Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας
Δημοσιογράφος, ερευνητής, αναλυτής Α.E.J./I.F.J.
…Αξίζει τον κόπο να αγωνίζεσαι για ένα τέτοιο επάγγελμα.. είχε πει κάποτε ο Καμύ για την δημοσιογραφία. Και πράγματι είναι. Σκληρό. Και όμορφο να αγανακτείς. Μέχρι να γελάσεις, να’χεις ερωμένες τις λέξεις και όλες να σου ζητούν τα πάντα κάθε βράδυ, να βλέπεις, στα μάτια ενός παιδιού το καθήκον σου, να βρίσκεις μια αλήθεια κάθε φορά για να λυτρώσεις τα ψέματα που γράφεις.
Δεν παύεις όμως να φοβάσαι. Δεν φαντάζει αισιόδοξο εν μέσω οικονομικής κρίσης να τουρτουρίζεις για αναγνώστες, ξεπουλώντας κάθε μέρα κάτι από εσένα, να παρακαλάς να δουν οι άλλοι το δικό σου όνειρο, να σε πάρουν μαζί τους στο δικό σου ταξίδι. Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις; Κάθε μέρα μπροστά στο ίδιο ερώτημα, ο λειτουργός του τύπου οφείλει να αναμετρηθεί με τον εαυτό του και να τον κερδίσει όλες τις φορές. Όπως λέει ο Κάφκα κάπου, στη διαμάχη μεταξύ του εαυτού σου και του κόσμου, διάλεξε τον κόσμο.
Η βόλτα τελειώνει και είναι αργά για να κάνω πίσω. Πρέπει να πιάσω το όνειρο πριν πεθάνει από υπερβολική δόση απαισιοδοξίας. Είμαι έτοιμος να συμβιβαστώ. Θα μου υπαγορεύει η καρδιά μου και αν λείπει κάτι, θα αντιγράφω από τα παιδικά μου τετράδια…
Πόσα σκάνδαλα, εκτροπές, καταστολή και δημοψηφίσματα πέρασαν από τις οθόνες της τηλεόρασης σας;
6 Δεκέμβρη, μια μαυροφορεμένη γυναίκα προχώρησε μέχρι την πύλη και προσέφερε γλυκά στον αρχιφύλακα. Του άφησε το κουτί για να κεράσει τους υπολοίπους. Στην μνήμη του γιού μου είπε, που σήμερα γιόρταζε και έφυγε.
Το ίδιο βράδυ, ο Αλέξης πήγε να συναντήσει τον Νίκο. Όταν συνωμοτούν οι ένοχοι συνηθίζεται να φεύγουν οι αθώοι. Ο θάνατος είναι αφορμή εξέγερσης για τους νέους, ευκαιρία για συζήτηση για τους μεγάλους.
Η βία αναγκαίο κακό και όχι μαμή της ιστορίας, επικράτησε και στις συζητήσεις μας. Συμπέρασμα: κάθε παιδί που γεννιέται είναι εν δυνάμει κουκουλοφόρος.
Όταν ο κόσμος ζει μέσω της τηλεόρασης και μετακινείται με το ιδιωτικό αυτοκίνητο, σίγουρα δεν περιμένει ότι υπάρχει δυστυχία, ότι υπάρχει απόγνωση σε κομμάτια της κοινωνίας, που δεν σχετίζονται με τη Ρούλα Βροχοπούλου. Την θυμάστε; Αναπόφευκτα, ο φασισμός κάθε γνήσιου δημοκράτη ποδοπατεί την κοινωνική αλληλεγγύη. Ο συντηρητικός άλλωστε είναι ένας άνθρωπος που δεν πιστεύει στον άνθρωπο… Και ιδιαίτερα στον άλλον άνθρωπο.
Η συνείδηση δεν προλαμβάνει να τον επισκεφθεί αφού κινδυνεύει η περιουσία του.
… Στη Γάζα εξοστρακίζονται κι άλλες σφαίρες. Εκεί οι άνθρωποι δεν έχουν τηλεοράσεις και καταφύγια …