Οι δύο Κυριακές των εκλογικών αναμετρήσεων για τους Δήμους, την Περιφέρεια και το Ευρωκοινοβούλιο συνιστούν πραγματικά στιγμές ιστορικές. Η νηφάλια και σιωπηλή, από πλευράς πολιτών, προεκλογική περίοδος, αντικατοπτρίζει την ωριμότητα αλλά και την αποφασιστικότητα με την οποία οι ψηφοφόροι θα ψηφίσουν για τη ζωή τους και για τη ζωή των παιδιών τους. Αυτοί οι πολίτες, οι οποίοι κατά καιρούς στήριξαν “πολλά υποσχόμενους” για το μέλλον της χώρας πολιτικούς σχηματισμούς, έχουν απόλυτα κατανοήσει, τις τελευταίες δεκαετίες και ιδιαίτερα τα τελευταία αρκετά χρόνια, την αναντιστοιχία που υπάρχει ανάμεσα στις κάθε είδους ευκαιριακές κομματικές ετικέτες (σοσιαλδημοκρατία, κεντρώος χώρος, κεντροδεξιά, κεντροαριστερά) και το υποτιθέμενο ιδεολογικό περιεχόμενο, καθώς επίσης και το όποιο αναμενόμενο έργο.
Οι ψηφοφόροι αυτών των εκλογικών αναμετρήσεων είναι εκείνοι οι οποίοι άκουσαν πρωθυπουργό παρωχημένων χρόνων να ανακοινώνει ότι δεν είναι αμάρτημα αν κάποιο υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος υφαρπάξει κάποιες δεκάδες ή εκατοντάδες εκατομμυρίων από το δημόσιο χρήμα, διότι αυτό είναι “ένα δωράκι προς τον εαυτό του, βρε αδελφέ”. Οι ίδιοι κλήθηκαν επανειλημμένα, στα χρόνια εκείνα και στα μετέπειτα, να συνεισφέρουν αγόγγυστα για το μέλλον της χώρας και των παιδιών τους.
Οι ψηφοφόροι αυτών των εκλογικών αναμετρήσεων άκουσαν πρωθυπουργό να ωθεί το λαό σε αγορά “χρυσοφόρων” μετοχών, με αποτέλεσμα να βρεθεί, σημαντικό τμήμα μικρομεσαίων επενδυτών, σε απόλυτο οικονομικό αδιέξοδο, καθώς οι πομφόλυγες των χρηματιστηρίων ξεφούσκωσαν έτσι όπως είχαν φουσκώσει, προς δόξαν της τσέπης των επιτήδειων.
Οι ψηφοφόροι αυτών των εκλογικών αναμετρήσεων παρακολούθησαν, επί δεκαετίες, τη διελκυνστίδα της ονοματοθεσίας γειτονικών χωρών (όποτε κρινόταν χρήσιμη από τους κυβερνώντες η εκμετάλλευση του πατριωτικού φρονήματος των πολιτών) αλλά, παράλληλα, άκουγαν πρωθυπουργό να αναφωνεί “Σε ευχαριστούμε, Αμερική” και άλλον να δηλώνει άπολογητικά προς την πρωθυπουργό της Γερμανίας “Ουδείς αναμάρτητος”. Βίωσαν τον απόηχο σκανδάλων όπως οι κούτες των πάμπερς και οι μαύρες σκουπιδοσακκούλες οι οποίες, πλήρεις περιεχομένου ποινικού ενδιαφέροντος, περιφέρονταν στα υπουργικά γραφεία. Είδαν κάποια “μαύρα πρόβατα” να οδηγούνται κατά καιρούς στη σφαγή, προς εκτόνωση της εύλογης λαϊκής αγανάκτησης. Ουδέποτε είδαν την κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων εκείνων οι οποίοι διέπραξαν οικονομικά εγκλήματα σε βάρος της χώρας.
Οι ψηφοφόροι αυτών των εκλογικών αναμετρήσεων θυμούνται τις προεκλογικές προσφωνήσεις” περήφανα γηρατειά” και “τιμημένα νιάτα”. Θυμούνται ότι τις προσφωνήσεις αυτές ακολούθησαν οι κατά καιρούς ξυλοδαρμοί των συνταξιούχων και οι ψηφοθηρικοί διορισμοί νέων, οι οποίοι αργότερα έμελλε και πάλι να ενταχθούν στις λίστες των ανέργων.
