Ο Αυστραλός frontman των Bad Seeds, Νικ Κέιβ (Nick Cave) στο πλαίσιο της διαδικτυακής αλληλογραφίας που διατηρεί με το κοινό του στο πρότζεκτ The Red Hand Files έλαβε μία επιστολή, την οποία δεν μπόρεσε να αφήσει αναπάντητη.
Ο Cave έδωσε μια μακροσκελή αιχμηρή απάντηση σε έναν θαυμαστή του, ονόματι Μαρκ από τη Νέα Ζηλανδία, ο οποίος του έστειλε στίχους “αλά Νικ Κέιβ” γραμμένους από το ChatGPT.
Το ChatGPT (Chat Generative Pre-trained Transformer) όπως έχουμε γράψει στο NEWS 24/7 είναι ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που παράγει κείμενο και έχει χαρακτηριστεί ως το πιο έξυπνο και πιο ευέλικτο της ιστορίας των AI chatbots. Μπορεί να αστειευτεί, να σε “κρατήσει” σε μια συζήτηση και να γράψει τις εκθέσεις που βαριέσαι να κάνεις. Μπορεί να δώσει ιατρικές διαγνώσεις, να εξηγήσει πολύπλοκες επιστημονικές έννοιες και από ό,τι καταλάβαμε μπορεί να … γράψει και στίχους για τραγούδια με το ύφος ενός συγκεκριμένου καλλιτέχνη.
Το ChatGPT “έγραψε” στίχους όπως θα τους έγραφε ο Κέιβ και ένας θαυμαστής ζήτησε το σχόλιο του 65χρονου τραγουδοποιού, ο οποίος αναγκάστηκε να εξηγήσει τα αυτονόητα, περιγράφοντας το τραγούδι ως μια … αποκρουστική κοροϊδία.
Οι στίχοι του τραγουδιού από το ChatGPT
Οι στίχοι προσπαθούν ανεπιτυχώς να αναπαράξουν την “ατμόσφαιρα” του ύφους του Κέιβ, χρησιμοποιώντας “σώνει και ντε” λέξεις-κλειδιά που έχουμε ξανασυναντήσει στο έργο του καλλιτέχνη. Ένας αχταρμάς με Σειρήνες, σκοτάδια, αμαρτωλούς, δαίμονες και το αίμα των αγγέλων, που χάνονται στην άβυσσο και κρύβονται στις σκιές και στις φωτιές της κόλασης.
– A voice that echoes, through the hall (μια φωνή που αντηχεί, μέσα από την αίθουσα)
It’s a siren’s song, that pulls me in (είναι ένα τραγούδι σειρήνας που με προσελκύει)
Takes me to a place, where I can’t begin (με πηγαίνει σε ένα μέρος, όπου δεν μπορώ να ξεκινήσω)
In the depths of the night, I hear a call (στα βάθη της νύχτας, ακούω ένα κάλεσμα)
– I am the sinner, I am the saint (είμαι ο αμαρτωλός, είμαι ο άγιος)
I am the darkness, I am the light (είμαι το σκοτάδι, είμαι το φως)
I am the hunter, I am the prey (είμαι ο κυνηγός, είμαι το θήραμα)
I am the devil, I am the savior (είμαι ο διάβολος, είμαι ο σωτήρας)
– I walk the streets, with my head held high (περπατώ στους δρόμους, με το κεφάλι ψηλά)
I’ve got my demons, but I’ll make them fly (έχω τους δαίμονές μου, αλλά θα τους κάνω να πετάξουν)
I’ll dance with the devil, and I’ll play his game (θα χορέψω με τον διάβολο, και θα παίξω το παιχνίδι του)
I’ll be the one, to call his name (θα είμαι αυτός, που θα πω το όνομά του)…
– I’ve got the blood of angels, on my hands (έχω το αίμα των αγγέλων, στα χέρια μου)
I’ve got the fire of hell, in my eyes (έχω τη φωτιά της κόλασης, στα μάτια μου)
I’m the king of the abyss, I’m the ruler of the dark (είμαι ο βασιλιάς της αβύσσου, είμαι ο κυρίαρχος του σκότους)
I’m the one that they fear, in the shadows they hark (είμαι αυτός που φοβούνται, στις σκιές αφουγκράζονται)
Η κριτική του Νικ Κέιβ: “Το τραγούδι είναι αισχρό”
Άστραψε και βρόντησε ο 65χρονος μουσικός, αλλά διατήρησε την ψυχραιμία του, και στωικά ευχαρίστησε τον Μαρκ, λέγοντας ότι έχει λάβει πολλά μηνύματα για το ChatGPT, χωρίς όμως να μοιράζεται τον ευρύτερο ενθουσιασμό για την τεχνητή νοημοσύνη.
