Η υπόθεση της εξαφάνισης του 20χρονου Ρεθυμνιώτη φοιτητή έχει συγκλονίσει την κοινή γνώμη στην Ελλάδα.
Τα αίτια και οι πραγματικοί λόγοι της εξαφάνισης ακόμα διερευνώνται.
Προσωπικά θα μείνω σε ένα γεγονός, μια δημοσιευμένη μαρτυρία γυναίκας που ανέφερε ότι: «Το βράδυ της εξαφάνισης ένας νεαρός χτυπούσε την πόρτα μου και ζητούσε βοήθεια αλλά δεν του άνοιξα επειδή φοβήθηκα. Φοβήθηκα, ακούγοντας ένα νεαρό να μου λέει σας παρακαλώ ανοίξτε μου, χρειάζομαι βοήθεια και έτσι δεν άνοιξα την πόρτα».
Δικαιολογημένος, σίγουρα, ο φόβος της γυναίκας αφού τόσα ακούγονται και γράφονται για επιθέσεις κακοποιών.
Ποια θα έπρεπε να ήταν όμως η άμεση αντίδραση της γυναίκας ή όποιου άλλου άκουγε μια φωνή να καλεί νυχτιάτικα σε βοήθεια;
Ποιες ενέργειες είναι οι απαραίτητες σε τέτοιες περιπτώσεις, είτε πρόκειται περί αληθινής επίκλησης βοήθειας είτε πρόκειται για παγίδα κακοποιών;
Κατ΄ αρχήν (χωρίς να ανοίξουμε την πόρτα) ανοίγουμε διάλογο με τον καλούντα σε βοήθεια κάνοντας του ερωτήσεις, ποιος είναι, τι συμβαίνει κ.λ.π.
Παράλληλα έχουμε ειδοποιήσει να είναι κοντά μας και άλλα άτομα που τυχόν διαμένουν μαζί μας, όπως επίσης παίρνουμε την συσκευή του τηλεφώνου στο χέρι μας.
Από τον διάλογο παίρνουμε μια καλή εικόνα για το άτομο που ζητά βοήθεια και ανάλογα ενεργούμε στην συνέχεια.
Το πιθανότερο είναι να καλέσουμε την αστυνομία ή το ασθενοφόρο αν πρόκειται περί τραυματισμένου ατόμου.
Με αυτό τον τρόπο αποφεύγουμε την απώλεια ευκαιρίας να βοηθηθεί ένα άτομο που πραγματικά χρειάζεται βοήθεια αποτρέποντας έτσι μια σοβαρή δυσμενή εξέλιξη σε τυχόν σοβαρό τραυματισμό (από οποιονδήποτε λόγο προερχόμενος).
Εάν το άτομο που ζήτησε βοήθεια απομακρυνθεί ξαφνικά από το σπίτι, μετά τον σύντομο διάλογο, τότε είναι πιθανό να έχουμε περίπτωση κακοποιού με πρόθεση την κλοπή ή άλλη παράνομη ενέργεια.
Σε αυτή την περίπτωση καλούμε στο τηλέφωνο την αστυνομία και αναφέρουμε το γεγονός αφού ο επίδοξος κλέπτης ή κακοποιός θα συνεχίσει τις προσπάθειες του σε άλλα σπίτια στην ίδια γειτονιά ή αλλού.
Κατά συνέπεια η ειδοποίηση της αστυνομίας θα ενεργοποιήσει περιπολία της στην γειτονιά ή την περιοχή του συμβάντος.
Στην δύσκολη εποχή που ζούμε είναι πλέον αναγκαιότητα η ενεργή συμμετοχή του πολίτη σε κάθε τι που μας αφορά έμμεσα ή άμεσα.
Σήμερα μπορεί να μας χτυπά την πόρτα ο συνάνθρωπος μας που έχει ανάγκη άμεσης βοήθειας, όμως αύριο μπορεί να είμαστε οι ίδιοι ή τα άτομα της οικογένειας μας που θα έχουν την ίδια ανάγκη.
Γιάννης Μ. Γαβριλάκης
