Την Τρίτη 24/01 συνήλθε το ΔΣ της ΕΛΜΕ Χανίων με θέμα τη μαθητεία με την παρουσία συναδέλφων από τα ΕΠΑΛ του νομού. Η απόφαση του ΔΣ είναι ότι η μαθητεία που προωθεί το Υπουργείο κινείται σε αντιδραστική κατεύθυνση, έχει συγκεκριμένο ταξικό πρόσημο, πλήττει κυρίως τα παιδιά των φτωχών λαϊκών τάξεων , υποβαθμίζει μορφωτικά δικαιώματα και ανάγκες , ανατρέπει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών.
Το ΔΣ εκτιμά ότι η εισαγωγή και η προσπάθεια επιβολής της μαθητείας και άλλων μέτρων(θεματικές εβδομάδες, νέο Λύκειο ,δημιουργικές εργασίες) αποτελούν πραγματική τομή στο χώρο της εκπαίδευσης και όχι μόνο. Συγκεκριμένα, αποτελούν συνέχεια των προηγούμενων πολιτικών(Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλος κλπ), εμπεριέχονται στις μνημονιακές δεσμεύσεις και υποχρεώσεις που ψήφισαν από κοινού κυβέρνηση- αντιπολίτευση, υλοποιούν ευρύτερες στρατηγικές της ΕΕ, ΔΝΤ , ΟΟΣΑ και κεφαλαίου.
Η κατανόηση των ανατροπών που θα επιφέρει η μαθητεία δεν μπορεί να γίνει πέρα και έξω από την πραγματική κίνηση της οικονομίας, τα συμφέροντα που κρύβονται. Η όποια «ανάπτυξη» σε μία ρημαγμένη κοινωνία δεν μπορεί παρά να περάσει μέσα από την καταβύθιση του κόσμου της εργασίας, τη συρρίκνωση των δικαιωμάτων και την καθιέρωση των ελαστικών και προσωρινών σχέσεων εργασίας με έναν πρωτοφανή ρατσισμό ειδικά απέναντι στη νέα γενιά. Παράλληλα και η μαθητεία θα αξιοποιηθεί ως το εργαλείο για την αγωνιώδη προσπάθεια ανάτασης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων αφού οι μαθητευόμενοι θα πληρώνονται με υποκατώτατο μισθό κυρίως μέσα από τα ΕΣΠΑ και θα αποτελούν το φτηνό εργατικό δυναμικό το οποίο θα παράγει πλούτο και ταυτόχρονα θα καλύπτει θέσεις στο δημόσιο αρχικά , αντί για μόνιμες θέσεις εργασίας με πλήρη δικαιώματα και θα αποτελεί το φόβητρο για τους παλιούς εργαζόμενους στη ζούγκλα του ιδιωτικού τομέα.
Η καθιέρωση της μαθητείας στοχεύει στη νομιμοποίηση και την εμπέδωση στην κοινωνία της άποψης ότι δεν μπορεί να υπάρξει διαφορετικό μέλλον παρά η ελαστική εργασία. Η λογική ,μισή δουλειά, μισή ασφάλιση, μισοί μισθοί, όλα μισά και μίζερα. Δίπλα στα πεντάμηνα, τα οκτάμηνα, την κοινωφελή εργασία, τους αναπληρωτές και τους ωρομίσθιους θα στέκεται και η μαθητεία ως νέα μορφή εργασίας φτάνοντας στον εντυπωσιακό αριθμό των 100.000 συναδέλφων που δουλεύουν στο δημόσιο με τις επισφαλείς εργασιακές σχέσεις. Αυτό είναι το «πρόταγμα» για την νέα γενιά και την κοινωνία.
