Κόμικ έμαθαν να φτιάχνουν οι μαθητές στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Φουρφουρά. Το μάθημα έκαναν ομάδα Ολλανδών φοιτητών με τη χρήση ipad. Αυτό είναι το κείμενο που ανέβασαν στην ιστοσελίδα τους:
Χθες είχαμε μια ιδιαίτερη επίσκεψη στο σχολείο… Μια ομάδα Ολλανδών φοιτητών μαζί με τους δασκάλους τους είχαν προετοιμάσει διδασκαλία με ipad. Έτσι κάθε ομάδα 4-5 μαθητών θα έφτιαχνε ένα κόμικ μαζί με τους φοιτητές τραβώντας φωτογραφίες.
Αυτό που μας έκανε λοιπόν εντύπωση δεν είναι η διδασκαλία με τα ipad αυτή καθεαυτή (βέβαια αν ρωτήσεις τα παιδιά μπορεί να σου πουν άλλο!), αλλά το να παρατηρείς την επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων που δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα και πώς το είδος της επικοινωνίας αλλάζει ανάλογα με την ηλικία.
Είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι τα μικρά παιδιά, ειδικά τα νηπιαγωγάκια δεν είχαν ανάγκη από καμία μετάφραση! Μιλούσαν στους φοιτητές πολύ φυσικά, διαισθάνονταν τι ήθελαν να πουν από την έκφραση του προσώπου και του σώματός τους, από ήχους «κοινούς» π.χ. φωνές ζώων, με τη βοήθεια της ζωγραφικής… Τελοσπάντων εφεύρισκαν τρόπους για να γίνει το επιθυμητό «πάρε-δώσε».
Τα μεγαλύτερα παιδιά χρησιμοποιούσαν επίσης τα χέρια τους και το πρόσωπό τους αλλά είχαν μεγαλύτερη ανάγκη από λεκτική επικοινωνία. Έτσι μας ζητούσαν συχνά να τους μεταφράσουμε, προσπαθούσαν να συννενοηθούν με ό,τι αγγλικά ήξεραν ή μας ρωτούσαν λέξεις στα αγγλικά και κάποια προσπαθούσαν να μάθουν από τους ίδιους ολλανδικές λέξεις. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε μια συνθήκη που έδωσε ρεαλιστικό κίνητρο στους μαθητές για μάθηση ξένων γλωσσών ή μπορεί να πει κανείς πως και η ίδια η συνθήκη κατέληγε σε
μάθηση ξένων γλωσσών!
Έτσι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλοι κάτι πήραμε! Αφήνω λοιπόν έναν μικρό προβληματισμό για το πόσο χρήσιμη και εκπαιδευτική μπορεί να είναι καμιά φορά η επαφή των παιδιών με ανθρώπους πέρα από τους δασκάλους τους. Με ανθρώπους που μπορούν να τα βοηθήσουν να ενεργοποιήσουν και να αναπτύξουν δεξιότητες που είναι πέρα από την δυναμική των δασκάλων τους..!