Του Α. Χαρχαλάκη συγγραφέα – ερευνητή – ποιητή
Έχοντας μπροστά μας τις εκλογές, δύο πράγματα πρέπει να καθορίσουν την ψήφο μας: 1) Η θέση μας στην παραγωγική αλυσίδα και το μερίδιο που καρπούμεθα από τη συμμετοχή μας στην παραγωγή. 2) Τι σχέση έχουν με την παραγωγική διαδικασία, αυτοί που ζητούν την ψήφο μας, δηλαδή τα κόμματα που τους στεγάζουν.
Αγαπητοί μου, η διανομή των προϊόντων της παραγωγής, πρέπει να αποτελεί την αξιολόγησή μας για την αξία και τη σημασία του πολιτικού λόγου του καθενός πολιτικού φυσικού προσώπου και του κάθε πολιτικού κόμματος. Και προκειμένου περί εξουσιαστικών κομμάτων, πως διαχειρίστηκαν το θέμα αυτής της διανομής και κυρίως τι διασπάθησαν και καταχράστηκαν από αυτή την παραγωγή, χωρίς να το δικαιούνται! Εμείς οι νοήμονες, τουλάχιστον, δεν τους επιλέξαμε γι’ αυτό! Εξ’ άλλου το έχει πει ένας κλασσικός της επαναστατικής θεωρίας: «Τα κόμματα είναι οι προτάσεις των τάξεων, για τη διανομή του κοινωνικού προϊόντος». Άρα το καίριο ερώτημα σήμερα είναι: Με ποιο δικαίωμα και κυρίως με τι θράσσος, έρχονται σήμερα να ζητήσουν τις ψήφους σου λαέ, αυτοί που διασπάθησαν και καταχράστηκαν την παραγωγή των χεριών σου; Άρα, έχουν το ηθικό δικαίωμα να ζητούν την ψήφο σου; Βλέπω συνεχώς τα ίδια αμαρτωλά πρόσωπα, που αφ’ ενός ψήφισαν το 1+2 μνημόνια κι αφετέρου μας κοροϊδεύουν επί μονίμου βάσεως και φιγουράρουν στον τύπο και στα κανάλια, σαν γύφτικα σκερπάνια και μου προκαλείται απέραντη αηδία και ναυτία, λες κι είμαι σε καράβι με τρικυμία δέκα μποφώρ!
Ανάλωσαν την πολιτική τους θητεία, έως την σήμερον, προσβάλλοντας και πράττοντας εχθρικά ενάντια στο λαό, τους ψηφοφόρους των, που τους ανέδειξαν και τους έδωσαν οντότητα και υπόσταση από το Μηδέν! Και νάστε σίγουροι, δεν υπάρχει μεγαλύτερη αχαριστία και γαϊδουριά απ’ αυτήν! Πάτησαν στα λάθος πολιτικά ιδεώδη καθενός από τους ψηφοφόρους των, ιδεώδη για τα οποία ευθύνονται τα κόμματά τους κι άλλα πολλά που δεν είναι της παρούσης να τα αναφέρω, και ασέβησαν ενάντια στη νοημοσύνη σου λαέ μου κι ενάντια στο μέλλον των παιδιών και των οικογενειών σου! Σα δε ντρέπονται! Αλλά να μου πείτε, η ντροπή σημαίνει φιλότιμο, έστω στοιχειώδες κι αυτοί δεν το διαθέτουν…
Κι έρχομαι τώρα στην πρόταση του ΚΚΕ – του μεγάλου εχθρού όλων αυτών των σαλτιμπάγκων της πολιτικής – που είναι βιοτικής σημασίας για όλους μας, μέλη – οπαδούς του και μη. Μια πρόταση που μιλάει για ενδυνάμωση της προοπτικής να απολαμβάνουμε τα αγαθά που παράγουμε, να γίνουμε νοικοκυραίοι στις περιουσίες και τα σπίτια μας, δηλαδή στη χώρα μας, να απορρίψουμε το χρέος που δεν οφείλεται σε μας και να αποδεσμεύσουμε τη χώρα μας από τις τανάλιες της Τρόικα, του ΔΝΤ και των Δανειστών. Μπορούμε να τα καταφέρουμε, η χώρα μας δόξα τω Θεώ, είναι πλούσια και ‘μεις είμαστε εργατικοί και εφευρετικοί, ασχέτως του τι λένε όσοι μας υποτιμούν για δικούς των λόγους. Ας μη χαρίσουμε λοιπόν τις ψήφους μας σ’ αυτούς που δεν έχουν σχέση με το μόχθο μας, τη μιζέρια των οικογενειών μας, τα παιδιά μας που εκπατρίζονται, εναποθέτωντας τα όνειρά τους στα πτυχία που κοστίζουν πολύ ιδρώτα και έξοδα των οικογενειών τους! Ας αγνοήσουμε όλους, που… ζητούν κάλπικα συγνώμην, αυτούς που υπογράφανε τα Μνημόνια, και τους… νεογέννητους μικροσκοπικούς κολαούζους των, που θέλουν εκλογικά ποσοστά τα οποία θα δώσουν στους μονομάχους! Όλοι αυτοί, είναι μασκαρεμένοι πράκτορες των διαχειριστών του μόχθου μας, των ξένων επικυρίαρχων, και εχθροί του καθενός μας, ασχέτως αν μας γεμίζουν από τα κανάλια κι από τα έντυπα με… αλογόμυγες κι αν εμπορεύονται «φύκια για μεταξωτές κορδέλες»!
Τους έχουμε γνωρίσει από την καλή, χρόνια τώρα… Φτάνει πια! Ας προσπαθήσουμε να περισώσουμε ό,τι σώζεται, από το βιοτικό μας επίπεδο! Για να μη μας οδηγήσουν σε μία κατάσταση που θα χάνει η μάννα το παιδί και το παιδί τη μάννα, ή ακόμη χειρότερα στην αλληλοσφαγή!
Γιατί εδώ που μας έχουν φτάσει τίποτε δεν αποκλείεται… εν ονόματι λοιπόν, όσων είπαμε, ας σταθμίσει καθένας τις ευθύνες του μπροστά στην κάλπη. Έχουμε βυθιστεί πια στον πάτο του βαρελιού… Έλεος!