Ο Κέιβ γράφει: “Το ChatGPT ίσως να μπορεί να γράψει μια ομιλία, μια εργασία, μια νεκρολογία αλλά δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα αυθεντικό τραγούδι. Τα τραγούδια προκύπτουν από τα βάσανα, βασίζονται στην περίπλοκη, εσωτερική μάχη της δημιουργίας και – από όσο ξέρω- οι αλγόριθμοι δεν έχουν συναισθήματα. Τα δεδομένα δεν υποφέρουν.
Το ChatGPT δεν έχει εσωτερική ύπαρξη, δεν έχει πάει πουθενά, δεν έχει υπομείνει τίποτα, δεν έχει το θράσος να ξεπεράσει τα όρια του και γι’ αυτό δεν έχει την ικανότητα να ζήσει μία κοινή, υπερβατική εμπειρία, αφού δεν έχει περιορισμούς να υπερβεί.
Ο μελαγχολικός ρόλος του ChatGPT είναι ότι είναι προορισμένος να μιμείται και δεν μπορεί ποτέ να έχει μια αυθεντική ανθρώπινη εμπειρία, ακόμα και μια εμπειρία που θα καταλήξει να είναι υποβιβασμένη και επουσιώδης.
Αυτό που κάνει ένα τραγούδι εξαιρετικό δεν είναι το να μοιάζει κάπως με μία αναγνωρίσιμη δουλειά. Το γράψιμο ενός καλού τραγουδιού δεν είναι μιμιτική ή αντιγραφή ή pastiche. Είναι μια πράξη αυτοδολοφονίας που καταστρέφει όλα όσα έχει προσπαθήσει κανείς να παράξει στο παρελθόν. Είναι αυτές οι επικίνδυνες, συγκλονιστικές αναχωρήσεις που εκτοξεύουν τον καλλιτέχνη πέρα από τα όρια αυτού που αναγνωρίζει ως τον γνωστό του εαυτό.
[…] είναι η λυτρωτική καλλιτεχνική πράξη που συγκινεί την καρδιά του ακροατή, όπου ο ακροατής αναγνωρίζει στις εσωτερικές διεργασίες του τραγουδιού το δικό του αίμα, τον δικό του αγώνα, τον δικό του πόνο. Αυτά προσφέρουμε εμείς οι ταπεινοί άνθρωποι, που η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί μόνο να μιμηθεί…
[…] … Μπορεί να ακούγεται σαν να τα παίρνω όλα αυτά λίγο πολύ προσωπικά, αλλά είμαι ένας τραγουδοποιός αφοσιωμένος, αυτή τη στιγμή, στη διαδικασία της τραγουδοποιίας. Είναι μια δουλειά με αίμα και κότσια, εδώ στο γραφείο μου, που απαιτεί κάτι από μένα για να ξεκινήσει η νέα και φρέσκια ιδέα. Απαιτεί την ανθρωπιά μου. Δεν ξέρω τι είναι αυτή η νέα ιδέα, ξέρω ότι είναι εκεί έξω κάπου και με ψάχνει. Συν τω χρόνω θα συναντηθούμε.“.
Ο Κέιβ κατέληξε ευχαριστώντας τον Μαρκ: “Ευχαριστώ για το τραγούδι, αλλά με όλη την αγάπη και τον σεβασμό του κόσμου, αυτό το τραγούδι είναι μ@λ@κία, μια γκροτέσκ παρωδία του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, και δεν μου αρέσει και πολύ. Αν και για στάσου. Τώρα που το ξαναδιαβάζω υπάρχει μια γραμμή εκεί μέσα που μου “μίλησε”. Έχω τη φωτιά της κόλασης στα μάτια μου, λέει το τραγούδι ‘με το στιλ του Νικ Κέιβ’, και είναι περίπου αλήθεια. Έχω τη φωτιά της κόλασης στα μάτια μου και είναι το ChatGPT.”