Κηδεύτηκε ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Κώστας Ρακόπουλος – Τι είπε ο γραμματέας της Τ.Ε. Χανίων του ΚΚΕ Αλέκος Μαρινάκης
Απεβίωσε και κηδεύτηκε τη Δευτέρα 29 Οκτώβρη στις 3μ.μ. στον Άγιο Νικόλαο στην Σπλάντζια Χανίων ο Κώστας Ρακόπουλος αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και στέλεχος του ΚΚΕ. Στην κηδεία παρευρέθηκε πλήθος κόσμου, συγγενών, συναγωνιστών και συντρόφων, αντιπροσωπεία της Τομεακής Επιτροπής Χανίων του ΚΚΕ και του παραρτήματος Χανίων της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Παρευρέθηκαν επίσης ο Δήμαρχος Χανίων Τάσος Βάμβουκας και ο πρώην Δήμαρχος και Νομάρχης Γιώργος Κατσανεβάκης.
Τον επικήδειο εκ μέρους της Τομεακής Επιτροπής Χανίων, του παραρτήματος Χανίων της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και της Εφημερίδας ΑΛΗΘΕΙΑ, εκφώνησε ο γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Χανίων Αλέκος Μαρινάκης:
«Αγαπητέ μας σύντροφε Κώστα,
Σε αποχαιρετούμε σήμερα συγγενείς, φίλοι, συναγωνιστές και σύντροφοι με βαθιά θλίψη και συγκίνηση στην τελευταία σου κατοικία.
Ο Κώστας Ρακόπουλος, από τους τελευταίους κομμουνιστές της ηρωικής γενιάς της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στα Χανιά, γεννήθηκε το 1928 στα Περιβόλια Χανίων, από πατέρα πρόσφυγα και μητέρα Κρητικιά. Η εισβολή της φασιστικής Ιταλίας και Γερμανίας στη χώρα μας τον βρίσκει μαθητή.
Ανταποκρινόμενος ο ίδιος και η οικογένεια του στο κάλεσμα του ΚΚΕ για γενικευμένη αντίσταση από τον ελληνικό λαό, ο πατέρας του γίνεται μέλος του εφεδρικού ΕΛΑΣ στα Περβόλια και η αδερφή του νοσοκόμα στο νοσοκομείο της 5ης μεραρχίας του ΕΛΑΣ στο Θέρισο. Ο ίδιος μέσα από τα αετόπουλα και την ΕΠΟΝ βοήθησε με νεολαιίστικο ενθουσιασμό στον αγώνα, με αποστολές που του ανέθεταν, π.χ. μεταφορά ραδιοφώνου (2 φορές) από το οποίο έβγαιναν δελτία ειδήσεων, η μεταφορά Ιταλού νοσοκόμου που αυτομόλησε στον ΕΛΑΣ όταν απειλήθηκε η ανακάλυψη του από τους Γερμανούς στο Θέρισο, όπως επίσης η μεταφορά φαρμάκων και πυρομαχικών στον ΕΛΑΣ στο Θέρισο.
Όλα αυτά, όταν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις ή εγκατέλειπαν την Ελλάδα ή συνεργάζονταν με τον κατακτητή. Με την απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς κατακτητές, ο σ. Κώστας είχε την πορεία που είχαν και οι περισσότεροι αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης σαν ανταμοιβή για την αντιφασιστική τους δράση, διώξεις, εξορίες, κατατρεγμούς, φυλακίσεις, εκτελέσεις. Έτσι ο σύντροφος Κώστας το 1945 κατατάχτηκε στο Πολεμικό Ναυτικό και μπήκε στη σχολή Ηλεκτρολόγων από όπου αποφοίτησε το 1947. Εκεί γνωρίστηκε με συναδέλφους αγωνιστές της Μέσης Ανατολής και άλλους αγωνιστές της Αντίστασης.
Το 1948 έγιναν συλλήψεις πάνω από 300 αξιωματικών και υπαξιωματικών, οι περισσότεροι ήρωες της Αντίστασης και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έγιναν φοβερά βασανιστήρια και αρκετοί πέθαναν από αυτά. Ακολούθησε η δίκη των 120 της 1ης παρτίδας, γνωστή ως υπόθεση του Ναυτικού. 42 δικάστηκαν σε θάνατο, ένας εκ των οποίων ήταν και ο σ. Κώστας, ο οποίος καταδικάστηκε 2 φορές σε θάνατο. 20 από αυτούς εκτελέστηκαν στο Γουδί. Όπως ο ίδιος αναφέρει, στο Γουδί ανδρώθηκε ιδεολογικά και πολιτικά με το ΚΚΕ, και μετά ακολούθησαν οι φυλακές Αβέρωφ, Κέρκυρας, Ιτζεδίν, Μυτιλήνης και ξανά Κέρκυρας με φρικτά βασανιστήρια. Βγήκε με την αναθεώρηση της δίκης με τα μέτρα εξομάλυνσης που μείωσε την ποινή του σε 10 χρόνια, τα οποία πέρασε στα μπουντρούμια. Συγκλονιστική είναι η αφήγηση του τις στιγμές που τον ετοίμαζαν τα πρωινά για εκτέλεση.
