Νότης Μαριάς, Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ -Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Καθηγητής Θεσμών ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής
Η εκρηκτική κατάσταση στα νησιά του Αιγαίου έχει χτυπήσει κόκκινο καθώς ο Ερντογάν εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό και γεμίζει την Πατρίδα μας με χιλιάδες πρόσφυγες και κυρίως παράνομους μετανάστες. Μάλιστα σύμφωνα με τον αρμόδιο Υπουργό Ν. Μηταράκη ο συνολικός αριθμός των προσφύγων-μεταναστών στην Ελλάδα έφτασε πλέον τις 150.000 από 70.000 που ήταν πριν μερικούς μήνες (Εστία 11/2/2020). Είναι λοιπόν προφανές ότι η Ελλάδα οφείλει να λάβει άμεσα μέτρα καθώς η κατάσταση δεν πάει άλλο. Εμείς από την πλευρά μας με συνεχείς παρεμβάσεις μας στην Ευρωβουλή αλλά και εκτός αυτής είχαμε προειδοποιήσει έγκαιρα για το τι επρόκειτο να συμβεί. Και είχαμε προτείνει σειρά μέτρων.
1.Από τα τέλη του 2015 είχαμε προτείνει να αποχωρήσει η Ελλάδα από τη Σένγκεν προκειμένου να παύσει να αποτελεί μαγνήτη και πόλο έλξης για τους διάφορους παράνομους μετανάστες και πρόσφυγες οι οποίοι με την άφιξή τους στην Πατρίδα μας εφοδιάζονταν με έγγραφα τύπου Σένγκεν βραχείας διαμονής και διέλευσης που τους επέτρεπαν να συνεχίσουν το ταξίδι τους μέχρι τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Γι΄ αυτό τον λόγο άλλωστε προτιμούσαν να διακινδυνεύουν να πνιγούν στο Αιγαίο για να έρθουν στην Ελλάδα παρά να πηγαίνουν χερσαία μέσω Τουρκίας στη Βουλγαρία καθώς η Βουλγαρία δεν ήταν μέλος της Σένγκεν. Αν είχαμε λάβει από τότε αυτό το μέτρο είναι βέβαιο ότι οι μεταναστευτικές ροές θα είχαν επιβραδυνθεί. Στην πορεία βέβαια και μετά παρέλευση διετίας η Βουλγαρία έφτιαξε και φράκτη στα σύνορά της περιορίζοντας έτσι τις όποιες ροές προς τα εκει.
2.Στις αρχές του 2016 είχαμε προτείνει να ενεργοποιήσει η Ελλάδα το άρθρο 72 Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ που επιτρέπει σε μια χώρα της Ένωσης για λόγους δημόσιας τάξης και εσωτερικής ασφάλειας να αναστείλει τη λειτουργία όχι μόνο της Σένγκεν αλλά και του Δουβλίνου 3 καθώς και άλλων ρυθμίσεων της ΕΕ για πρόσφυγες και μετανάστες. Μάλιστα οι ανησυχίες της Ελλάδας για λόγους δημόσιας τάξης και εσωτερικής ασφάλειας ήταν έκτοτε βάσιμες καθώς ο Ερντογάν συνέχιζε την πολιτική του casus belli κατά της Πατρίδας μας. Μια επιθετική πολιτική που συνεχώς οξύνεται επικίνδυνα ιδίως μετά το Δεκέμβριο του 2017 όταν ο Ερντoγάν μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο στην Αθήνα απείλησε με πόλεμο αν δεν αλλάξει η Συνθήκη της Λωζάνης και δεν γίνει συνδιαχείριση στο Αιγαίο.
3.Οι λόγοι για ενεργοποίηση του άρθρου 72 ΣΛΕΕ αποδείχθηκαν για άλλη μια φορά βάσιμοι μετά τα εκτεταμένα και συνάμα οργανωμένα επεισόδια κυρίως στη Μόρια αλλά και σε Λέρο και Κω.
Είναι λοιπόν προφανές ότι αντί η κυβέρνηση να προχωρά σε σπασμωδικές κινήσεις όπως είναι η έκδοση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για επίταξη χώρων για τη δημιουργία κλειστών κέντρων στα νησιά του Αιγαίου, καλό θα ήταν να ενεργοποιήσει τις ρυθμίσεις του άρθρου 72 ΣΛΕΕ για λόγους δημόσιας τάξης και εσωτερικής ασφάλειας καθώς η παραμονή 50.000 και πλέον προσφύγων και παρανόμων μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου σε συνδυασμό με τις απειλές του Ερντογάν κατά της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδας μας, έχουν μετατρέψει πια το μεταναστευτικό σε ύψιστο θέμα εθνικής ασφάλειας..
4.Ταυτόχρονα η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει σε άμεση επίσπευση των επαναπροωθήσεων καθώς ήδη έχουν εκδοθεί χιλιάδες απορριπτικές Αποφάσεις ασύλου οι οποίες θα πρέπει να εκτελεστούν πάραυτα.
5.Η πρωτοβουλία του Ε.Μακρόν και του Α.Κόστα να συνεχίσουν το πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων από Ελλάδα σε Γαλλία και Πορτογαλία πρέπει να λάβει την απαιτούμενη συνέχεια και να πιεστούν οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ να συνεχίσουν το πρόγραμμα μετεγκατάστασης. Μην ξεχνάμε ότι η Γερμανία έχει εκτελέσει το πρόγραμμα μόνο κατά 30% ενώ Πολωνία, Ουγγαρία και Σλοβακία έχουν ήδη καταδικαστεί από το Δικαστήριο της ΕΕ γιατί αρνήθηκαν να εκτελέσουν το πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων από Ελλάδα και Ιταλία.
6.Τέλος θα πρέπει άμεσα η Ελλάδα να επιδιώξει την ένταξή της στη «Συμφωνία της Μάλτας» για εθελοντικές μετεγκαταστάσεις καθώς το πρόγραμμα αυτό εκτελείται από Γερμανία, Γαλλία, Πορτογαλία, Λουξεμβούργο, Φινλανδία και Ιρλανδία χώρες οι οποίες παίρνουν για μετεγκατάσταση πρόσφυγες που φτάνουν στην ΕΕ μέσω Μάλτας και Ιταλίας..