Οι ψηφοφόροι αυτών των εκλογικών αναμετρήσεων έχουν απεγνωσμένα προσπαθήσει, στη διάρκεια αυτών των μαύρων χρόνων, να παραμείνουν όρθιοι απέναντι στη λαίλαπα των συνεπειών μιας διεφθαρμένης πολιτικής. Είδαν την καπηλεία των θρησκευτικών πεποιθήσεών τους να προβάλλεται, ως πρωτοσέλιδη είδηση, σε διάφορα πρωθυπουργικά και υπουργικά “προσκυνήματα”, ανθρώπων οι οποίοι ουδέποτε είχαν το Θεό τους. Άκουσαν προκαθήμενο Μητροπόλεως να αναφωνεί “κουράγιο, Π.Α.Σ.Ο.Κ.”(!…), σε κηδεία πρώην πρωθυπουργού. Άκουσαν άλλο προκαθήμενο να προτρέπει ψηφοφόρους σε συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση.
Οι ψηφοφόροι αυτών των εκλογικών αναμετρήσεων βίωσαν τον απόηχο των γεγονότων στα Ίμια και την αποτρόπαιη πράξη της παράδοσης του αρχηγού του Κουρδικού Κινήματος σε ξένους πράκτορες. Λίγα χρόνια αργότερα άκουσαν τον πρωταγωνιστή αυτών των θλιβερών ιστοριών να αποδίδει, εντελώς ανερυθρίαστα, ευθύνες στον ελληνικό λαό για το μεγάλο φαγοπότι των οικονομικών σκανδάλων με την απαράμιλλου κυνισμού διατύπωση :”Μαζί τα φάγαμε…”
Οι ψηφοφόροι αυτών των εκλογικών αναμετρήσεων είναι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν “συμφάγει” με τον κύριο πρώην υπουργό, όπως δεν έχουν συμφάγει με άλλους πολιτικούς. Γνωρίζουν πλέον πολύ καλά ότι ο κοινός νους, τον οποίο ασφαλέστατα διαθέτουν, έχει καταρίψει τις κενές περιεχομένου κομματικές προμετωπίδες. Γνωρίζουν τι πρέπει να αξιώνουν από εκείνους οι οποίοι θα έχουν την τιμή να γίνουν εντολοδόχοι της εκφρασμένης βούλησης των πολιτών. Γνώρισαν τις δραματικές περικοπές μισθών και συντάξεων, τις μαζικές απολύσεις, τον οικονομικό ξεκληρισμό της μεσαίας τάξης, την προνοιακή απογύμνωση πασχόντων από βαρειά νοσήματα και αναπήρων, την απελπισία της τρίτεκνης και πολύτεκνης οικογένειας, τους πλειστηριασμούς ακινήτων και τις εξώσεις οικογενειών, το σαρωτικό φαινόμενο των αυτοχειριών για τις οποίες είχε δοθεί άνωθεν εντολή να βαπτίζονται ως θάνατοι από παθολογικά αίτια. Άκουσαν ένα Υπουργό Υγείας (με ιδιαίτερο ταλέντο να καταγράφει τα πολιτικά φρονήματα ενός εκάστου των πολιτών) να διατυπώνει την αλήστου κάλλους ρήση :”¨Οποιος αντέξει…”.
Οι ψηφοφόροι αυτών των εκλογικών αναμετρήσεων δεν προτίθενται να προσμετρηθούν ως “κουκιά”, αλλά αξιώνουν να προσμετρηθούν ως πολίτες, με τα δικαιώματα και τις ευθύνες που ο όρος συνεπάγεται. Προχωρούν αποφασιστικά μπροστά. Ψηφίζουν σκεπτόμενοι την ανεργία, την εξαθλίωση, τον εκπατρισμό των νέων, τη βουβή θλίψη των εξουθενωμένων γερόντων, την καταρακωμένη εθνική υπερηφάνια. Προχωρούν μπροστά και δεν εγκλωβίζονται, πλέον, σε μικρόψυχα διλήμματα.
Οι ψηφοφόροι αυτών των εκλογικών αναμετρήσεων αναμένουν από τους αντιμνημονιακούς άρχοντες που θα εκλεγούν να υπηρετήσουν με ανιδιοτέλεια, αφοσίωση, μετριοφροσύνη και συνέπεια τα συμφέροντα όλων ανεξαίρετα των πολιτών, καθώς επίσης τα συμφέροντα του Τόπου και της χώρας. Με αυτή την τελευταία επισήμανση και με τη διατύπωση της καθολικής προσδοκίας για ένα καλύτερο Αύριο ευχόμαστε “Σε καλή μεριά”.
Πηνελόπη Ι. Ντουντουλάκη
* Το άρθρο στάλθηκε για δημοσίευση πριν την πρώτη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών