Μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου η Γερμανία παρά της απαγορεύσεις από τις νικηφόρες δυνάμεις, που τις είχαν επιβάλει όσον αφορά την ανάπτυξη των ενόπλων δυνάμεων της, άρχισε να ορθοποδεί μέσα από τις στάχτες της. Η ανάπτυξη της βιομηχανίας, η οικοδόμηση της χώρας κ.λ.π. άρχισε με γοργό ρυθμό. Η συνθήκη του Ραπάλλο με την Σοβιετική Ένωση επέφερε και την ανάπτυξη του στρατιωτικού μέρους. Έτσι με οδηγό των Χίτλερ προπαγανδίζεται ο λαός ότι ανήκει σε μια ανώτερη φυλή, την Άρια. Μια φυλή υπερανθρώπων, όπως υποστήριζαν. Την δεκαετία του ’30 μια ομάδα Ναζί πήγαν στο Θιβέτ και άρχισαν να ψάχνουν για αρχαία ευρήματα Άριας προέλευσης, για να τεκμηριώσουν την θεωρία του Χάους Χέρμπιγκερ ότι οι Γερμανοί είναι απόγονοι των Ατλάντων. Η θεωρία αυτή ήταν τα θεμέλια πάνω της οποίας στηριζόταν η ναζιστική προπαγάνδα περί Άριας φυλής. Το ινστιτούτο το Ανενερμπερ όπου ίδρυσε ο Χάινριχ Χίμλερ είχε αναλάβει όλη τη Καμπάνια για να «ενημερώσει» τους Γερμανούς πολίτες.
Κατ’ αυτών το Θιβέτ ήταν η περιοχή που κατέφυγαν μετά την καταστροφή, όσοι επέζησαν. Από εκεί αργότερα ξεκίνησαν την μεγάλη περιπέτεια ώσπου εγκαταστάθηκαν στην Γερμανία. Παρά της τρικλοποδιές των Άγγλων στο Θιβέτ μεταξύ των άλλων βρήκαν και ένα αγαλματίδιο, όπου ο αρχηγός της αποστολής Σέφερ ονόμασε «Σιδηρούν Ανήρ». Το βάρος 10 κιλών αγαλματίδιο είχε κατασκευαστεί από σπάνιο υλικό πριν από 15000 χρόνια. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο δημιουργός του είχε χαράξει στην κοιλιά μια τετραγάμα (αγκυλωτό σταυρό). Βρήκαν γι’ αυτούς μια απόδειξη της θεωρίας του Χέρμπιγκερ. Είχαν βγάλει και μερικούς μουσικοσυνθέτες, είχαν βιομηχανία, τι άλλο ήθελαν. Να η απόδειξη ότι ήταν μια ανώτερη φυλή. Υιοθέτησαν και άλλες συνήθειες από την Αρχαία Ελλάδα, όπως των χαιρετισμό στον φωτοδότη Θεό Απόλλωνα (τέντωμα του δεξιού χεριού) και έβαλαν σκοπό να εκπολιτίσουν και των υπόλοιπο κόσμο. Με την βία φυσικά πράγμα αταίριαστο για των πολιτισμό των «προγόνων τους». Θα έλεγα ότι πραγματικά έπρατταν σαν τους πραγματικούς προγόνους τους. Έτσι μοίραζαν των όλεθρο απλόχερα, με θανάτους, βία, ολοκαυτώματα. Δεν θέλω να «φωτογραφίσω» ένα λαό ολόκληρο. Όχι – Δεν πιστεύω ότι ο λαός αυτός ήταν εντελώς απάνθρωπος. Ίσως γνώρισε αλλά την ευθύνη την είχε η ηγεσία του.
Η χώρα μας είχε υποστεί τέτοια ολοκαυτώματα στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στην Βιάνο, στο Καμμένο Άρτας, στο Χωρτιάτι, αλλά και σε άλλες περιοχές σε μικρότερη έκταση. Καθώς συνεχιζόταν ο πόλεμος όμως ο Χίτλερ είχε μεγάλες απώλειες ανδρών, έτσι αποφάσισε να κατατάσσει στις στρατιές του άτομα από άλλες χώρες, ήσαν εθελοντές, ή σαν μισθοφόρους. Έτσι στράφηκε στα Αραβικά «κράτη» και έφτιαξε την ταξιαρχία των Freies Arabien (ελεύθερη Αραβία). Από Ινδούς έφτιαξε την Ινδική με τα 2/3 απ’ αυτούς Μουσουλμάνους. Την Μπαγκλαντεσιαννή εξ ολοκλήρου με Μουσουλμάνους. Αυτοί που έφεραν το πράσινο οπλισμό στον ώμο τους. Αλλά και από την Ευρώπη, και από τη χώρα μας όπου ο επιλοχίας Φρίτς Σούμπερτ των Αύγουστο του 1941 οργάνωσε σώμα με 150 περίπου εθελοντές. Άτομα με μειωμένη εθνική συνείδηση, όπου έδρασαν έως τον Ιανουάριο του 1944, δολοφονώντας περισσότερους από 200 πατριώτες μόνο στην Κρήτη. Μετά πήγαν και στην Θεσσαλονίκη συνεχίζοντας την δράση τους βάζοντας την σφραγίδα τους στο Ασβεστοχώρι, στο Χωρτιάτη, στα Γιαννιτσά και αλλού με την «ευγενή» συνεργασία του συνταγματάρχη Πούλου. Άνθρωποι του σχοινιού και του παλουκιού θέλοντας να γίνουν χειρότεροι απ’ τους χειρότερους όπως όλοι οι νεοφώτιστοι, κατά καιρούς. Έκαναν τόσα αίσχη όπου ο Γερμανός Στρατηγός Μαξ Ρέσκο εδίωξε των Σούμπερ και αυτούς από την περιοχή του.
