Η συγκέντρωση του πλούτου και η αυξανόμενη φτώχεια ήταν το θέμα συνεδρίου το οποίο διοργάνωσε το ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ σε συνεργασία με το ευρωπαϊκό δίκτυο Attac (European Attac Network. EAN). Η εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε από τις 18 έως τις 20 Απριλίου στο ξενοδοχείο Αμαλία, είχε ως πυρήνα συζήτησης τα αίτια, τις τάσεις και τις στρατηγικές αντιμετώπισης του φαινομένου της φτώχειας. Της Νικολέττας Ρούσσου
Επί τάπητος τέθηκαν η πολιτική διάσταση της φτώχειας και η πόλωση που δημιουργείται στην κοινωνία, λόγω της συγκέντρωσης του πλούτου από τη μία πλευρά και της ολοένα αυξανόμενης φτώχειας από την άλλη.
Όπως ανέφερε η Μικαέλα Μόσερ (Michaela Moser), η οποία είναι αντιπρόεδρος του European Anti-Poverty Network, η σημερινή διαμόρφωση του καπιταλιστικού συστήματος σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, ωθεί ανθρώπους που παλιότερα ήταν αυτάρκεις οικονομικά να αντιμετωπίσουν το φάσμα της φτώχειας.
«…Καταστάσεις στις οποίες ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί όπως ένα διαζύγιο, μια ασθένεια, ή μια εγκυμοσύνη, αποτελούν πλέον παράγοντες επίτασης του κινδύνου να περιπέσει κανείς σε φτώχεια. Είμαστε όλοι ευάλωτοι στη φτώχεια, κάτι που στο παρελθόν φάνταζε μακρινό ή ακόμα και αδύνατο…», είπε χαρακτηριστικά η κ.Moser.
Επιπλέον τόνισε την ανισότητα της κατανομής του πλούτου ως γενεσιουργό παράγοντα της φτώχειας, έχοντας άμεση επίπτωση όσον αφορά το προσδόκιμο ζωής, το μορφωτικό επίπεδο του πληθυσμού, καθώς και την περιθωριοποίηση ανθρώπων ακόμα και σε δημοκρατικά καθεστώτα.
Η κ.Moser έκανε επίσης λόγο για την έλλειψη αλληλεγγύης προς τους φτωχούς από την πλευρά της μεσαίας τάξης, καθώς βλέψη της τελευταίας είναι η ανέλιξη σε ανώτερα κοινωνικά στρώματα.
Στη συνέχεια η Μπριντ Μπρέναν (Brid Brennan), ως συνεργάτης του Transnational Institute, ανέφερε ότι η πολιτική της λιτότητας που επικρατεί στην Ευρώπη στις μέρες μας, έχει άμεση σχέση με την πολιτική της Μάργκαρετ Θάτσερ. Σύμφωνα με την κ.Brennan η ιδιωτικοποίηση των κρατικών κεφαλαίων και η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, που αποτελούσαν πολιτικές πρακτικές της Θάτσερ, είναι το πρότυπο που ακολουθεί η τρόικα σήμερα χωρίς ωστόσο να επιφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Επιπλέον τόνισε ότι η κρίση ωφελεί τους πλούσιους αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πλούτος τους συνεχώς αυξάνεται, με αποτέλεσμα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού να εξωθείται στην εξαθλίωση.
Έπειτα οι ομιλητές τόνισαν την αναγκαιότητα της ενδυνάμωσης των ευρωπαϊκών δικτύων καταπολέμησης της φτώχειας, ενώ μίλησαν για την αντιμετώπιση και πρόληψή της, μέσω της αλλαγής του πολιτικού συστήματος και της ανακατανομής του πλούτου. Ωστόσο τόνισαν τη σημασία εύρεσης μιας νέας γλώσσας έκφρασης για την αντιμετώπιση του φαινομένου, κάτι που τόνισε στη ομιλία του και ο Λουίς Μπερνάρντο (Luis Bernardo), μέλος του Attac Portugal, ο οποίος ανέφερε: «…Η ανισότητα παράγει κακή δημοκρατία και το αντίστροφο. Πρέπει να υπάρχει οργανωμένη αντίσταση στις αποφάσεις των πολιτικών που οξύνουν το πρόβλημα, καθώς δεν ωφελεί απλά να κατεβαίνει ο κόσμος στον δρόμο. Οφείλουμε να κάνουμε το σύστημα να ανταποκριθεί…».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο οποίος παρενέβη στο συνέδριο λέγοντας πως «…υπάρχουν δύο επιλογές, όπως έχει διαμορφωθεί το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα, είτε θα οικοδομήσουμε ένα κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη, είτε θα εισάγουμε ένα ασιατικό μοντέλο διακυβέρνησης, σύμφωνα με το οποίο καταρρίπτονται τα ανθρώπινα δικαιώματα…»
*Διοργανωτές του συνεδρίου ήταν το ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, φορέας πολιτικής επιμόρφωσης στη Γερμανία, και το ευρωπαϊκό δίκτυο Attac, που ασχολείται με πολιτικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα.
