Η βίαιη παγκοσμιοποίηση και ο νέος παγκόσμιος καταμερισμός εργασίας που επέφερε, οδήγησε σε κρίση τον αγροτικό Ευρωπαϊκό Νότο. Στο πλαίσιο της πάλαι ποτέ ΕΟΚ οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία και Πορτογαλία καθώς και οι μεσογειακές περιοχές της Γαλλίας αξιοποιώντας την Αρχή της Κοινοτικής Προτίμησης που αποτελούσε θεμέλιο λίθο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (Κ.Α.Π.), διαμόρφωσαν ένα συγκεκριμένο παραγωγικό μοντέλο στον πρωτογενή τομέα που χαρακτηρίστηκε από προστατευτισμό και εγγύηση σε σημαντικό βαθμό του βιοτικού επιπέδου των αγροτικών πληθυσμών μέσω των ευρωπαϊκών κοινοτικών αγροτικών επιδοτήσεων.
Ταυτόχρονα όμως, η ασφάλεια και ο προστατευτισμός της Κ.Α.Π. αντί να αξιοποιηθούν για παραγωγική ανασυγκρότηση της υπαίθρου και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητας της μεσογειακής γεωργίας και κτηνοτροφίας, οδήγησαν σε εφησυχασμό και αδράνεια.
Η παγκοσμιοποίηση ανέτρεψε τα δεδομένα καθώς οι βιομηχανικές χώρες του Ευρωπαϊκού σκληρού πυρήνα προκειμένου να έχουν αδασμολόγητη εμπορική πρόσβαση των βιομηχανικών τους προϊόντων στις αγορές των αναπτυσσόμενων αγροτικών χωρών της Αφρικής και της Ασίας προχώρησαν στην αναμόρφωση της Κ.Α.Π., κατήργησαν την Αρχή της Κοινοτικής Προτίμησης και επέτρεψαν τις αθρόες και εν πολλοίς αδασμολόγητες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων στην Ε.Ε., διαλύοντας έτσι τον αγροτικό κόσμο στον Ευρωπαϊκό Νότο.
Με εργαλείο τις Συμφωνίες Γενικευμένων Δασμολογικών Προτιμήσεων και τις πολυμερείς Εμπορικές Συμφωνίες τύπου CETA, TTIP, κ.λπ. εμπεδώθηκε η μαζική “εισβολή” στην Ε.Ε. αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων τρίτων χωρών. Κλασσικά παραδείγματα οι αθρόες εισαγωγές αδασμολόγητου τυνησιακού λαδιού καθώς και η Συμφωνία Ελευθέρων Συναλλαγών ΕΕ – Ουκρανίας που έχει πλημμυρίσει την Ε.Ε. με τόνους γαλακτοκομικών προϊόντων αμφιβόλου ποιότητας.
Με τις πολιτικές αυτές συσσωρεύονται κέρδη στον Ευρωπαϊκό Βορρά και διαλύεται η αγροτική οικονομία του Ευρωπαϊκού Νότου και κυρίως της Ελλάδας, αφού οι Έλληνες αγρότες πέραν του αυξημένου κόστους παραγωγής, του πανάκριβου αγροτικού πετρελαίου, των κόκκινων δανείων και των παράνομων κατασχέσεων των αγροτικών επιδοτήσεων έρχονται αντιμέτωποι και με τον αυξημένο ανταγωνισμό λόγω της απελευθέρωσης των αγορών και της μαζικής εισαγωγής στην Ε.Ε. πάμφθηνων αγροτικών προϊόντων από τρίτες χώρες.
Είναι αναγκαίο λοιπόν να σταματήσουν οι αθρόες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από τρίτες χώρες καθώς και οι παράνομες “ελληνοποιήσεις” αγροτικών και κτηνοτροφικών αγαθών και να σταματήσει η έγκριση νέων πολυμερών συμφωνιών τύπου CETA με τρίτες χώρες. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η CETA συνεπάγεται σοβαρότατες αρνητικές επιπτώσεις για την ελληνική αγροτική οικονομία μια και πέραν των άλλων καταργεί την προστασία των Π.Ο.Π. όπως είναι η φέτα.
Επιπλέον, πρέπει να γίνουν επενδύσεις αναδιάρθρωσης υπέρ των αγροτών και κυρίως των νέων αγροτών και της γυναικείας επιχειρηματικότητας. Πρέπει να παύσουν οι κατασχέσεις των αγροτικών επιδοτήσεων που διαλύουν τον πρωτογενή τομέα. Οι επιδοτήσεις δίνονται για να στηριχθεί η παραγωγή και κατά αυτή την έννοια θα έπρεπε να θεωρούνται ακατάσχετες. Αυτό επισήμανα και σε πρόσφατη συνάντηση με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κύριο Βαγγέλη Αποστόλου, στο πλαίσιο σύσκεψης με Έλληνες Ευρωβουλευτές που έλαβε χώρα στις 16/3/2018. Ειδικότερα, επισήμανα πως οι αγρότες δεν αντέχουν τη λαίλαπα των κατασχέσεων στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς όπου η Εφορία, τα Ασφαλιστικά Ταμεία και οι Τράπεζες βάζουν χέρι στις κατά τα λοιπά ακατάσχετες επιδοτήσεις της ΕΕ. Για τον λόγο αυτόν πρέπει οι ακατάσχετες επιδοτήσεις της ΕΕ να κατατίθενται από τον ΟΠΕΚΕΠΕ σε ένα ειδικό ακατάσχετο λογαριασμό κάθε αγρότη και με τον τρόπο αυτό να διασφαλίζεται ότι οι επιδοτήσεις που λαμβάνουν οι αγρότες και κτηνοτρόφοι από την ΕΕ θα μπορούν να αξιοποιούνται παραγωγικά για την επίτευξη των στόχων για τους οποίους άλλωστε δίδονται οι επιδοτήσεις αυτές στους δικαιούχους.
Επίσης πρέπει να αποκατασταθεί η ισότητα μεταξύ των αγροτών της Ε.Ε. Δεν μπορεί ο αγροτικός πληθυσμός των περισσότερων χωρών της Ε.Ε. να απολαμβάνει ελάχιστους ή και μηδενικούς φόρους στο αγροτικό πετρέλαιο και την ενέργεια ενώ την ίδια στιγμή στην Ελλάδα η τρόικα και τα μνημόνια να επιβάλλουν δυσβάσταχτη αύξηση φόρων στο αγροτικό πετρέλαιο καθιστώντας την αγροτική παραγωγή ολοένα και λιγότερο ανταγωνιστική.
Επιπροσθέτως, είναι ύψιστης σημασίας να δοθεί έμφαση στην ποιοτική γεωργία, την προστασία του περιβάλλοντος, στην υγεία του καταναλωτή και στην απαγόρευση εισαγωγής μεταλλαγμένων τροφίμων καθώς πρέπει να προστατευτεί το δημόσιο αγαθό της υγείας και να εφαρμοστεί πλήρως η Αρχή της Πρόληψης.
Τέλος, πρέπει να μπει φραγμός στις παράνομες “ελληνοποιήσεις” αμνοεριφίων, πρακτική που κορυφώνεται και εντείνεται ιδιαίτερα τις ημέρες του Πάσχα».