Η καθιέρωση της μαθητείας στοχεύει στην παραπέρα συρρίκνωση της τεχνικής εκπαίδευσης. Όλο το προηγούμενο διάστημα το Υπουργείο με μεθοδικό τρόπο και μέσα από στοχευμένες παρεμβάσεις αλλάζει το τοπίο στην τεχνική εκπαίδευση. Ενδεικτικά αναφέρουμε :τη μείωση του αριθμού των τομέων και ειδικοτήτων (Χανιά κλείσιμο των τομέων οικονομίας και διοίκησης 2ο ΕΠΑΛ, ΕΠΑΛ Ε. Βενιζέλου), τη συρρίκνωση του ωρολογίου και αναλυτικού προγράμματος σπουδών στο νέο ΕΠΑΛ, χωρίς την πρόβλεψη για αναπλήρωσή τους μέσα στο δημόσιο σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, την καθιέρωση ανελαστικού κατώτερου αριθμού μαθητών στους τομείς και ειδικότητες των ΕΠΑΛ, που έχει στόχο την συρρίκνωση, συγχώνευση τομέων και ειδικοτήτων και σε πολλές περιπτώσεις το κλείσιμο σχολείων ( η μη έγκριση των ολιγομελών τμημάτων από ΕΠΑΛ Βρυσών και Κισάμου, που αναγκάστηκε να πάρει πίσω το υπουργείο και ο περιφερειακός Διευθυντής μετά από τις κινητοποιήσεις μαθητών γονιών εκπαιδευτικών και της τοπικής κοινωνίας)και τέλος, η φετινή εγκύκλιος για το «χαρακτηρισμό φοίτησης » στο τέλος του Α’ τετραμήνου, για τους μαθητές των ΕΠΑΛ που έχουν ξεπεράσει τα όρια απουσιών.
Η καθιέρωση της μαθητείας στοχεύει στην υποβάθμιση των μορφωτικών και εκπαιδευτικών αναγκών της νεολαίας. Η γνώση μετατρέπεται σε απλή κατάρτιση και μάλιστα χαμηλής ποιότητας, η γνώση τεμαχίζεται και κομμάτια της μεταφέρονται στη μαθητεία σύμφωνα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων και της αγοράς. Το κράτος αποσύρεται και από αυτήν την υποχρέωση κρατώντας το ρόλο του κεντρικού διαχειριστή όλων αυτών των ανατροπών. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει εκπαιδευτική διαδικασία στο χώρο εργασίας. Πολύ περισσότερο να θεωρείται ότι ο χώρος εργασίας μπορεί να αντικαταστήσει ή να συμπληρώσει το σχολείο υλοποιώντας μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, πριν ακόμη ολοκληρωθούν οι σπουδές και άρα χωρίς να έχει ο μαθητής ολοκληρωμένη γνώση για την ειδικότητά στην οποία εκπαιδεύεται. Οι αλλαγές στη φοίτηση των μαθητών στο σχολείο, σε συνδυασμό με την περικοπή των μαθημάτων γενικής παιδείας, κάνει αντιληπτό το στόχο του υπουργείου για μαθητές υποχείρια στις «ορέξεις» των επιχειρήσεων. Μάλιστα η υποβάθμιση της γνώσης αποκτά ένα επιπλέον δραματικό χαρακτήρα ,σε μία εποχή κοσμογονικών αλλαγών στην εργασία, την επιστήμη και την τεχνολογία που διαμορφώνονται οι δυνατότητες ριζικής αλλαγής του περιεχομένου της, των υποκειμένων αλλά και της ίδιας της κοινωνίας. Επιπλέον, ανοίγουν διάπλατα το δρόμο στους διάφορους «εργολάβους πιστοποιήσεων» οι οποίοι έναντι αμοιβής θα πιστοποιούν επαγγελματικά δικαιώματα εκτός εκπαιδευτικών δομών. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι το υπουργείο αφήνει άθικτο όλο το σύστημα κατάρτισης σχολών(ΟΑΕΔ ,ιδιωτικές σχολές, ΙΕΚ κλπ).
