Την κρισιμότητα του νομοσχεδίου για τον εξωδικαστικό μηχανισμό, που ψηφίστηκε σήμερα στη Βουλή, τονίζει σε σημερινή παρέμβαση – σχόλιο της η βουλευτής Χανίων κα Βαγιωνάκη. Η κα Βαγιωνάκη αναφέρει:
«Το νομοσχέδιο έχει όλα τα εχέγγυα για να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο διάσωσης επιχειρήσεων και αποτροπής περαιτέρω αύξησης της ανεργίας, καθώς όλες οι προηγούμενες σχετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες που αναλήφθηκαν κατά καιρούς, δεν έφεραν ουσιαστικά αποτελέσματα.
Από το άρθρο 44 του 1802, στον νόμο 3588/07 κι από τις νομοθετικές ρυθμίσεις της τελευταίας δεκαετίας με το παλιό άρθρο 99 ως τον νόμο Δένδια, ο απολογισμός είναι εξαιρετικά αρνητικός.
Όμως γιατί όλες οι παραπάνω απόπειρες απέτυχαν;
Απέτυχαν γιατί στην ουσία αποτελούσαν προπτωχευτικές διαδικασίας, οι οποίες στιγμάτιζαν τις επιχειρήσεις και κλόνιζαν την αξιοπιστία τους. Αλλά κυρίως απέτυχαν γιατί έρχονταν να δράσουν όταν η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη.
Αυτή είναι και η βασική διαφορά με τον νόμο που έφερε η Κυβέρνηση.
Επιτέλους έχουμε μια διαδικασία σοβαρή και ολοκληρωμένη, υπό την εποπτεία των διαπιστευμένων διαμεσολαβητών του Υπ. Δικαιοσύνης, που δε στιγματίζει επιχειρήσεις, προβλέποντας μάλιστα ρήτρες εμπιστευτικότητας.
Επιπλέον, το νομοσχέδιο αυτό αφορά το σύνολο φυσικών και νομικών προσώπων που έχουν την ιδιότητα του εμπόρου, καλύπτοντας το σύνολο των νομικών μορφών της επιχειρηματικότητας στην χώρα, καθώς και τους αγρότες!
Μια ακόμη σημαντική τομή του νομοσχεδίου, είναι και η συμπερίληψη στις ευεργετικές διατάξεις, των οφειλών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Επιπρόσθετα, για τις οφειλές στις τράπεζες, πρέπει να υπογραμμίσουμε πως αφορούν κάθε είδους δάνεια ή πιστώσεις που έλαβε ο ίδιος ο επιχειρηματίας, αλλά και άλλου είδους οφειλές που πιθανά έχουν προκύψει από στεγαστικά, καταναλωτικά ή επισκευαστικά δάνεια.
Κι αυτό γιατί είναι κοινή η αντίληψη πως όλα τα δάνεια που έλαβε ένας έμπορος, θεωρούνται ότι λήφθηκαν για χάρη της εμπορίας του. H ίδια η πραγματικότητα το επιβεβαιώνει, αφού όλοι γνωρίζουμε τραπεζικές πρακτικές προηγούμενων χρόνων, με στεγαστικά και επισκευαστικά δάνεια που αξιοποιήθηκαν στην κάλυψη χρεών ή ανάπτυξης επιχειρήσεων.
Επομένως, είναι και θετικό και δίκαιο και αποτελεσματικό να ενταχθούν (και) τα δάνεια αυτά στον μηχανισμό.
Άρα έχουμε τη συγκρότηση μιας διαδικασίας που αγγίζει όλες τις μορφές οφειλών, είτε προς τράπεζες, είτε προς το Δημόσιο, είτε προς τα ασφαλιστικά ταμεία ή την τοπική αυτοδιοίκηση και καλύπτει το συντριπτικό κομμάτι όσων ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα.
Επιπλέον, πρέπει να υπογραμμιστεί πως όταν θα ξεκινά τη λειτουργία του ο μηχανισμός, σχεδόν αυτόματα θα διαγράφονται αρχικά το σύνολο των τόκων υπερημερίας από τις τράπεζες ενώ για το Δημόσιο θα φεύγει αυτόματα το 95% των προστίμων προς τη φορολογική διοίκηση και το 85% των προσαυξήσεων και των τόκων εκπρόθεσμης και μη εκπρόθεσμης καταβολής.
Όσον αφορά στις επικρίσεις που ακούστηκαν ως προς αυτό – και που φαίνεται πως αγνοούν την πραγματικότητα – να τονίσουμε πως οι ταμειακές ανάγκες του δημοσίου είναι συνάρτηση και της ικανότητας του πολίτη να αποδίδει φόρους.
Αν το δημόσιο δεν προστατεύσει την ελληνική επιχείρηση, αν δεν δώσει δεύτερη ευκαιρία στον Έλληνα επιχειρηματία, αν δεν προσπαθήσει να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας, ουσιαστικά πυροβολεί τα πόδια του.
Τέλος, υπάρχει ειδική μέριμνα στο νομοσχέδιο, προκειμένου να προληφθεί τυχών κατάχρηση του. Κι αυτό επιτυγχάνεται με τα χρονικά όρια που ορίζονται για την υπαγωγή μιας επιχείρησης στις διατάξεις του παρόντος νόμου, που είναι η 31/12/2016.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο λαμβάνει υπόψη του τα προβλήματα των προηγούμενων προβληματικών – στην πλειοψηφία τους – νομοθετικών πρωτοβουλιών και εκτιμώ ότι θα προσφέρει λύσεις, σε μια κρίσιμη για τη χώρα, την κοινωνία και την οικονομία, καμπή.
Έρχεται δηλαδή να δώσει ανάσα σε επιχειρήσεις όλων των μεγεθών, αλλά και στους εργαζόμενους σε αυτές. Τι πιο σημαντικό τούτη την ώρα;