Από επιζώντες στους τόπους των μεγάλων σφαγών είχαμε πληροφορίες ότι πρωτοστατούσαν πολλοί μελαψοί Γερμανοί στρατιώτες, όπως στο Δίστομο. Στο βιβλίο του Τάκη Λάππα «Ματοβαμένες Δάφνες Ρούμελης, αγώνας – θυσίες 1941- 44» γράφεται. Ο επικεφαλής των Μαροκινών «γερμανών» ήταν ο Γάλλος λοχαγός Αντρέ Ρουπέν από την Αλσανία. Έδρα είχαν την Γραβιά. Στους Μουσουλμάνους απαγόρευαν το ποτό και όποιος δεν υπάκουε των εκτελούσαν μέσα στο στρατόπεδο, επιτόπου. Αυτό γιατί το οινόπνευμα σ’ αυτούς ενεργούσε σαν αφροδισιακό και ριχνόταν σε όποιο ζωντανό έβρισκαν μπροστά τους και το βίαζαν.
Το περιοδικό «ΤΟΤΕ» τεύχος 10, Απρίλιος 2005 σε άρθρο του Χριστόφορου Πετρίτη λέει: Τον Ιούνιο του 1944 το Δίστομο αντιμετώπισε το πάθος μελαψών γερμανοντυμένων στρατιωτών…
Σ’ αυτούς αναφέρεται και ο Γερμανός δημοσιογράφος Χάιντς –Ντι – Τερ Πίλγκραμε την τότε εποχή που βρισκόταν στην Ελλάδα. Στα Καλάβρυτα μαθαίνουμε ότι η σφαγή έγινε από την 117η Μεραρχία Καταδρομών αποτελούμενοι από άνδρες, Αυστιρακούς, Γερμανούς, Ρουμάνους, Τσεχοσλοβάκους. Ήταν η πρώην 717 που έδρασε στην Σερβία αλλά με διαφορετική σύνθεση ανδρών λόγο απωλειών.
Στην Κουκουβίτσα την Δευτέρα του Πάσχα 17-4-1944 έλαβαν μέρος στη σφαγή Σλοβάκοι, Κροάτες, Βούλγαροι.
Ο Χίτλερ λοιπόν προκειμένου να αναπληρώσει τις απώλειες Γερμανών στρατιωτών ξέχασε τα περί κορυφαίας Άριας Φυλής και άλλα εθνικοσοσιαλιστικά παραμύθια μπροστά σ’ αυτή την ανάγκη.
Οι εκτελέσεις, οι βιασμοί, τα βασανιστήρια, τα ξεκοιλιάσματα εγγείων, το κάψιμο των γυναικόπεδων, οι ακρωτηριασμοί, το θάψιμο ζωντανών ανθρώπων, το φούρνισμα βρεφών και τόσα άλλα «κατορθώματα» αυτών των «ανθρώπων» που εμείς θεωρούμε έκτροπα, αυτοί τα θεωρούσαν σαν φυσιολογικά και τα εφάρμοζαν όποτε τους δινόταν η ευκαιρία. Ο Μίκης Θεοδοράκης είπε: Δεν μπορώ να καταλάβω πως οι Γερμανοί το ’40 εθαύμαζαν των Παρθενώνα και από την άλλη έσπαζαν χεράκια μικρών παιδιών που «έκλεβαν μια κουραμάνα ψωμί για να ζήσουν. Προσθέτω εγώ ότι ενώ εθαύμαζαν των Παρθενώνα αφόδευαν στο μνημείο, πράγμα που δεν έκαναν οι Τούρκοι.
Στις ορδές του Χίτλερ υπήρχαν και Εβραίοι σε όλες τις βαθμίδες ίτη: Δύο στρατάρχες των Μίλχ (Erhard Milch), των αναπληρωτή διοικητή της Λουφτβάφφε, Χέρμαν Γκαίρινγκ (Henmann Goering). Δέκα πέντε στρατηγούς, οκτώ σωματάρχες, πέντε υποστράτηγους και 150.000 περίπου άλλων βαθμίδων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον πανεπιστημιακό ερευνητή Bryan Rigg του Καίμπριτζ και του πανεπιστημίου του Κάνσας και έχει αποτυπωθεί στο βιβλίο με τίτλο “HITLER’S JEWISH SOLDIERS”. Με πηγές την εφημερίδα Los Angeles Times 24-12-1996 και την «The Telegraph» 24-8-2010.
Το να προσπαθούν κάποιοι σήμερα να επικαλούνται τα σύμβολα του Ναζισμού ότι είναι αρχαία Ελληνικά δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Ήταν τότε, ναι τώρα όμως έχουν άλλη έννοια, σε άλλη εποχή από την τότε Αρχαία Ελλάδα. Τώρα είναι μολυσμένα και συμβολίζουν των Ναζισμό και τίποτε άλλο.
Μιχάλης Γ. Κελαϊδής
