Ο γνωστός ποινικολόγος βρέθηκε ενώπιον του ανακριτή και αποφασίστηκε η σύλληψή του για την υπόθεση της Μαφίας των Φυλακών και αναμένεται να δώσει εξηγήσεις στη δικαιοσύνη. Οι μεγάλες υποθέσεις που χειρίστηκε, η μήνυση στη Χούντα, η ενασχόληση με την πολιτική και ο γάμος με τη Ζωή Λάσκαρη.
Το μεσημέρι της Πέμπτης συνελήφθη ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος. Μετά το ένταλμα του εφέτη ειδικού ανακριτή Ευτ. Νικολοπουλου, που χειρίζεται την υπόθεση της «μαφίας των φυλακών», ο γνωστός ποινικολόγος κατέθεσε και αμέσως μετά οδηγήθηκε στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση.
Διαβάστε 5 πράγματα που πρέπει να ξέρετε για εκείνον:
1. Οι μεγάλες υποθέσεις που χειρίστηκε
Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας συμμετείχε στη δίκη των μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη» ως συνήγορος του Βαρδή Βαρδινογιάννη και των οικογενειών των επιχειρηματιών Αλεξάνδρου Αθανασιάδη και Δημήτρη Αγγελόπουλου για το μέρος του κατηγορητηρίου που αφορούσε την απόπειρα δολοφονίας κατά του πρώτου και τις δολοφονίες των άλλων δύο. Ήταν επίσης συνήγορος του αστυνομικού Αθανασίου Μελίστα στη δίκη για την δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά, του Γιώργου Κοσκωτά στο ομώνυμο σκάνδαλο, ενώ είναι συνήγορος της εταιρείας Siemens στην υπόθεση του ομωνύμου σκανδάλου. Το 1999 προσέφυγε μαζί με εκατοντάδες άλλους Έλληνες, μεταξύ των οποίων και ο Μίκης Θεοδωράκης στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης κατά του ΝΑΤΟ για τους εκτεταμένους βομβαρδισμούς με βόμβες διασποράς στην Γιουγκοσλαβία.
2. Η μήνυση κατά της Χούντας
Αρκετούς μήνες μετά την πτώση της χούντας οι πρωταίτιοι κυκλοφορούσαν ελεύθεροι, ή ήταν κατ’ οίκον περιορισμένοι, όπως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος. Η εξήγηση αυτού του γεγονότος ήταν η εξής: Η κυβέρνηση της “Εθνικής Ενότητας” του Κωνσταντίνου Καραμανλή -που είχε αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρα από τις 24 Ιουλίου του 1974- εξέδωσε άμεσα ένα νομοθετικό διάταγμα, βάσει του οποίου χορηγήθηκε μια μάλλον ασαφής “αμνηστία” για όλα τα πολιτικά εγκλήματα του διαστήματος 21 Απριλίου 1967 – 23 Ιουλίου 1974, με προφανή στόχο να καταστεί δυνατή η απελευθέρωση και η επιστροφή από τους τόπους εξορίας, των φυλακισμένων και εκτοπισμένων αντιπάλων του δικτατορικού καθεστώτος, όπως και έγινε. Ωστόσο, η διαταγή αυτή δεν εξαιρούσε τους πραξικοπηματίες, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να παραμένουν ελεύθεροι. Με τη Γ΄Συντακτική της Πράξη, η Βουλή των Ελλήνων επιχείρησε να ερμηνεύσει το διάταγμα, με συνέπεια τα εγκλήματα των χουντικών να εξαιρεθούν από την αμνήστευση. Έτσι τελικά, άνοιξε ο δρόμος για οποιονδήποτε πολίτη το επιθυμούσε, να καταθέσει μηνύσεις εναντίον των πραξικοπηματιών για Εσχάτη προδοσία. Την αρχή έκανε μια ομάδα νεαρών δικηγόρων της Αθήνας μεταξύ των οποίων και ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, έτσι ώστε κινήθηκε η διαδικασία της ποινικής δίωξης, γεγονός που οδήγησε στη σύλληψή τους.
3. Η ενασχόληση με την πολιτική
Ασχολήθηκε με την πολιτική και έθεσε υποψηφιότητα στις εκλογές του 1974 στο Νομό Μεσσηνίας με την Ένωση Κέντρου, αποτυγχάνοντας όμως να εκλεγεί. Πολιτεύθηκε πάλι χωρίς επιτυχία στις βουλευτικές εκλογές του 1977, ενώ το 1978 προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, στην οποία εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Κατά την περίοδο της κυβερνήσεως Ράλλη ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού. Στις εθνικές εκλογές του 2000 εξελέγη βουλευτής στην Α’ Αθηνών με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας. Το 2003 και μετά την εφαρμογή στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης του 2001 του τροποποιημένου άρθρου 57, που αφορά το Επαγγελματικό ασυμβίβαστο βουλευτών, παραιτήθηκε της βουλευτικής του έδρας, επιλέγοντας να συνεχίσει να ασκεί το δικηγορικό επάγγελμα. Στις εκλογές του 2004 συμπεριλήφθηκε στην δέκατη θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας. Στις 14 Ιανουαρίου του 2005 εξελέγη πρόεδρος της Ε.Π.Α.Ε., θέση από την οποία παραιτήθηκε έναν χρόνο αργότερα.
4. Η πρώτη δικαστική περιπέτεια
Καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών με αναστολή τον Μάρτιο του 2012, ως συγκατηγορούμενος στη δίκη για το “Σκάνδαλο της Αιξωνής”, μιας υπόθεσης καταπάτησης εκατοντάδων στρεμμάτων αναδασωτέας δασικής και δημόσιας έκτασης στην Αιξωνή Γλυφάδας στην πλαγιά του Υμηττού. Αθωώθηκε για τις βασικές κατηγορίες της απάτης και απόπειρας απάτης επί δικαστηρίω, ενώ κρίθηκε ένοχος μόνο για ηθική αυτουργία σε χρήση πλαστού εγγράφου κατά του Δημοσίου. Για την ίδια υπόθεση καταδικάστηκαν συνολικά 21 από τους 26 κατηγορούμενους σε ποινές έως και πεντάκις ισόβια, ανάμεσά τους δικηγόροι, συμβολαιογράφοι και επιχειρηματίες.
5. Η προσωπική ζωή
Σε πρώτο γάμο είχε νυμφευθεί την Αμερικανοβραζιλιάνα φωτογράφο, κοινωνιολόγο και πρώην φωτομοντέλο Αλίσια Κοριολάνο. Όταν επιβλήθηκε το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, κατέφυγε μαζί της στην Αγγλία, όπου το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, τον Ιάσονα και τη Μαρίνα, τα οποία γεννήθηκαν με τρία χρόνια διαφορά. Επέστρεψε μόνος του -καθώς είχε στο μεταξύ χωρίσει- στην Ελλάδα μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974. Από το 1976 ήταν νυμφευμένος με την ηθοποιό Ζωή Λάσκαρη μέχρι τον θάνατό της το 2017. Απέκτησαν μαζί μία κόρη, την Μαρία-Ελένη. Μετά το θάνατο της Ζωής Λάσκαρη, δημοσιεύματα τον ήθελαν να συνάπτει σχέση με την Νατάσα Καλογρίδη.