Δημιουργούμε την μεγάλη, μεταδιπολική, αντικατοχική παράταξη Νίκης!
Δημόσιο ευχαριστήριο στο Νότη Μαριά
Στηρίζουμε τον Παντελή Καπαρουδάκη
Γράφει ο Μιχάλης Μινουδάκης
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
Όταν σκέφτεται κανείς τον αγώνα, την αγωνία που είχαμε και δημόσια διατυπώναμε , από τη δεκαετία του ΄90, του πανίσχυρου πράσινου κυβερνητισμού, θυμώνει και αγαλλιάζεται, ταυτόχρονα. Θυμώνουμε που “δεν μας άκουσαν” και “αγαλλιάζουμε” επειδή “τα είχαμε πει”! Ωστόσο το ΠΑΣΟΚ, συνέχισε το δρόμο που διάλεξε και κατήντησε, με τα χρόνια, το χειρότερο πολιτικό μόρφωμα της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας.
Ο ΜΙΚΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Δύο ή τρεις επιστολές του Μίκη Θεοδωράκη, το 2009, για τα Σκόπια, για το Κυπριακό και συνολικά για την Ελλάδα δημιούργησαν μεγάλη αισιοδοξία, όχι για την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα αλλά για την έξοδο από τη σιωπή, από την αδιαφορία, την ηττοπάθεια και τον συμβιβασμό. Γι αυτά μιλούσε ο Μίκης.
ΑΠΟ ΧΑΝΙΑ …ΑΡΞΑΣΘΑΙ
Στα Χανιά, η αγωνία μας για την τύχη της πατρίδας και του Λαού της, βρήκε, τότε, …διέξοδο. Να αναλάβει πρωτοβουλία ο Μίκης για τη δημιουργία πανεθνικού-παλλαϊκού μετώπου, σκεφτήκαμε και με κοινή επιστολή μας, 60, πολιτικά «πολύχρωμοι» Χανιώτες, του το ζητήσαμε!
ΜΕΤΑΠΟΔΙΠΟΛΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΜΙΚΗ
Όταν ο Μίκης Θεοδωράκης εξήγγειλε τη Σπίθα αισθανθήκαμε μεγάλη χαρά! Και κάτι σαν «να σημαίνουν, ξανά οι καμπάνες». Το κείμενο της ιδρυτικής διακήρυξης ήταν ένα πανεθνικό, παλλαϊκό, πράγματι πόνημα και κάλεσμα. Από την πατριωτική αριστερά έως την πατριωτική δεξιά! Ενταχθήκαμε! Δώσαμε τις δυνάμεις μας, την ψυχή μας! Προσωπικά συγκλονίστηκα από το γεγονός ότι ένας 85χρονος παππούς και μάλιστα ο γνωστός αυτός άνθρωπος-θρύλος, πρωταγωνιστεί στο να σηκωθούμε από τον καναπέ και να αναλάβουμε την ευθύνη προστασίας της Πατρίδας. Ένιωσα ότιδεν δικαιούμαι να μην υπερβώ τις επιφυλάξεις μου για προηγούμενες πολιτικές επιλογές του Μίκη. Δεν υπήρξα , ποτέ, κομμουνιστής, δεν ήμουν με το «Καραμανλής ή τανκς», με απογοήτευε η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία λόγω της κατοχής της Κύπρου και άλλων και δεν εκτίμησα ποτέ τον Ιπεκτσί, σύμβουλο του σοσιαλφασίστα αττιλάρχη τούρκου πρωθυπουργού Ετζεβίτ. Ήμουν δημοσίως και αγωνιστικά αντίθετος με το Νταβός του Ανδρέα Παπανδρέου, απεχθανόμουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη και είχα διαθέσει τις δυνάμεις μου δίπλα στο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του ΠΚΚ και του νέου Κολοκοτρώνη της ανατ. Μεσσογείου, του Αμπντουλλάχ Οτσαλάν . Άλλα …δρομολόγια …εν τούτοις….η υπέρβαση των παλιών -ισμών , πίστευα –και πιστεύω ακόμη- ότι είναι η …οδός της σωτηρίας. Και εντάχθηκα στην μεταδιπολική, όπως την έλεγα –και το πίστευα- πρωτοβουλία του Μίκη
Η ΚΡΗΤΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, ΞΑΝΑ!
