Συνέντευξη στην ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΓΚΑΛΙΟΥ
για το περιοδικό “Επιθεώρηση για τη Βουλή και Ευρωβουλή”
τεύχος Αυγούστου 2016
Πεπεισμένος ότι η διαπραγμάτευση του Σεπτεμβρίου θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη και όχι ένας υγιεινός περίπατος, για την ελληνική κυβέρνηση, εμφανίζεται στη συνέντευξη του στο περιοδικό «Βουλή και Ευρωβουλή», ο Βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ, Αντώνης Μπαλωμενάκης. Αποδίδει μάλιστα τις δυσκολίες της επικείμενης διαπραγμάτευσης στο γεγονός, ότι, από την μια πλευρά οι πιστωτές δεν έχουν ενιαία θέση και από την άλλη στην απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να μην προσχωρήσει στη λογική των ακραίων θέσεων του ΔΝΤ. Παράλληλα, εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, τονίζοντας ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να στηθούν πρόωρες κάλπες. Προχωρώντας, μάλιστα, ένα βήμα παραπάνω , εκφράζει τη βεβαιότητα, ότι ούτε και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, επιθυμεί πραγματικά την πρόωρη προσφυγή στην λαϊκή ετυμηγορία.
Αναφερόμενος στις εργασίες της εξωστικής επιτροπής, που διερευνά την υπόθεση των δανείων σε ΜΜΕ και πολιτικά κόμματα – και της οποίας είναι μέλος – , ο Μπαλωμενάκης σημειώνει, ότι παράγεται ένα ογκώδες και σημαντικό έργο, ενώ εκφράζει την πεποίθηση ότι στο τέλος θα αποκαλυφτούν οι κυριότερες και πλέον επιζήμιες για το δημόσιο συμφέρον πτυχές του νοσηρού συστήματος διαπλοκής, που ήδη έχει καταδικαστεί αμετάκλητα στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Κύριε Μπαλωμενάκη, οι επόμενοι μήνες θα είανι αναμβίβολα δύσκολοι για τους Έλληνες πολίτες, καθώς θα κληθούν να σηκώσουν το «βάρος» μέτρων που ψήφισε η παρούσα κυβέρνηση. Θεωρείτε ότι, ειδικά οι πιο ασθενείς οικονομικά ομάδες, θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν σε αυτά τα σκληρά μέτρα;
Η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει με πραγματισμό την κατάσταση, αναζητά τρόπους να παράσχει το ισοδύναμο των οικονομικών επιπτώσεων ειδικά στα χαμηλά και πολύ χαμηλά εισοδήματα με παροχές κοινωνικού κράτους, απαλλαγές, δωρεάν πρόσβαση στην περίθαλψη.
Την ίδια στιγμή επενδύει στην αναθέρμανση της εσωτερικής αγοράς, στην έστω και οριακή μείωση των δεικτών ανεργίας, στην σταδιακή αποκατάσταση της κανονικότητας στις τραπεζικές συναλλαγές.
Η περίοδος θα είναι δύσκολη αλλά αντιμετωπίσιμη, έχω τη γνώμη.
Το φθινόπωρο η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει τον «σκόπελο» του εργασιακού. Βλέπετε ενδεχόμενη υποχώρηση της και υιοθέτησης εκ μέρους της, των πιο σκληρών και ακραίων θέσεων των δανειστών;
Αυτή η διαπραγμάτευση κάθε άλλο παρά ένας υγιεινός περίπατος θα είναι.
Στις προκαταρκτικές συζητήσεις οι Πιστωτές δεν έχουν ενιαία θέση, όπως είναι γνωστό. Δεν μπορούμε να προσχωρήσουμε στη λογική των ακραίων θέσεων του ΔΝΤ.
Εμείς θα στηριχθούμε, πριν απ’ όλα, στο ελληνικό Σύνταγμα, στο άρθρο 22, που ορίζει ότι το Κράτος μόνο τους γενικούς όρους εργασίας μπορεί να ρυθμίζει και ότι οι ειδικότερο όροι ορίζονται από τη συλλογική διαπραγμάτευση και, εάν αυτή αποτύχει, από τη διαιτησία. Το Σύνταγμα μας παρέχει συνεπώς ένα ισχυρό όπλο. Στηριζόμαστε επίσης στο λεγόμενο «ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο» και θα προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε τις όποιες θετικές πρόνοιές του ως «κατώφλι».
Το σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μου, και εκείνο που θα έχε σπουδαιότερη επίπτωση σε μεγάλους αριθμούς εργαζομένων είναι οι συλλογικές συμβάσεις. Και πιο ειδικά η δεσμευτικότητα και η επεκτασιμότητα τους. Κατά τα λοιπά, όπως επιβάλλει η παράδοση του πολιτικού μας χώρου, θα επενδύσουμε στους συλλογικούς αγώνες, στην οργάνωση του εργασιακού συνδικαλισμού και βεβαίως στην άνοδο των διεκδικήσεων, που θα συμβαδίζει με την ανασυγκρότηση της οικονομίας. Η σταδιακή δημιουργία ενός ευνοϊκού νομικού πλαισίου υπέρ της εργασίας αποτελεί όχι απλώς υποχρέωση αλλά και δέσμευση αυτής της Κυβέρνησης.
Τελικά εξαπάτησε η κυβέρνηση τον ελληνικό λαό, όπως σας κατηγορεί η αντιπολίτευση, ή ήταν και είναι μονόδρομος η πολιτική που ακολουθεί, προκειμένου να μείνει η χώρα στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Δώσαμε μια μάχη μετά το Γενάρη προσπαθώντας να τιμήσουμε τις υποσχέσεις μας εκείνης της πρώτης εκλογής. Ίσως να είχαμε περισσότερο απ’ ότι χρειαζόταν πιστέψει στη δυνατότητα ενός έντιμου συμβιβασμού ανάμεσα σε δύο εξ ορισμού άνισα μέρη. Η συνθηκολόγηση – φυσικά – δεν ήταν προϊόν εξαπάτησης. Αποδείχτηκε ότι ήταν περισσότερο θέμα συσχετισμών παρά επιπόλαιων, ασχεδίαστων κλπ χειρισμών εκ μέρους της Κυβέρνησης.
Με την ωριμότητά του ο ελληνικός Λαός το διέβλεψε αυτό και μας έδωσε και δεύτερη θητεία.
Εσείς, προσωπικά, θα δίνατε θετική ψήφο σε ένα νομοσχέδιο που θα θέσπιζε τις ομαδικές απολύσεις ή και νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις;
Έτσι κι αλλιώς το τοπίο θα είναι νέο. Κανένας δεν περιμένει ότι η πλήρης αποκατάσταση των προ κρίσεως εργασιακών σχέσεων θα είναι αποτέλεσμα μιας και μόνο συμφωνίας. Έχω σχηματίσει τη γνώμη ότι εάν πετύχουμε μια αναγεννητική ενίσχυση του αυτόνομου συλλογικού τρόπου ρύθμισης τη εργασίας θα πρόκειται για μια καλή επίδοση, δεδομένων των συνθηκών.
Πρόωρες εκλογές «βλέπετε» κ. Μπαλωμενάκη, ή εκτιμάτε ότι η κυβέρνηση μπορεί να εξαντλήσει τετραετία;
Καθόλου! Εκλογές δεν γίνονται διότι δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος. Είμαι δε σίγουρος ότι και ο κ. Μητσοτάκης εάν του ζητηθεί να δώσει μια ειλικρινή απάντηση, το ίδιο θα πει…
Σε όλες τις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να είναι δεύτερο κόμμα και μάλιστα με σημαντική διαφορά από τη ΝΔ. Ποιο είναι το σχόλιο σας;
Τρία σχόλια: Πρώτον, οι εκλογές απέχουν πολύ! Έχουμε δει ανατροπές και ανατροπές δημοσκοπήσεων…
Δεύτερον, η συγκυρία. Η δυσκολότερη καμπή στην κυβερνητική προσπάθεια βρίσκεται σε εξέλιξη.
Τρίτον, όταν έλθει η ώρα των συγκρίσεων, τι θα μετρήσει στη ζυγαριά; Ο θετικός, είμαι σίγουρος, απολογισμός μιας ειλικρινούς εν μέσω τρομακτικών δυσκολιών προσπάθειας αναγέννησης της Πατρίδας ή η ελλιποβαρής γκρίνια, η κουραστική καταστροφολογία, η απουσία προγράμματος, η χαμηλή προσωπική ελκτικότητα:
Μια πρώτη γεύση του κριτηρίου του εκλογικού Σώματος λάβαμε τον περασμένο Σεπτέμβρη, εν μέσω, θυμηθείτε το, και πάλι θετικών για τη ΝΔ προβλέψεων. Το ίδιο θα γίνει και το 2019.
Θα ήσασταν θετικός σε μια ενδεχόμενη συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα και άλλων πολιτικών κομμάτων, όπως της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, του ΠΟΤΑΜΙΟΥ ή της Ένωσης Κεντρώων;
Όλοι μας ανιχνεύουμε θετικές διαφοροποιήσεις ορισμένων βουλευτών των τριών πολιτικών σχηματισμών που αναφέρατε σε επιμέρους θέματα.
Κάθε κόμμα ως συλλογική οντότητα χαράζει τη δική του γραμμή και τη θέτει σε κρίση των πολιτών. Ως τώρα δεν διαφαίνεται τάση συνεργασίας με την Κυβέρνηση, που, εξ’ άλλου έχει τη δική της πορεία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν επιζητεί ευρύτερες συναινέσεις, όπως εκείνες που πέτυχε δυο φορές μέσα στο καλοκαίρι.
