Με κείμενο που έδωσε στη δημοσιότητα η δημοτική παράταξη “Ανταρσία στα Χανιά” με επικεφαλή τον Σεραφείμ Ρίζο αναφέρεται στις θέσεις της για τα ζώα συντροφιάς, το περιβάλλον και την πόλη.
Το κείμενο έχει ως εξής:
Το τελευταίο διάστημα στα Χανιά εκατοντάδες αδέσποτα αλλά και δεσποζόμενα ζώα δηλητηριάζονται με ρυθμούς ανεξέλεγκτους. Η κατάσταση αυτή αποτελεί δείγμα βαρβαρότητας κι είναι αποτέλεσμα του διαρκούς και χρόνιου ελλείμματος πολιτικών φροντίδας και προστασίας για το οποίο υπεύθυνες είναι όλες οι δημοτικές αρχές που πέρασαν από το Δήμο Χανίων τα τελευταία χρόνια. Δεν έχει γίνει στην κυριολεξία τίποτα,. τόσο σε ότι αφορά τη φροντίδα, τις αναγκαίες υποδομές, αλλά και την εκπαίδευση όλων μας στο ζήτημα της φροντίδας των ζώων.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι σύνθετη. Οι τιμωρητικές πολιτικές, αν και, σε ένα περιορισμένο βαθμό, αναγκαίες, δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα. Αποτελούν την «εύκολη» λύση και εκφράζουμε τον προβληματισμό μας ότι εντείνουν το πρόβλημα. Οι περικοπές στην κρατική επιχορήγηση προς του δήμους έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον για στη χρηματοδότηση των αναγκαίων ενεργειών και σε αυτόν τον τομέα.. Όμως κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ο δήμος Χανίων είναι ένας φτωχός δήμος. Αυτό που έλλειψε ήταν η πολιτική βούληση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα.
Το δημοτικό κτηνιατρείο υπολειτουργεί χωρίς μόνιμο κτηνίατρο. Συμπολίτες μας που έχουν λειτουργήσει με ευαισθησία απέναντι στα προβλήματα περιθάλποντας με δικά τους έξοδα τραυματισμένα ζώα και διαθέτοντας τον προσωπικό τους χώρο και χρόνο, όχι μόνο δεν στηρίζονται αλλά αντιμετωπίστηκαν και λίγο πολύ ως απειλή. Χρειάζεται να δοθεί βάρος στη σήμανση και καταγραφή των ιδιόκτητων ζώων. Να ενισχυθούν οι οικονομικά ασθενέστεροι συνδημότες μας για να κάνουν ηλεκτρονική σήμανση των οικόσιτων ζώων. Χρειαζόμαστε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα δωρεάν συστηματικών στειρώσεων καθώς και ένα εκτεταμένο σύστημα ταϊστρών και υποδοχών νερού. Το δημοτικό κτηνιατρείο πρέπει να λειτουργεί απρόσκοπτα και απαιτείται άμεση πρόσληψη μόνιμου κτηνιάτρου και βοηθού για τις καθημερινές ανάγκες περίθαλψης, σήμανσης και στείρωσης των αδέσποτων. Χρειαζόμαστε όμως κάτι παραπάνω από δημοτικό κτηνιατρείο. Έχουμε ανάγκη από τη δημιουργία δημοτικής κτηνιατρικής κλινικής για να μπορεί να εξασφαλιστεί η ολιγοήμερη παραμονή ζώων για αποθεραπεία και υιοθεσία.
1) ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Γενικώς ο θεσμός του εθελοντή αποτέλεσε μεγάλη βοήθεια στην υπόθεση της φροντίδας των ζώων. Πάρα την ανιδιοτέλεια όμως των ανθρώπων που προσφέρονται εθελοντικά να βοηθήσουν, στις στειρώσεις, αυτό δεν είναι αρκετό. Χρειαζόμαστε μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό σε ικανούς αριθμούς, γιατί το έργο είναι μεγάλο και οι ανάγκες για στείρωση, φροντίδα, σήμανση, διαρκείς. Ο δήμος πρέπει να αποτελέσει βήμα διεκδίκησης των αναγκαίων προσλήψεων. Μια τέτοια οπτική στη διαχείριση των θεμάτων του δήμου μπορεί να προσπεράσει και τους σκοπέλους που βρέθηκαν μπροστά στο έργο των κτηνιάτρων. Θεωρούμε ότι όλα τα παραπάνω κάνουν επιβεβλημένη τη λειτουργία δημοτικών κτηνιατρείων με μόνιμο προσωπικό.
2) ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΔΡΑΣΕΙΣ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Οι προκαταλήψεις και μύθοι χρειάζεται να σπάσουν. Η εκπαίδευση μπορεί να αποτελέσει ένα πολύτιμο αρωγό σε αυτή την προσπάθεια. Οι εκπαιδευτικοί μπορεί να αποτελέσουν έναν εν δυνάμει πολύτιμο σύμμαχο των φιλοζωικών σωματείων αλλά και της όλης προσπάθειας που καταβάλουν για να υπάρξει μια τελείως διαφορετική προσέγγιση στα ζητήματα της σχέσης πόλης/ζώων. Οι εκπαιδευτικοί με τους αγώνες τους έχουν προασπίσει τη δημόσια, δωρεάν Παιδεία και το δικαίωμα της πρόσβασης, σε αυτή, όλων των παιδιών. Αν το ελληνικό σχολείο παραμένει να είναι ένα ανοιχτό δημόσιο σχολείο που σε μεγάλο βαθμό περιορίζει τους αποκλεισμούς, και απορρίπτει βαθιά ελιτίστικες αντιλήψεις όπως αυτή της «αριστείας», το οφείλει πρώτα και κύρια στους αγώνες των εκπαιδευτικών.
Πρέπει να διεκδικηθεί από το υπουργείο παιδείας και τις διευθύνσεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, να ενταχθούν δράσεις φιλοζωικής εκπαίδευσης μέσα στα σχολεία και να υλοποιηθούν με αποκλειστική ευθύνη του υπουργείου παιδείας,. Τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που κατάργησε πρόσφατα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των παιδιών. Ζητάμε την επαναλειτουργία τους, την αύξηση του προσωπικού και της χρηματοδότησης και για αυτά. Τα παιδιά μπορεί να αποτελέσουν τους καλύτερους κοινωνούς διαφορετικών αντιλήψεων και ευαισθητοποίησης και των οικογενειών τους. Υπάρχουν παραδείγματα που αυτό συμβαίνει σε άλλους τομείς της καθημερινότητάς μας. Από εκεί και πέρα σίγουρα χρειάζονται και μαζικές προσπάθειες ενημέρωσης και «επιμόρφωσης» και όλων εμάς των ενηλίκων. Αντί να δαπανώνται κάθε χρόνο τόσα και τόσα εκατομμύρια, χάρισμα στους μεγαλοξενοδόχους, αποκλειστικά για τη τουριστική προβολή της πόλης, καλό θα είναι να δαπανηθούν και κονδύλια για την φιλοζωική «προβολή». Ας μην ξεχνάμε όμως ότι την καλύτερη επιμόρφωση μπορεί να την παρέχει, στην πράξη, ο δήμος, αν αλλάξει ριζικά η πολιτική του πάνω στο ζήτημα των ζώων.
Χρειάζεται να αναφέρουμε εδώ και το ζήτημα της ειδικής αγωγής. Ξέρουμε πόσο ευεργετική είναι για τα παιδιά που χρήζουν ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης η θεραπευτική ιππασία. Δεν υπάρχει όμως η δυνατότητα σε όλα τα αυτά παιδιά να κάνουν. θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη η ιδέα της επιδότησης από τους θεσμούς του δήμου μιας τέτοιας δραστηριότητας προς τα ειδικά σχολεία!
3) Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ
Νομίζουμε ότι το κυρίαρχο πρόβλημα στο δήμο Χανίων δεν είναι η ανεπάρκεια των υπηρεσιών του όσο η έλλειψη πολιτικής βούλησης και προσανατολισμού. Τα συμφέροντα των ολίγων μπήκαν πάνω από τις ανάγκες των εργαζομένων. Οι μνημονιακοί περιορισμοί καθόρισαν την πολιτική του δήμου Χανίων αλλά και τα όρια των παρατάξεων της μείζονος αντιπολίτευσης καθώς και της παράταξης που υποστηρίχθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ.
Ως παράταξη καθοριζόμαστε από μια βασική δέσμευση: να φέρνουμε τους κοινωνικούς αγώνες μέσα στο δημοτικό συμβούλιο. Οι εργατικές διεκδικήσεις αποτελούν το πρόγραμμά μας. Οι ανάγκες των φτωχών δεν περιορίζονται μόνο σε αυτές που πηγάζουν μέσα από τους χώρους δουλειάς. Χρειαζόμαστε υπηρεσίες για τις ανάγκες των παιδιών μας, υπηρεσίες απαλλαγής των γυναικών από το φόρτο των οικογενειακών βαρών. Σε πείσμα των λογικών εμπορευματοποίησης χρειαζόμαστε πρόσβαση στον πολιτισμό, τη φτηνή και ποιοτική διασκέδαση, χώρους συνεύρεσης, άθλησης κλπ. Κομμάτι αυτών των αναγκών είναι και η ανάγκη συνύπαρξης και φροντίδας πολλών συνανθρώπων μας με ζώα. Μέσα στις συνθήκες της κρίσης, σε μια περίοδο που η ζωή χιλιάδων ανθρώπων είναι γεμάτη ανασφάλεια, αγωνία, αποξένωση, η ανάγκη για συνύπαρξη και φροντίδα ενός ή και περισσοτέρων ζώων έχει αυξηθεί.
Η συμμετοχή των ίδιων των ανθρώπων που έχουν σχέση με τα ζώα και των οργανώσεών τους αποτελεί εγγύηση, όχι απλά για να ξεπεραστούν τα όποια εμπόδια αλλά και να χαραχθούν πολιτικές. Γι’ αυτό ως δημοτικό σχήμα έχουμε κάνει την επιλογή να υπάρχουν στο ψηφοδέλτιό μας άνθρωποι που μετέχουν ενεργά σε φιλοζωικά σωματεία. Γιατί λοιπόν να μην είναι και υπεύθυνος αντιδήμαρχος κάποιο μέλος φιλοζωικών σωματείων;
4) ΜΙΚΡΑ, ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΤΗΝΙΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Οι δημοτικές κοινότητες αποτελούν ένα όργανο του «Καλλικράτη» και τις συνεχίζει ο «Κλεισθένης». Η ύπαρξή τους έχει θεμελιωθεί στις μαζικές περικοπές και στο ασφυκτικό έλεγχο που έχουν επιβάλλει στους δήμους τα παρατηρητήρια, η αποκεντρωμένη διοίκηση και οι θεσμοί της κυβέρνησης και της ΕΕ. Ο ρόλος που τους έχει δοθεί είναι κατ’ ουσία περιθωριακός. Ιδιαίτερα οι περιαστικοί δήμοι μαστίζονται από τη εγκατάλειψη. Η αυτενέργεια και η μαζική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας είναι η μοναδική εγγύηση για να γίνει πράξη η ικανοποίηση των αναγκών. Χρειάζεται να επιμείνουμε στην κατάργηση του «Καλλικράτη» και του «Κλεισθένη» και όλων των θεσμών που έχουν επιβάλλει τα μνημόνια. Ο αγώνας για τη διαγραφή του χρέους, είναι ταυτόχρονα αγώνας για την επιβίωση των γειτονιών μας. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να μην περιοριζόμαστε σε προτάσεις διαχείριση της φτώχειας μας, αλλά να διεκδικούμε πραγματικά ανθρώπινη πόλη.
Τόσο σε ό,τι αφορά την πόλη όσο και σε ότι αφορά τους πρώην περιαστικούς δήμους να διεκδικήσουμε πολλά μικρά δημόσια κτηνιατρεία σε κάθε περιοχή ξεχωριστά, πάρκα, και δημόσιους χώρους περιπάτου. Ας μην ξεχνάμε ότι σε περιοχές όπως στα Κεραμειά η ύπαρξη κτηνιάτρων είναι υπόθεση βιοπορισμού πολλών ανθρώπων που ασχολούνται με την κτηνοτροφία.