Η κάθοδος του Μίκη στα Χανιά, ήταν προϊόν προσωπικών πιέσεων –το έχουν ζήσει και το ξέρουν οι σπιθίτες των Χανίων- κόντρα σε ένα μέρος από το περιβάλλον του που δεν ήθελε . Η κάθοδος αυτή, άνοιγε νέα σελίδα για τον ενωμένο, πατριωτικό αγώνα. Η Κρήτη ξαναέβρισκε τον ιστορικό της ρόλο, ως πατριωτική, δημοκρατική πρωτοπορία του Ελληνισμού και ο Μίκης Θεοδωράκης, ο απόλυτα Έλληνας και ο απόλυτα Οικουμενικός έβρισκε αυτό που δεν είχε οντοποιηθεί πλήρως: την κρητικότητά του. «Επέστρεφε» στη ρίζα του, όχι μόνο μέσα από τη θύμηση του αδελφού του Γιάννη ή μέσα από κάποια τραγούδια ή μέσα από το σύλλογο φίλων του έργου του , στην Κρήτη. «Επέστρεφε» στο αίμα του, στην κρητική πολιτισμική και αντιστασιασή μήτρα. Το ηλεκτρονικό, οτικοακουστικό υλικό για τον Μίκη είχε τώρα καλύψει ένα μεγάλο κενό του: Οι εκδηλώσεις στον Αποκόρωνα και στο Θέρισο, η απόδοση τιμής στη σημαία του Κινήματος του 1905, οι χιλιάδες λαού, υπό ραγδαίας βροχής, στην ανατολική Τάφρο, οι ριζίτες και τα ριζίτικα!
Και πάντα, θυμούμαστε: Στον Αποκόρωνα ο Μίκης είπε: « …δεν μας ενδιαφέρει τι πιστεύεις και τι ψήφισες. Μας ενδιαφέρει το ήθος σου. Βλέπεις ότι πρέπει να παλέψουμε αυτή τη στιγμή όλοι μαζί για να διατηρηθούμε, να σωθούμε, έλα μαζί μας. Να κάνουμε επιτροπές μεικτές, να συμμετέχουν πολλοί που να συμφωνούν σε 10 σημεία. Να προσπαθήσουμε ώστε να δημουργηθεί ένα κλίμα ώστε να βοηθηθούν 20 προσωπικότητες εθνικού κύρους, που αν πούνε αύριο ότι κάνουμε ένα νέο ΕΑΜ είμαι βέβαιος ότι μπορεί να συμμετέχουν και να κερδίσουν τις εκλογές”.
ΥΓΡΑΣΙΑ …ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗ ΣΠΙΘΑ!
"google ad"
Μετά ήρθαν οι λίγο ή πολύ γνωστές εντάσεις, συγκρούσεις, προσωπικά δρομολόγια , ιδιοτελείς βλέψεις και επιδιώξεις. Στα Χανιά, ήμασταν, εν δυνάμει, πιλοτική οργάνωση, μαζική, με διαδικασίες, με δυναμική υψηλής πολιτικής ποιότητας , αποφασισμένοι να προσφέρουμε. Όμως , όχι όλοι. Η δυναμική που προανέφερα δεν αναπτύχθηκε. Πήρε λίγο καιρό να καταλάβω ότι επίτηδες, κάποιοι, δεν ήθελαν την πολιτικοποίηση και την ποιοτικοποίηση της οργάνωσης….Είχαν, άλλα, κατά νου…
Η δική μου η προσπάθεια , για να παραμείνει η Σπίθα μεταδιπολικό, πολιτικό εγχείρημα και όχι να διολισθήσει σε μαζικό χώρο του Σύριζα, δέχονταν υπονόμευση στο σκοτάδι! Συνοδεία αδικαιολόγητων χαρακτηρισμών και λοιπής απρέπειας. Διαδίδοντας ότι θέλω να είμαι υποψήφιος βουλευτής καίτοι είχα εξηγήσει ότι δεν έχω καμία τέτοια επιδίωξη και επιθυμία. Η Σπίθα βάλτωνε! Τοπικά και πανελλήνια. Από μοιραίους ανθρώπους. Αντιδιαλεκτικές, συγκρούσεις, ανεπάρκειες, ασάφειες και προγκρόμ διαγραφών. «Τι κρίμα», σκεφτήκαμε.
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΝΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Και μετά, ο Νότης Μαριάς και ο Πάνος Καμμένος. Ελληνικές, αγωνιστικές πρωτοβουλίες, πολιτικά υποκείμενα χωρίς «μασημένα λόγια», τα δύο τελευταία»πέτρινα χρόνια». .Άνθρωποι που σταθερά υποστήριζαν την εκλογική συμμετοχή για την κοινοβουλευτική ανατροπή της μνημονιακής συμμορίας. Απέκτησα μια νέα αίσθηση αισιοδοξίας όσον αφορά στη συνέχεια της μεταδιπολικής , αντικατοχικής προοπτικής. Θέλαμε τους “HELLAS 20”, δεκαεννιά προσωπικότητες που με τον Μίκη μαζί, θα δημιουργούσαν την εθνική, λαϊκή παράταξη, όπως την είχε πει, την μεγάλη, μεταδιπολική, αντικατοχική παράταξη Νίκης! Ας αποκτήσουμε τους “HELLAS10”, σκεφτόμουν , τώρα.