Η καθιέρωση της μαθητείας στοχεύει στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Όλοι κατανοούμε ότι από τη μεγάλη δεξαμενή των εκπαιδευτικών που θα περισσεύουν ως αποτέλεσμα του κόφτη σε ειδικότητες, τμήματα, εργαστήρια θα στελεχωθεί ο μηχανισμός της μαθητείας. Μέσα από το φόβο και τον καταναγκασμό θα υποχρεωθούν συνάδελφοι να συνδράμουν στη λειτουργία της μαθητείας. Στην πραγματικότητα θα δημιουργηθεί μία γκρίζα ζώνη όπου ο εκπαιδευτικός θα μετατραπεί σε επόπτη εργασίας, επιθεωρητή με αποτέλεσμα η εκπαιδευτική ιδιότητα να εξαφανίζεται, αφού «επιβλέπει την τήρηση των όρων της σύμβασης που έχει υπογραφεί μεταξύ μαθητευόμενου, επιχείρησης…». Άλλωστε, η προβλεπόμενη αντιστοιχία ωρών διδασκαλίας και μαθητών που δουλεύουν ως μαθητευόμενοι σε επιχειρήσεις είναι ενδεικτική. Ο εκπαιδευτικός καλείται να καλύψει πληθώρα μαθητών, διάσπαρτων σε μια σειρά από επιχειρήσεις, για να θεωρηθεί ότι κάλυψε δύο ή τρεις ώρες του υποχρεωτικού του ωραρίου. Ωράρια, αργίες κλπ θα θυμίζουν ένα ένδοξο παρελθόν και τα σχολεία θα μετατρέπονται σε τοπικά παραρτήματα του ΟΑΕΔ. Ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για μετακινήσεις, μετατάξεις ,έτσι και αλλιώς η κινητικότητα είναι στις κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης.
Απέναντι σε όλα αυτά έρχεται και η απόφαση της ΟΛΜΕ. Δεν αποτελεί πλέον έκπληξη η στάση της, άλλωστε σε όλες τις κρίσιμές στιγμές του κλάδου πήγε με τους «άλλους» και όχι με τον μαχόμενο κόσμο της εκπαίδευσης. Δημιουργεί όμως κατάπληξη το γεγονός ότι με μεγάλη ευκολία πήρε μία απόφαση ερήμην των συναδέλφων, η οποία μάλιστα έρχεται και σε πλήρη αντίθεση με ψηφισμένες αποφάσεις του κλάδου για την καθιέρωση 12χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης (συν δύο χρόνια προσχολικής αγωγής) που θα παρέχεται δωρεάν, για Δημόσιο Σύστημα Μεταλυκειακής Επαγγελματικής Κατάρτισης με ενιαίο σχεδιασμό, σε σύνδεση με τη 12ετή υποχρεωτική εκπαίδευση.
Σήμερα το εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα πρέπει να βρει τους δρόμους του αγώνα όχι μόνο για να καταγγείλει αλλά να ανατρέψει αυτές τις πολιτικές. Κύριος στόχος του εκπαιδευτικού κινήματος είναι η υπεράσπιση και η εμβάθυνση της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης στην υπηρεσία όλου του λαού, ως ένα απ’ τα κύρια κοινωνικά αγαθά.
Πρόγραμμα δράσης
- Άνοιγμα της συζήτησης στους συλλόγους και στο σωματείο με συγκροτημένο τρόπο και με την παρουσία του ΔΣ
- Σύγκληση έκτακτης ΓΣ στο αμέσως επόμενο διάστημα σε ημέρα και ώρα που θα κοινοποιηθεί εγκαίρως, με θέματα: θεματικές εβδομάδες, δημιουργικές εργασίες, Μαθητεία.
- Καλούμε την ΟΛΜΕ να προχωρήσει άμεσα σε ΓΣ προέδρων για τα προβλήματα με αγωνιστικό και απεργιακό πρόγραμμα δράσης.
- Προτρέπουμε τους συλλόγους διδασκόντων στα ΕΠΑΛ να μην συντάξουν ειδική πράξη για τους μαθητές ως «μη παρακολουθούντες»
- Το ΔΣ αναλαμβάνει πρωτοβουλία για να συναντηθεί με τα σωματεία του δημόσιου τομέα(ΟΤΑ, Νοσοκομείο κλπ) των εργασιακών χώρων στους οποίους προβλέπεται η απασχόληση παιδιών μέσω μαθητείας, για να συζητήσουμε από κοινού το ζήτημα της μαθητείας και την ελαστική εργασία, ώστε να αποκτήσει ευρύτερα χαρακτηριστικά.
- Προχωρούμε το επόμενο διάστημα σε κύκλο εκδηλώσεων, ενημερώσεων με όλα αυτά τα κεντρικά ζητήματα, προβάλλοντας το στόχο για ένα σχολείο της γνώσης και της πράξης που θα ενσωματώνει δημιουργικά τις κατακτήσεις του ανθρώπινου πολιτισμού, ένα σχολείο των κοινωνικών αναγκών.