτρα στο όνομα της βιωσιμότητας των ασφαλιστικών ταμείων.
Αποσκοπούν στην μετατόπιση των ευθυνών από το κράτος και την εργοδοσία στις πλάτες των εργαζομένων. Η πλουτοκρατία και οι κυβερνήσεις της, συνεχώς και για πάνω από εξήντα χρόνια λεηλατούν τα αποθεματικά των Ταμείων, τα παρακρατούσαν άτοκα για να εξασφαλίζουν τζάμπα χρήμα στις επιχειρήσεις. Τεράστια κεφάλαια που οδηγήθηκαν με πολιτικές αποφάσεις για δεκαετίες άτοκα στην Τράπεζα της Ελλάδας, χρηματοδότησαν την ανάπτυξη του κεφαλαίου στη χώρα μας. Έγιναν «δανεικά και αγύριστα», μετατράπηκαν σε βιομηχανίες, καράβια, τράπεζες και επιχειρήσεις. Για την περίοδο 1951- 1975 οι απώλειες υπολογίζονται σε 58 δισ. ευρώ. Πάνω από 3,5 δισ. ευρώ ήταν οι ζημιές των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο την περίοδο 1999 – 2002. Να θυμίσουμε ότι μόνο με το περιβόητο PSI, το “κούρεμα” δηλαδή των ασφαλιστικών ταμείων για τη σωτηρία των τραπεζών, χάθηκαν πάνω από 10 δισ. ευρώ σε ένα βράδυ!
Φίλοι και φίλες,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αυτό που κυρίως επείγει τώρα να συζητήσουμε με τους εργάτες, τους άνεργους, τους φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, αλλά και τα νέα παιδιά της εργατικής τάξης, των λαϊκών οικογενειών, που δεν ξέρουν τι θα πει Κοινωνική Ασφάλιση, είναι πώς η σύνταξη, η υγεία, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι σοβαρά πράγματα. Το κράτος πρέπει να εγγυάται αυτό το δικαίωμα σε όλους. Δεν είναι εμπόρευμα να πωλείται. Εδώ μιλάμε για τη ζωή μας.
Γι’ αυτό και η δική μας αντίληψη δεν αντιμετωπίζει το Ασφαλιστικό ως κόστος. Γι’ αυτό χρειάζεται άλλη οικονομία, άλλη κοινωνία, που δεν θα φρενάρει, αλλά θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες.
Γιατί οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να ζήσουν περισσότερα χρόνια στα γεράματά τους εκτός παραγωγής, να ζήσουν ελεύθεροι, χωρίς το βραχνά της εργοδοτικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, να ξεκουραστούν και να διαθέσουν το χρόνο τους όπως αυτοί επιθυμούν. Κι όχι όπως επιθυμούν οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, που προσπαθούν να επιβάλουν την απασχόληση μέχρι τα βαθιά γηρατειά, με το βάρβαρο επιχείρημα της «ενεργού γήρανσης», που επιβάλλει η ΕΕ.
Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε για δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση, για την οικοδόμηση ενιαίου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, που περιλαμβάνει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις υπηρεσίες πρόληψης και αποκατάστασης της υγείας, τις παροχές και υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας.
Φίλοι και φίλες,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Πρέπει να τους κόψουμε τη φόρα!
Τώρα είναι ώρα να κλιμακωθεί η οργανωμένη διαφωτιστική δουλειά, η πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών παντού: στον τόπο δουλειάς, στον τόπο κατοικίας, παντού!
Να πρωτοστατήσουμε να τεθούν όλα τα συνδικάτα σε επιφυλακή και να οργανώσουν άμεσα την απαιτούμενη απάντηση!
Το σκηνικό που χτίζεται και προετοιμάζει τα νέα δεινά για συνταξιούχους και ασφαλισμένους μπορεί να το ανατρέψει ο κοινός αγώνας των εργαζομένων, των συνταξιούχων, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, που:
– θα έχει ως σημαία του τη διεκδίκηση Δημόσιας Υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης.
Αγώνας μαζικός, οργανωμένος, μέσα στους χώρους δουλειάς, στις πόλεις και τα χωριά, για:
– την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων των κυβερνήσεων και των τριών μνημονίων των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ.
Για:
– να επιστραφούν όλα τα κλεμμένα αποθεματικά των Ταμείων. Είναι ο ιδρώτας και το αίμα του εργαζόμενου λαού μας, δεν μπορεί να περάσει η λογική που καλλιεργούν τα αστικά κόμματα, “περασμένα – ξεχασμένα”!
Να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις να έχουν επιτυχία οι κινητοποιήσεις που έχει αποφασίσει η ΣΕΑ των Συνεργαζόμενων Ομοσπονδιών Συνταξιούχων σε όλη τη χώρα και στα Χανιά στις 30/11.
Κινητοποιήσεις που στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις και συμβάλλουν στην ενημέρωση και κινητοποίηση των εργαζομένων τα συνδικάτα, τα ΕΚ και οι Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, άλλα σωματεία και τίμιοι συνδικαλιστές που αγωνιούν για τους ίδιους και το μέλλον των παιδιών τους.
Να συμβάλλουμε να προβληθουν οι σύγχρονες διεκδικήσεις για:
– Να πληρώσουν το κράτος και η εργοδοσία! Καμία μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, που σημαίνει νέα μείωση του μισθού του εργαζόμενου στο τμήμα που πηγαίνει για τη σύνταξη και την Υγεία και απαλλαγή της μεγαλοεργοδοσίας.
– Πλήρης αποκατάσταση όλων των απωλειών, μαζί και της 13ης και 14ης σύνταξης. Κατώτερη κύρια σύνταξη 600 ευρώ.
– Διεκδίκηση τώρα αυξήσεων στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές, στις δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
– Διεκδίκηση συντάξεων που θα εξασφαλίζουν αξιοπρέπεια στα γηρατειά, στη βάση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής – λαϊκής οικογένειας και όχι με συνθήκες του προηγούμενου αιώνα, δουλειάς σε άθλιες συνθήκες ως τα βαθιά γεράματα.
– Διεκδίκηση μείωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες. Με 5 χρόνια λιγότερης δουλειάς για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα
Φίλοι και φίλες,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Έχουμε την εμπειρία!
Έχουμε την οργάνωση!
Μπορούμε να τα καταφέρουμε!