Μια από τις καθόλου επιτυχημένες πρώην Υπουργούς Οικονομικών της Γαλλίας, η κ. Χριστίνα Λαγκάρντ, μιλάει προκλητικά για τους Έλληνες, ενώ θα έπρεπε να επικεντρώσει τις δηλώσεις τις σε συγκεκριμένες περιόδους διακυβέρνησης ή ακόμα και σε πρόσωπα. Δεν δώσαμε όλοι οι Έλληνες «ψευδά» στοιχεία όπως αναφέρει. Το έπραξαν συγκεκριμένοι. Εν μέρει έχει δίκιο. Όμως, όπως αποδείχτηκε και στις πρόσφατες Εκλογές, άλλο όλοι οι Έλληνες και άλλο η Κυβέρνηση τους και ο εκάστοτε Υπουργός. Αφού θέλει να βγεί να μιλήσει, ας πεί τουλάχιστον την αλήθεια και την πραγματικότητα ως έχει. Δεν το πράττει όμως, αντιθέτως, δημιουργεί χείριστες αρνητικές εντυπώσεις, πλήττοντας μας ως Έθνος, και το μόνο που μπορούμε να πούμε, είναι ότι και η ίδια είναι κομμάτι του Λάθους χωρίς όμως να επιθυμεί να το διορθώσει ως θα έπραττε ένας σώφρων.
Το Μνημόνιο, αυτό το οικονομοτεχνικό «κατασκεύασμα» ή αλλιώς «εφεύρημα», δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα και τις αντοχές της Ελληνικής Οικονομίας. Θέλει μετατροπές ή ακόμα κι αλλαγές. Πρέπει να προσαρμοστεί ως οφείλει άλλωστε, στις Αντοχές –τουλάχιστον- της Ελληνικής Οικονομίας. Η αδιαλλαξία, η υπεροψία, η αλαζονεία, οι νουθεσίες, δεν νομίζω ότι οδηγούν πουθενά. Τουλάχιστον, για ένα πράμα χαίρομαι τον απελθόντα Πρωθυπουργό, ότι κατάλαβε το λάθος του κι έφυγε. Ή μάλλον τον έδιωξε ο λαός που τον αποθέωνε 2,5 χρόνια πρίν. Έφυγε. Και δεν είναι λίγο αυτό, θα μπορούσε ας πούμε να κάνει μια Χούντα ή έναν πόλεμο (κάτι παρόμοιο έγινε στην Αφρική) για να κρατηθεί στην εξουσία. Όμως δεν το ‘κανε. Και είναι το μόνο για το οποίο τον χαίρομαι.
Τώρα άνοιξε μια νέα σελίδα στην Ελλάδα. Η Ελλάδα μπήκε σε μια νέα εποχή. Την εποχή αυτή την χαρακτηρίζει η Ύφεση, η αποσύνθεση της Πραγματικής Οικονομίας, η συντριβή της Μεσαίας Τάξης και της Επιχειρηματικότητας. Η Μείωση των Εσόδων του Κράτους εξαιτίας πρωτίστως της υπέρογκης και υπέρμετρης φορολογίας. Η υψηλή Ανεργία, και ειδικά στους Νέους όπου φτάνει ένας από τους δύο νέους να μην έχουν εργασία. Η κακή κατάσταση των Τραπεζών, οι οποίες καταντήσανε χειρότερα οικονομικά και από εμάς! Ένας Κρατικός Μηχανισμός με Οργάνωση με βάση τα πρότυπα του προηγούμενου αιώνα. Θα μπορούσε να γραφτεί ένα βιβλίο πάνω σε όλα αυτά με τίτλο «Έργα και Ημέρες των Μετρίων». Γιατί εάν βάλεις στην δουλειά σου έναν μέτριο, δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα περισσότερο από την μετριότητα! Και προσέξτε, αυτοί οι Μέτριοι –που ‘πέσαν σ’ όλα έξω- είναι ακριβώς αυτοί που μας βρίζουν χυδαία και επανειλημμένα!! Εμείς είμαστε μια χαρά, ακμαίοι, εργατικοί και παραγωγικοί, αυτοί –ή μάλλον κάποιοι από δαύτους- είναι μια ζωή Κρατικοδίαιτοι, και γεννιούνται μεγαλώνουν και επιβιώνουν με τα λεφτά μας!!