Στην πολύμορφη δραστηριότητα που ανέπτυσσαν οι κομμουνιστές κρατούμενοι στις φυλακές διακρίνεται και ο σύντροφος Κώστας Ρακόπουλος, στα μορφωτικά πολιτιστικά ιδεολογικά μαθήματα που οργανώνονταν κρυφά μέσα στη φυλακή. Δείχνει μεγάλο ρίσκο και ηρωισμό για τις χρεώσεις που αναλαμβάνει.
Μετά τη φυλακή εντάσσεται στην προδικτατορική ΕΔΑ και αναπτύσσει πλούσια δράση ιδιαίτερα μέσα από το κίνημα των εμπόρων αυτοαπασχολούμενων, στη διακίνηση του «Ριζοσπάστη» και της «Αλήθειας», με αρθρογραφίες στον τύπο. Παντρεύεται τη Βαγγελιώ, και αυτή από οικογένεια αγωνιστών με κρατούμενους σε φυλακές και εξορίες, που και η ίδια όπως και η μητέρα της έπαιξαν ρόλο στον αγώνα των γυναικών για αλληλεγγύη στους κρατούμενους, ιδιαίτερα στο Ιτζεδίν, για καλύτερες συνθήκες μέσα στη φυλακή, όπως και για να γυρίσουν πίσω οι κρατούμενοι από το καράβι που τους είχαν βάλει για να τους οδηγήσουν στα κολαστήρια της Μακρονήσου, και των άλλων φυλακών της Ελλάδας. Αποκτάει 2 παιδιά που τα διαπαιδαγωγεί στα ιδανικά του κομμουνιστικού κόμματος.
Μετά την μεταπολίτευση και την νομιμοποίηση του ΚΚΕ γίνεται μέλος του και δίνει τον καλύτερο του εαυτό στους αγώνες που ακολουθούν για μια καλύτερη ζωή, για το σοσιαλισμό – κομμουνισμό, μέχρι το θάνατο του. Παρών στους αγώνες και στις εκλογικές μάχες. Αξέχαστες θα μας μείνουν οι αφηγήσεις σου στο Ιτζεδίν για τις συνθήκες ζωής και τις δραστηριότητες που αναπτύσσονταν από τους κρατούμενους. Μια αφήγηση διαπαιδαγωγική που φανέρωνε την πίστη σου για τον αγώνα, τη σεμνότητα σου και την αφοσίωση σου στο κίνημα.
Στα δύσκολα χρόνια που πέρασε το Κόμμα μας και το Παγκόσμιο Κομμουνιστικό Κίνημα την περίοδο 1989-1991 στάθηκε αταλάντευτος με τις αρχές του μαρξισμού λενινισμού και την υπεροχή του σοσιαλισμού – κομμουνισμού σαν μοναδική λύση στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, πράγμα που επιβεβαιώνεται ακόμα περισσότερο στις μέρες μας. Έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό την περίοδο της ανασυγκρότησης του Κόμματος μας, του ΚΚΕ, εκλεγμένος συνεχόμενα στη Νομαρχιακή Επιτροπή Χανίων και βοηθώντας στην ανασυγκρότηση των οργανώσεων στο νομό Χανίων. Παίρνεις μέρος σε όλες τις μάχες του λαϊκού κινήματος μέχρι το τέλος της ζωής σου.
Μέχρι που κλονίστηκε η υγεία σου δεν έλειπες από πουθενά, στις συγκεντρώσεις, στις πορείες, στις διαδηλώσεις, στην καθημερινή πολιτική δουλειά με την προκήρυξη, την εφημερίδα, την κουβέντα με τον κόσμο, παρέα με τη συντρόφισσα σου στη ζωή και στον αγώνα Βαγγελιώ. Οι αγωνιστικοί σου δεσμοί με το λαό των Χανίων θα είναι παρακαταθήκη για εμάς τους νεότερους, η παρουσία σου, παρότι μας άφησες, θα είναι κοντά μας ζωντανή, αυθεντική στους δρόμους του αγώνα μέχρι τη νίκη. Το χάρισμα που είχες να περνάς το μήνυμα της Ελπίδας και της προοπτικής πρέπει να μας γίνει παράδειγμα.
Εκ μέρους της Τομεακής Επιτροπής Χανίων, του παραρτήματος Χανίων της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, του οποίου ήσουν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου για πολλά χρόνια, και της Εφημερίδας «ΑΛΗΘΕΙΑ» απευθύνουμε στην συντρόφισσα σου και συντρόφισσα μας Βαγγελιώ, που τόσο στάθηκε δίπλα σου, σα παιδιά σου, στα εγγόνια σου, στους συγγενείς σου, τα πιο θερμά συλλυπητήρια μας και την υπόσχεση μας ότι θα συνεχίσουμε στο δρόμο που βάδισες.
Η γη που αγάπησες της Παλιάς Πόλης και του κάμπου των Χανίων θα σε δεχτούν με στοργή και ευγνωμοσύνη. Να έχεις καλό ταξίδι και η παρουσία σου θα είναι κοντά μας.
Στο καλό σύντροφε Κώστα.»