Γράφει ο Κανάκης Γερωνυμάκης
1.Δεν είμαι δα και μέσα απού τα Σφακιά
Επήγε κάποιος να ξυριστεί στο κουρείο. Μόλις έκατσε στην καρέκλα ο κουρέας τον ερώτησε: «Από πού είσαι κουμπαριό;» Δεν ξέρομε για πιο λόγο, αυτός είπε πως είναι από τα Σφακιά, μα ο κουρέας είχε εμπειρίες από τον κόσμο που συναλλάσσετο και από το ντύσιμο, από την μιλιά κλπ. Κατάλαβε ότι δεν είναι Σφακιανός και κατάστρωσε το σχέδιο που θα τον ανάγκαζε να διαψεύσει τον εαυτό του. «Ξέρεις κάτι εγώ τους καμαρώνω τους Σφακιανούς (είπε ο πονηρός κουρέας στον ψεύτη πελάτη) γιατί είναι πραγματικοί άντρες, δεν είναι μυγιόγκιχτοι. Ούλο τον κόσμο ξυρίζω εδώ και μόνο στους Σφακιανούς δε βάζω σαπουνάδα και δε θα βάλω και σένα αφού είσαι Σφακιανός.
Άρχισε το ξύρισμα και άρχισε να σπα πλάκα ο κουρέας όσο έβλεπε τον πελάτη να υποφέρει. Μα κάποια στιγμή ακούστηκε ο δεύτερος να λέει: «Δεν είμαι, λω, και μέσα απού τα Σφαικά, μόνο καλλιά ‘ναι να μου βάλεις μια ουλιά σαπουνάδα».
2.Ο Υψηλός ξένος του Βενιζέλου
Κάποτε ο Βενιζέλος πήγε στην Ευρώπη και ο Πρωθυπουργός της χώρας τον περιποιήθηκε, όσο ήτανε δυνατό. Η περιποίηση και οι πολυτέλειες τον ενθουσίασαν και σκέφτηκε ότι θα πρέπει να κάνει και αυτός ότι είναι δυνατό να ευχαριστήσει τον ευρωπαίο πολιτικό όταν θα ανταποδώσει την επίσκεψη, αλλά και να τον εντυπωσιάσει.
Όταν λοιπόν, ήλθε ο ξένος στην Αθήνα, ηθέλησε ο Βενιζέλος και να τον περιποιηθεί, αλλά και να του δείξει ότι δεν υστερούσε και σε πολυτέλειες η Ελλάδα. Μεταξύ των άλλων εδιάταξε να γίνει ένας ειδικός καμπινές όπου την ώρα που ο ξένος θα έκανε την ανάγκη του, θα επληρώνετο καλά ένας φτωχός να περάσει από μια κρυφή πύλη στο λάκκο του αποχωρητηρίου και όταν ο ξένος θα σηκωθεί να βγάλει μια ειδική βούρτσα να τον καθαρίσει για να το θεωρήσει αυτό αυτοματισμό. Έτσι και έγινε πραγματικά. Μα ο ξένος εντυπωσιάστηκε από την «εξέλιξη» των Ελλήνων και από περιέργεια εχαμήλωσε το πρόσωπό του για να δει τον μηχανισμό. Ο άλλος όμως από τον λάκκο δεν έβλεπε και νομίζοντας ότι ήθελε ακόμα καθάρισμα, ξαναβγάζει την βούρτσα και αυτή την φορά την έτριψε στο πρόσωπο του ξένου.
3.Επίσκεψη Βενιζέλου στο Ψυχιατρείο
Ο Βενιζέλος ασχολείτο με τα μεγάλα εθνικά προβλήματα, μα ήθελε να είναι ενήμερος και κατά πόσο ο Λαός αντιμετωπίζεται σωστά από τις Κρατικές Υπηρεσίες.
Ένα απόγευμα επισκέφτηκε το Ψυχιατρείο και όπως επλησίασε τους ασθενείς, ένας άρχισε να τον βρίζει και να του λέει άσεμνες φράσεις. Για να δει λοιπόν ο Βενιζέλος πως θα αντιδράσει ο ασθενής, του είπε: «Ξέρεις ποιος είμαι; Είμαι ο Ελευθέριος Βενιζέλος». «Ε, κακομοίρη μου, ίντα σου κατεβαίνει (είπε ο ασθενής) έτσα έλεγα και ‘γω πως είμαι ο Λευτέρης ο Βενιζέλος και με κλείσανε επά απού με θωρείς». Η καλή σου μοίρα απού δε μας άκουσε κανείς άλλος να το διηγηθεί.
