Την συγκυβέρνηση και την τρόικα τους ενώνουν οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Γι’ αυτό ο αντιλαϊκός κατήφορος δεν θα ‘χει τέλος, ό,τι και να λέει η συγκυβέρνηση, αλλά και όσοι κινούνται εντός αυτών «των τειχών»..
Σταθμός στην απελευθέρωση των αγορών σε βάρος των μικροεπιχειρήσεων ήταν συμφωνία του Μάαστριχτ. Επίσης συνειδητά επέλεξαν την ένταξη τη Ελλάδας στην ΕΕ, την ΟΝΕ, γιατί τα οφέλη της μεγαλύτερης ευρωενωσιακής αγοράς, είναι οφέλη για τα πιο ισχυρά τμήματα του κεφαλαίου τα μονοπώλια, που έχουν έδρα την Ελλάδα.
Στις συνθήκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια οι συνέπειες της επέκτασης των μονοπωλίων ήταν λιγότερο εμφανείς.
Στις συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης όμως που ζούμε τα τελευταία χρόνια τα μονοπώλια συγκεντρώνουν στα χέρια τους όλο και περισσότερο την παραγωγή, το εμπόριο, τον τουρισμό, κάθε οικονομική δραστηριότητα σε κάθε κλάδο.
Η κρίση βρίσκεται στην καπιταλιστική παραγωγή και στο απόλυτο κίνητρό της, το καπιταλιστικό κέρδος. Παράγουν, παράγουν, παράγουν με κίνητρο το κέρδος. Με συνθήκες αναρχίας, με ανταγωνισμό, με υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων. Από ένα σημείο και μετά η αλυσίδα σπάει. Και εκφράζονται, βεβαίως, και στη χρηματαγορά, στη σφαίρα της κυκλοφορίας όλες αυτές οι αντιφάσεις, αγοράζουν μετοχές, αγοράζουν ομόλογα, σπάει κάποια στιγμή ο κρίκος της αλυσίδας και αρχίζει: Απούλητα εμπορεύματα, απαξιώνουν τα μηχανήματα, κλείνουν επιχειρήσεις μεγάλες – μικρές , πρώτες ύλες μένουν αναξιοποίητες..
Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, είναι δρόμος συγκέντρωσης της παραγωγής, του εμπορίου, των υπηρεσιών, δρόμος που εξασφαλίζει και διαιωνίζει την κυριαρχία των μονοπωλίων σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Η λύση για κάποιους είναι η ανάπτυξη .Ανάπτυξη για ποιον; Ανάπτυξη για τα κέρδη των μονοπωλίων;
Για να ανακάμψουν από την κρίση και να κυριαρχήσουν τα μονοπώλια θέλουν φτηνή εργατική δύναμη , φτηνές υπηρεσίες, φοροαπαλλαγές, νέες επιχορηγήσεις κ.α.
Θέλουν τον εκτοπισμό των μικρών εμπόρων, της βιοτεχνίας, των ελεύθερων επαγγελματιών, ακριβώς γιατί δίνει χώρο στις μεγάλες επιχειρήσεις.
Θέλουν φτηνούς εργάτες χωρίς δικαιώματα.
Θέλουν οι φτωχοί αγρότες να φύγουν από την παραγωγή.
Θέλουν εργαζόμενους , μικροέμπορους αλλά και οι φτωχούς αγρότες να γίνουμε σύγχρονοι σκλάβοι των μονοπωλίων και τω επιλογών τους .
Η ανάπτυξη των μονοπωλίων και οι πολιτικές που την υπηρετούν, περιορίζουν, κάθε μέρα όλο και περισσότερο, τη δυνατότητα μιας μικροεπιχείρησης, να εξασφαλίσει στον αυτοαπασχολούμενο ένα αξιοπρεπές μεροκάματο και μια σχετικά σταθερή εργασία.
Απελευθέρωση ωραρίου ,βαριά φορολογία ,χαράτσια κ.α. είναι θηλιά στο λαιμό κάθε μικροεμπόρου.
Άνεργος, χωρίς ασφάλεια, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ένας ενδεχόμενος πλειστηριασμός από τα χρέη να του χτυπά την πόρτα.
Όσο και να προσπαθεί ο αυτοαπασχολούμενος, όσες ώρες και να δουλέψει, όσες ικανότητες και να διαθέτει, δεν μπορεί και δεν πρόκειται να αντιστρέψει των ανταγωνισμό με τα μονοπώλια. Είναι αυταπάτη, ότι μπορεί να γίνει μεγαλοεπιχειρηματίας και να γλιτώσει από τη δύσκολη θέση. Τα περιορισμένα μέσα παραγωγής και κεφάλαια που διαθέτει δεν του προσφέρουν μια τέτοια προοπτική.
Όσο θα διαρκεί η κρίση, όσο θα αυξάνεται η ανεργία ,όσο θα φτηναίνει η εργατική δύναμη τόσο θα αυξάνεται η αναδουλειά και θα πληθαίνουν τα λουκέτα.
Γιατί εργατιά χωρίς λεφτά μαγαζιά χωρίς δουλειά .Προσπαθούμε να βγάλουμε μεροκάματο από αυτούς που δεν έχουν μεροκάματο.
Να λοιπόν η αντικειμενική βάση της συμμαχίας των μικρών έμπορων με τους εργαζόμενους και τους μικρούς αγρότες,
Ο αντίπαλος είναι κοινός τα μονοπώλια , η Ε.Ε .και τα κόμματα που , έχουν γραμμένα στις σημαίες τους τα συμφέροντα των μονοπωλίων και «πίνουν νερό» στο όνομά τους. Όποια κυβέρνηση, υποκλίνεται στην ανταγωνιστικότητα, στις δεσμεύσεις της ΕΕ κλπ, θα οδηγεί αναγκαστικά μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους μικρούς αγρότες σε νέες θυσίες..
Ακόμη και προτάσεις όπως αυτή για συνεταιριστικές τράπεζες που θα εξασφαλίσουν ρευστότητα, αντιβαίνουν στην ίδια την αντικειμενική πραγματικότητα. Ακόμη και τώρα, τα όποια προγράμματα στήριξης κυκλοφορούν, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις – αν και ποικίλλουν – δεν αφορούν τη μεγάλη πλειοψηφία των επαγγελματιών, αφού αυτοί δεν πληρούν τις προϋποθέσεις.
Στη δημαγωγική εξαπάτηση των αυτοαπασχολούμενων και του λαού στοχεύουν οι θέσεις και η δράση της εγκληματικής συμμορίας της ναζιστικής ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Χρησιμοποιεί ως μέσα εξαπάτησης ότι οι ξένοι μικροπωλητές εκτόπισαν τους Έλληνες από το λιανικό εμπόριο. Και βέβαια, κρύβει ότι πίσω από όλα αυτά βρίσκεται το οργανωμένο εισαγωγικό εμπόριο, τα μονοπώλια. Υποκριτικά χωρίζει τους επιχειρηματίες σε ξένους και ντόπιους και όχι σε μικρούς και μεγάλους, λες και οι Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες είναι λιγότερο αδίστακτοι από τους Γερμανούς μεγαλοεπιχειρηματίες.
Όσο θα κινούμαστε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα ..θα είμαστε σίγουροι ναυαγοί.. Πρέπει να στοχεύσουμε τον πραγματικό αντίπαλο με πυξίδα και όραμα με συλλόγους και σωματεία μαζικά ,διεκδικητικά.
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά πρέπει να μπουν στο κέντρο του μαζικού κινήματος
-Η ανασύνταξη ,μαζικοποίηση των συλλόγων.
-Η ανάγκη της ρήξης με την Ε.Ε. και την πολιτική της .
-Η ανάγκη συστρατευσης όλων των στρωμάτων της κοινωνίας που θίγονται από αυτή την φιλωμονοπωλιακη πολιτική σε κατεύθυνση ανάκτησης των μεγάλων απωλειών τους ,σε μια λαϊκή συμμαχία που θα παλεύει για την ρήξη ,για την ανατροπή της .
-Η ανάγκη ενός αλλού δρόμου ανάπτυξης έξω από τα ασφυκτικά πλαίσια της Ε.Ε., που θα παίρνει υπ΄οψιν του τις πραγματικές μας ανάγκες μας και θα τις ικανοποιεί. Γι΄αυτή θα παλεύει κι όχι για τα κέρδη των μονοπωλίων.
Με σίγουρη δουλειά, ανθρώπινο ωράριο και συνθήκες εργασίας, με εισόδημα και κοινωνικές παροχές που ικανοποιούν τις λαϊκές ανάγκες. Με δωρεάν υγεία και παιδεία, επαρκή χρόνο για ξεκούραση, κοινωνική ασφάλιση και τόσα άλλα, που σήμερα τα μονοπώλια θυσιάζουν στον βωμό της κερδοφορίας και της εκμετάλλευσης.
Σταθμός στην παραπέρα ανάπτυξη των αγώνων είναι η συμμέτοχη μας στην γενική απεργία της 12 Νοεμβρίου μαζί με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ την ΠΑΣΥ .Μαζί με τον Εμπορικό Σύλλογο Χανίων ,τα σωματεία και τους συλλόγους που έχουν απέναντι τους τις πολιτικές της Ε.Ε. και των μονοπωλίων.
Παπαδάκης Μανώλης μέλος του Δ.Σ του Εμπορικού Συλλόγου Χανίων