5) ΖΩΑ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ
Η σχέση ανθρώπων και ζώων δεν περιορίζεται μόνο στα οικόσιτα ζώα συντροφιάς. Για τον άνθρωπο είναι μια σχέση ύπαρξης. Δεν υπάρχουμε μόνοι σε αυτόν τον πλανήτη. Είμαστε κομμάτι του φυσικού κόσμου και η ύπαρξή μας εξαρτάται από αυτόν. Είμαστε το μοναδικό είδος που στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, αλλάζει το περιβάλλον γύρω του με ρηξικέλευθο αλλά και απόλυτα συνειδητό τρόπο κυριαρχώντας πάνω σε αυτό προς όφελός μας. Αυτό αποτέλεσε για δεκάδες χιλιάδες χρόνια θεμέλιο της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση.
Ο καπιταλισμός έχει καταστρέψει αυτή τη σχέση στο όνομα του κέρδους. Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον κίνδυνο μη αναστρέψιμων αλλαγών στον πλανήτη. Κομμάτι αυτή της καταστροφής είναι η απόλυτα αλλοτριωμένη σχέση με τα ζώα. Οι αθλιότητες της βιομηχανίας κρέατος, η μεγαλύτερη μαζική εξαφάνιση ειδών, ο περιορισμός της άγριας πανίδας και η καταστροφή του περιβάλλοντός των ζώων, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, η εκτεταμένη χρήση φυτοφαρμάκων, η μαζική σφαγή ζώων για εμπορικούς λόγους, η καταστροφή των τροπικών δασών, η κλιματική αλλαγή είναι αποτελέσματα της κρίσης του καπιταλισμού, του σαπίσματος ενός συστήματος που λειτουργεί με βάση τον τυφλό ανταγωνισμό και το κέρδος. Είναι αποτέλεσμα της ιμπεριαλιστικής καταλήστευσης φτωχών χωρών που καταφεύγουν σε μεθόδους μεγαλύτερης καταστροφής του περιβάλλοντος. Το να περιγράψεις τι έχουν κάνει οι πολυεθνικές στο περιβάλλον σε στεριά και θάλασσα ξεπερνά τα όρια μιας συνέντευξης.
Αυτά δεν είναι πράγματα που συμβαίνουν σε κάποιους μακρινούς τόπους. Στα όρια του δήμου μας η απόλυτη τουριστικοποίηση το χτίσιμο μεγάλων ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων, με την ανοχή ή ακόμη και την ενθάρρυνση περιφερειακών και τοπικών αρχών σε παραλίες που χρησιμοποιούσε η caretτa-careτtτα, οι απόπειρες τουριστικοποίησης των Αγ. Θεοδώρων όπου υπάρχει πληθυσμός του κρητικού αίγαγρου, ο περιορισμός των μεγάλων πτηνών είναι προβλήματα που επιζητούν άμεσες λύσεις.
Επειδή το ανθρώπινο είδος λειτουργεί συνειδητά, έχει τη δυνατότητα να αντιστρέψει αυτή την κατάσταση. Όπως βλέπουμε στο Λονδίνο και σε άλλα μέρη οι άνθρωποι ξεσηκώνονται σχηματίζοντας μαζικά κινήματα για την προστασία του περιβάλλοντος. Τασσόμαστε μαζί τους. Η ανατροπή του καπιταλισμού και η αντικατάστασή του από ένα σοσιαλιστικό σύστημα παραγωγής, στο οποίο οι ανάγκες των από τα κάτω θα είναι κυρίαρχες αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη για να γίνει κάτι τέτοιο. Κάτι τέτοιο θα μας εξασφαλίσει μια αρμονικότερη σχέση με τα ζώα είτε πρόκειται για τις φάλαινες στους ωκεανούς είτε για τα γατάκια της γειτονιάς μας.
