Νότης Μαριάς, Ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής, Επικεφαλής του Πολιτικού Κινήματος Αντιμνημονιακοί Πολίτες, Καθηγητής Θεσμών Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
Η απαρχή του νέου έτους βρίσκει την Ελλάδα με έναν ακόμα θλιβερό απολογισμό για το 2015. Δανειστές και διεθνή «κοράκια» ξέσκισαν ανηλεώς τις σάρκες της χώρας. Εντολοδόχοι της διεθνούς επιτροπείας που επεβλήθη στη χώρα, φορολόγησαν άγρια -για μία ακόμα χρονιά- μισθούς και συντάξεις. Το εμπόριο και οι επενδύσεις καθηλώθηκαν, τα ποσοστά ανεργίας εκτοξεύτηκαν σε πρωτοφανή ποσοστά, οι δομές του Συστήματος Υγείας «ξηλώθηκαν», ενώ η Παιδεία κατεδαφίστηκε και το πλιάτσικο σε κάθε φυσικό πλούτο ή πηγή εσόδων της Ελλάδας συνεχίστηκε.
Μια απλή επισκόπηση στους αριθμούς για το 2015 ολοκληρώνει την αποκαρδιωτική εικόνα που «φιλοτέχνησαν» για την Ελλάδα οι διεθνείς δανειστές της.
Ήδη, το 36% των Ελλήνων, περισσότερο δηλαδή από το 1/3 του πληθυσμού της χώρας έχει εγκλωβιστεί σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
Οι επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι ξεπέρασαν τα 1.300.000 άτομα. Στις νεαρές ηλικίες το ποσοστό των ανέργων πέρασε το 50%, γεγονός που μας ανέδειξε «πρωταθλητές» Ευρώπης στην ανεργία.
Περισσότερες από 250.000 Ελληνικές επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο στέλνοντας τουλάχιστον 800.000 εργαζόμενους στις ουρές του ΟΑΕΔ.
Περίπου 65 δις ευρώ έφυγαν από τις Τράπεζες, δείχνοντας την ανασφάλεια καταθετών και επενδυτών για τον οικονομικό μαρασμό, που επέφεραν τα μνημόνια.
Περισσότεροι από 250.000 νέοι, επιστήμονες στην πλειοψηφία τους, αναζητούν το μέλλον τους κρατώντας στα χέρια τους τις βαλίτσες της ξενιτιάς.
Οι ανασφάλιστοι ξεπέρασαν τα 3.000.000 και η μαύρη τρύπα στα ταμεία του ΕΟΠΥΥ διευρύνθηκε στα 2 δις ευρώ.
Οι συντάξεις μετατράπηκαν σε φιλοδώρημα, οι μισθοί και τα επιδόματα ψαλιδίστηκαν και τα εργασιακά κεκτημένα ισοπεδώθηκαν.
Οι εκτεταμένες δομές του Κοινωνικού Κράτους που οικοδομήθηκε για δεκαετίες ξηλώθηκαν μονομιάς, Υπηρεσίες και Ιδρύματα έβαζαν καθημερινά λουκέτο, τα συσσίτια πολλαπλασιάζονταν και τα άσυλα αστέγων απορροφούσαν μέρος μόνο της απελπισίας που έφερναν μαζί τους οι φορομπηχτικές διατάξεις των μνημονίων.
Υποδομές και δίκτυα συνέχιζαν να ρημάζουν στην εγκατάλειψη, λόγω έλλειψης κονδυλίων.
Τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα είδαν τους προϋπολογισμούς τους να συρρικνώνονται και το επίπεδο των υπηρεσιών που παρέχουν να υποβαθμίζεται.
Η Ναυτιλία και ο Τουρισμός μας, από μοχλοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας έγιναν και πάλι βορά των διαθέσεων των δανειστών. Νέες λεόντειες συμβάσεις εκχώρησης της δημόσιας περιουσίας υπογράφτηκαν όπως η σύμβαση παραχώρησης των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων, ενώ νέες δρομολογούνται, όπως το ξεπούλημα του ΟΛΠ, υποθηκεύοντας το γεωπολιτικό παρόν και μέλλον της χώρας.
Βασικοί πυλώνες του Εθνικού εισοδήματος, όπως οι αγρότες, συνέχισαν να στενάζουν από τη δυσβάσταχτη φορολογία και βλέπουν πια τις επιδοτήσεις τους να κατάσχονται σύμφωνα με τις προσταγές των δανειστών.
Χιλιάδες δανειολήπτες έχασαν τον ύπνο τους, με το φάσμα των πλειστηριασμών να πλανάται πάνω από τα σπίτια τους.
Ο θλιβερός κατάλογος της συστηματικής εξαθλίωσης των Ελλήνων, που απεργάστηκαν οι ξένοι δανειστές και υλοποίησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις για να βυθίσουν τη χώρα στη μιζέρια, τη φτώχεια, την απόγνωση και την απελπισία, δεν έχει τέλος. Υπάρχει όμως τέλος στη μοιρολατρία. Γιατί, λύσεις υπάρχουν!
Η Ελλάδα, ως κυρίαρχο Κράτος, οφείλει να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Και από την αρχή του νέου έτους να δείξει τα δόντια της στους δανειστές επαναφέροντας την άμεση διαγραφή του επονείδιστου χρέους, όχι ως αίτημα, αλλά ως απαίτηση. Και να διεκδικήσει επιτέλους, με όρους αξιοπρέπειας απέναντι στην Ιστορία, τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Τα μισόλογα και οι υπεκφυγές, δεν αρκούν πια. Οφείλουμε ως Έθνος και ως Κράτος, να διατρανώσουμε ότι οι διεκδικήσεις μας είναι νομικά ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες. Και ότι τα δικαιώματα μας θα τα ασκήσουμε πλήρως. Στο πλαίσιο αυτό δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε μέχρι να γίνει πράξη, την πρότασή μας για εγγραφή στον Κρατικό προϋπολογισμό των απαιτήσεών μας από τις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, σύμφωνα με τον τεκμηριωμένο νομικά και πολιτικά τρόπο που έχω διατυπώσει ήδη από το 2010.
Μετά από τόσα πάθη, που επεφύλαξαν και για το 2015 οι μνημονιακές ρυθμίσεις, η Ελλάδα και οι Έλληνες δικαιούνται την ανάσταση τους. Στην ανατολή του νέου έτους, οι πολίτες που στενάζουν από τη φορομπηχτική πολιτική αλλά δεν το βάζουν κάτω, οι πολίτες που απορρίπτουν τα μνημόνια αλλά ταυτόχρονα μπορούν να προτείνουν εναλλακτικές και βιώσιμες λύσεις, οι πολίτες που έχασαν τη μάχη της ευημερίας και της ευμάρειας αλλά συνεχίζουν με αξιοπρέπεια να δίνουν τον πόλεμο της βιοπάλης και της δημιουργίας, συγκροτούν ήδη μια σιωπηρή πλατιά συμμαχία. Μια συμμαχία που σύντομα θα κληθεί να αναλάβει ξανά τις τύχες της χώρας στα χέρια της, οδηγώντας με αξιοπρέπεια το σκαρί της Ελλάδας σε λιμάνια απάνεμα, για την ανασύνταξη και την ανασυγκρότηση της Πατρίδας μας.»