Αγωνιστήκαμε πολύ, μία μικρή ομάδα ανθρώπων, για τη συνεργασία Καμμένου-Μαριά. Με επιστολές, αυτοπρόσωπες συναντήσεις, επιχειρηματολογία. Υπήρχε, πάντα, ο λόγος: Η ιδέα για μία συλλογικότητα κοινοβουλευτικής ανατροπής των συνεργατών της Τρόικας. Είδα, παρατήρησα και άλλα ενδιαφέροντα: Το Ε.ΛΑ.Δ.Α. είχε μείνει με ένα «Λ», μετά από απαίτηση του Μανώλη Γλέζου και ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης δεν είχε προσκληθεί σε αυτό!! Στους «Ανεξάρτητους Έλληνες, όμως, με πολύ σεβασμό, πολλοί ηλεκτρονικοί φίλοι του Καμμένου, ζητούσαν την συνεργασία του με τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, αυτόν τον κορυφαίο έλληνα, πολιτικό διανοούμενο. Ο δε Καμμένος τού απηύθυνε πρόσκληση συνεργασίας (κάτι που δεν έκανε , μεμονωμένα και δημόσια, σε καμία άλλη πολιτική προσωπικότητα). Παρατήρησα, επίσης, αυτόν τον άνθρωπο, μέσα στη Βουλή: Έμεινα έκπληκτος, θετικά, βεβαίως. Μόνο αυτός!, μέσα στο σύνολο των 300…ένιωσα… Ο Καμμένος έκανε τις υπερβάσεις του και όταν τον γνώρισα προσωπικά, πείστηκα ότι τις εννοεί. Ούτε Δεξιός, ούτε αριστερός, έλληνας σε επιστράτευση, μας είπε!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ «ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ»
Η επαναλαμβανόμενη πρόταση πολλών φίλων μου, αρκετών σπιθιστών, «ανέξαρτητων Ελλήνων», πρώην μελών και φίλων του πασοκ, αλλά και ειδικώς του Νότη Μαριά προσωπικά, τον οποίο , μαζί και όλους τους άλλους, και ευχαριστώ δημόσια, για να συμμετέχω , ως υποψήφιος βουλευτής στις εκλογές αυτές, βρήκε μπροστά της, την άρνησή μου. Ήθελα να δείξω προς όλους ότι ο αγώνας για την συμμετοχή του ΕΛΑΔΑ στις εκλογές , ο αγώνας για τη δημιουργία της μεγάλης , μεταδιπολικής, αντικατοχικής παράταξης Νίκης, δεν είχε ιδιοτελή ή προσωπικά κίνητρα. Δεν ήθελα βουλευτιλίκια, ήθελα να τους ανατρέψουμε , να τους κλείσουμε το δρόμο. Αυτό έπρεπε, συν τω χρόνω, να γίνει φανερό, απτό, πραγματικό. Δικαιούται, αυτή η επιλογή, τη συγνώμη ορισμένων, αλλά…ας είναι!
ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ
Η πίστη του Παντελή Καπαρουδάκη ότι δεν μπορούσαμε να μείνουμε μόνο στην κοινωνική αντίσταση και στην ανυπακοή, αλλά απαιτείται και η κοινοβουλευτική ανατροπή των μνημονιακών, το ότι τον ενέπνευσε ο Πάνος Καμμένος και διέθεσε τις δυνάμεις του στην πρωτοβουλία που ο Καμμένος ανέλαβε, διευκόλυνε τα πράγματα. Όχι , μόνο θα συμμετέχουμε στις προσεχείς εκλογές, σκεφτήκαμε, αλλά θα αγωνιστούμε δίπλα στον Παντελή, που συνιστά έναν αυτομορφωμένο, αυθεντικό, θυσιαστικό αν χρειαστεί, πατριώτη Έλληνα. Στο πρόσωπο και διά του προσώπου του Παντελή αναπνέει, αναπαύεται αλλά και επανασχεδιάζει, ενεργοποιείται και επαναπρωταγωνιστεί η αυθεντική Κρήτη, η Κρήτη της αντίστασης, της εθελούσιας θυσίας ,της εθνικής πρωτοπορίας, «η Κρήτη των γραμμάτων, των πραγμάτων και –αν χρειαστεί- των αρμάτων». Η Κρήτη, μυθικό πρόσωπο της οποίας, είναι η Ευρώπη !
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΧΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ
Σε ανηφόρες και με πολλές στροφές, ως φαίνεται, θα κινηθούμε. Ως πατρίδα, ως πολίτευμα, ως λαός. Μα τι είναι καλύτερο; Να παραδοθούμε; Να « κιοτέψουμε»; Να γίνουμε και μάλιστα με τη θέλησή μας, ραγιάδες; Το «πρωτεύθυνον», που θα έλεγε ο Ζουράρις, είναι ο δρόμος! Ή, όπως το λέει ο Καζαντζάκης στην «Ασκητική»: «Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.».
Αυτόν τον δρόμο ας πορευτούμε. Τον δικό μας δρόμο!
*γράφτηκε την παραμονή εκλογών , ωστόσο έχει , κατά τη γνώμη του γράφοντα, ευρύτερο ενδιαφέρον