Για την Κρίση αυτή που βιώνουμε αυτή την εποχή –που υπάρχουν πολίτες που αδυνατούν να πιούν ένα καφεδάκι στο καφενείο, ή, οι από χρόνια επιχειρηματίες έχοντας δώσει ποσά και ποσά στο Ελληνικό Κράτος να καταλήγουν να τους τρέφει η Εκκλησία από το υστέρημα της- για την κατάσταση λοιπόν αυτή, δεν φταίνε οι Δημόσιοι Υπάλληλοι όπως βροντοφωνάζουν μερικοί κατ εμέ αδαείς. Κι αυτό διότι το Ελληνικό Κράτος δίνει για τους Δημόσιους Υπαλλήλους σχεδόν τόσο ποσοστό του ΑΕΠ όσο δίνουν και οι άλλες σοβαρές Ευρωπαϊκές Χώρες. Θεωρώ όμως ταυτόχρονα ότι ο Δημόσιος Τομές χρειάζεται μερικές τομές, όσον αφορά την αποδοτικότητα, την Οργάνωση με βάση τον αιώνα μας και κατάργηση των Υπηρεσιών που είναι «φύρα» όπως λέμε στην αργκό.
Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας το οποίο βιώνουμε σήμερα, είναι αποτέλεσμα του χωρίς μέτρο κι έλεγχο υπερδανεισμού της Χώρας μας. Ταυτόχρονα με το «κυνήγι» της Επιχειρηματικότητας που απέφερε έσοδα στο Ελληνικό Κράτος αντιλαμβανόμαστε όλοι μας πόσο τονίζεται αυτό το πρόβλημα! Πόσες μεγάλες Επιχειρήσεις έφυγαν από την Χώρα μετά το 1985;; Πάρα πολλές. Τότε στην Χώρα μας κατασκευάζονταν ψυγεία, πλυντήρια, αμάξια, αγροτικά μηχανήματα κλπ, ενώ τώρα κατασκευάζονται ή ακόμα κι εφευρίσκονται νέοι Φόροι και μόνο, με πολύ φαντασία και μεράκι σαν το «χαράτσι της ΔΕΗ».
Η Ελλάδα «για να πάρει μπρός», θέλει οργάνωση κι ανασυγκρότηση του Δημόσιου Τομέα με βάση την Οργάνωση του 2012 κι όχι του προηγούμενου αιώνα.
Χρειάζεται υποστήριξη σε αυτά που παράγει.
Χρειάζεται απλοποίηση του φορολογικού συστήματος και δημιουργία φιλικού φορολογικού κλίματος για τις επιχειρήσεις, την παραγωγή και την εργασία.
Χρειάζεται δουλειές. Και όλος ο Κρατικός Μηχανισμός να έρθει ως βαρυσήμαντος συντελεστής σε αυτό.
Μόνο με τις δουλειές θα επέλθουν και τα πολυπόθητα χρήματα στον Κρατικό κορβανά, καθώς και με διεύρυνση της Πραγματικής Οικονομίας, δηλ με αυτά τα χρήματα που μας περισσεύουν για να αγοράσουμε, να ρίξουμε χρήμα ως πολίτες και υγιείς καταναλωτές στην αγορά το αποτέλεσμα θα είναι πιο εμφανές.
Η Ελλάδα χρειάζεται δουλειές. Ανάπτυξη και σύγχρονη Οργάνωση. Και πρέπει να βοηθηθεί από όλους κι από όλα.
ΣΠΥΡΟΣ Θ. ΖΟΥΡΙΔΑΚΗΣ