Ο πολιτικός χάρτης θα αλλάξει ριζικά από τις μεθεπόμενες εκλογές. Το αναλογικό εκλογικό σύστημα όχι απλώς θα επιτρέπει αλλά θα επιβάλει συνεργασίες. Ως τότε, έκαστος τίθεται προ των ευθυνών του.
Θα ήθελα το σχόλιό σας για τις εργασίες της εξεταστικής επιτροπής, της οποίας είστε μέλος και αν θεωρείτε ότι μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για να παταχθεί η διαπλοκή, που όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση είχε στηθεί ανάμεσα σε ΜΜΕ, Τράπεζες και πολιτικά κόμματα;
Παράγεται ογκώδες και σημαντικό έργο! Μια γιγαντογραφία, θα ‘λεγε κανείς του συστήματος διαφθοράς, συναλλαγών και εκμαυλισμού μέσω τραπεζικού, κρατικού στην ουσία, χρήματος.
Ένας μηχανισμός παρέμβασης εξωθεσμικών παραγόντων στη δημόσια ζωή προς ίδιον όφελος και προς όφελος των κατεστημένων κομμάτων και των μεγάλων ΜΜΕ έρχεται σε φως.
Πιστεύω ότι στο τέλος θα έχουμε αποκαλύψει τις κυριότερες και πλέον επιζήμιες για το δημόσιο συμφέρον πτυχές του νοσηρού συστήματος διαπλοκής που ήδη έχει καταδικαστεί αμετάκλητα στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Η Τουρκία εξακολουθεί να βρίσκεται σε μια «ιδιόμορφη» κατάσταση μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. Εκτιμάτε ως πιθανό το ενδεχόμενο να εξάγει τα εσωτερικά της προβλήματα και να δημιουργήσει κλίμα έντασης με την Ελλάδα;
Η πιθανότητα δημιουργίας «κλίματος έντασης’, πέραν των «συνήθων» επεισοδίων δεν είναι μεγάλη κατά το προσεχές διάστημα. Η Τουρκία δεν φαίνεται να έχει μετά το πραξικόπημα ούτε την εσωτερική ομοψυχία ούτε την αναγκαία ενότητα στο στράτευμα της.
Δυνητικά αντιμετωπίζει και κινδύνους εθνικής ακεραιότητας, όχι ίσως τόσο άμεσους όσο παρουσιάζονται, αλλ’ ωστόσο καθόλου αμελητέους.
Αυτή η παρατήρηση δεν σημαίνει επανάπαυση, εννοείται. Μέσα σε τόσο ρευστό διεθνές περιβάλλον κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια πότε και πως θα επιχειρηθεί να υλοποιηθούν τα παγίως επεκτατικά σχέδια των ηγετών της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας.
Όσο η Δημοκρατία σε όλο το φάσμα της κοινωνίας και της πολιτικής διακυβέρνησης της θα παραμένει το μονίμως ζητούμενο για την Τουρκία, κίνδυνοι θα υπάρχουν. Εμείς οφείλουμε να τους διαβλέπουμε και να τους εξουδετερώνουμε, με επαύξηση της διεθνούς στήριξης της χώρας, με εσωτερική συνοχή και με ισχυρές και αξιόπιστες ένοπλες δυνάμεις.
Θεωρείται ότι τους επόμενους μήνες, λόγω της κατάστασης στην Τουρκία, μπορεί να έχουμε αύξηση ή ακόμη και έκρηξη των προσφυγικών ροών;
Αύξηση του αριθμού των μετακινούμενων από την Τουρκία, είναι ένα ενδεχόμενο που δεν μπορεί να αποκλειστεί. Η Τουρκία πιθανολογείται ότι θα διαπραγματευτεί επίμονα την απελευθέρωση της θεώρησης εισόδου (βίζα) για τους πολίτες της και ότι δεν θα διστάσει να ανοίξει τους προσφυγικούς κρουνούς για να πιέσει.
Εξίσου μεγάλος κίνδυνος ίσως προέλθει από το Νότο, εάν δεν αποδώσουν τα οικονομικά μέτρα που, με διεθνή χρηματοδότηση, επιχειρούνται στην Αίγυπτο, μια χώρα που ως τώρα έχει συμβάλλει στην ανάσχεση μαζικών μετακινήσεων.
Για μια ακόμα φορά φαίνεται πόσο αναγκαία είναι η επαναχάραξη της ευρωπαϊκή και διεθνούς πολιτικής στο θέμα αυτό με ενίσχυση των φτωχών χωρών για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ανθρώπινων συνθηκών ζωής και εργασίας των κατοίκων τους.