Σύγχυση προκαλούν οι κινήσεις του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου και της κυβέρνησης.
Από τα Σφακιά, μόλις πριν λίγες ημέρες, στις 3 Οκτωβρίου, δήλωνε ότι οι Γερμανικές Αποζημιώσεις “είναι πάντα νομικώς ενεργές –πράγμα που σημαίνει ότι δεν τίθεται κανένα θέμα παραγραφής- και δικαστικώς επιδιώξιμες”.
Και σημείωνε ότι “ο κοινός μας Ευρωπαϊκός Νομικός Πολιτισμός επιβάλλει την σχετική απόφαση να την λάβει αρμόδιο Δικαστικό Forum, με βάση το σύνολο του εφαρμοζόμενου εν προκειμένω Διεθνούς Δικαίου. Η θέση αυτή είναι, πλέον, κυριολεκτικώς Εθνική και, κατά συνέπεια, αδιαπραγμάτευτη.”
Όμως, λίγες ημέρες αργότερα, φωτογραφιζόταν με την Υπουργό Οικογένειας, Τρίτης Ηλικίας, Γυναικών και Νεολαίας Δρ Φραντσίσκα Γκίφεϋ και τον Γενικό Γραμματέα Δια Βϊου Μάθησης και Νέας Γενιάς κ. Παυσανία Παπαγεωργίου καθώς μονόγραψαν συμφωνία για την ίδρυση ενός Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας παρουσία του προέδρου της Γερμανίας κ. Frank-Walter Steinmeier.
Το ζήτημα όμως της χρηματοδότησης δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα, καθώς το όλο εγχείρημα διενεργείται υπό τη σκιά τού ήδη αμφιλεγόμενου και ασαφούς, ως προς το χαρακτήρα και τη λειτουργία, “Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον”.
Χαρακτηριστικές ήταν και οι δηλώσεις της Γερμανίδας υφυπουργού Κάρεν Μαρκς, τον Μάη του 2015 σύμφωνα με τις οποίες “…οι λόγοι δημιουργίας του σχετίζονται περισσότερο με το κύμα αντιγερμανισμού στην Ελλάδα κατά τα χρόνια της κρίσης και τη δραματική επιδείνωση της δημόσιας εικόνας της Γερμανίας, που πριν από την κρίση, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, ήταν η πιο δημοφιλής χώρα της Ευρώπης ανάμεσα στους Έλληνες”.
Αξίζει να σημειώσουμε και τις δηλώσεις εκ μέρους του γερμανικού υπουργείου Παιδείας, σύμφωνα με την οποία δε επιτρεπόταν να τεθεί ζήτημα πολεμικών αποζημιώσεων, κατά την επίσκεψη νέων από μαρτυρικούς δήμους της Ελλάδας στην Γερμανία το 2014, “…διότι το πρόγραμμα αφορά μια πλατφόρμα νέων που θέλουν να δουν μπροστά ένα κοινό μέλλον”.
Δεν είναι τυχαίο ότι η σύσταση του Γερμανοπολωνικού Ιδρύματος Νεολαίας ήρθε τη στιγμή που η Πολωνία ζήτησε από τη Γερμανία επιπλέον αποζημιώσεις λέγοντας ότι “η χώρα δεν έχει λάβει επαρκή οικονομική επανόρθωση για καταστροφές και απώλειες από τη γερμανική επιθετικότητα, κατοχή και γενοκτονία”, ενώ λίγο αργότερα, η Πολωνία με τη στήριξη της Γερμανίας μπήκε ως μέλος-κράτος της Ε.Ε., διαβεβαιώνοντας το Βερολίνο ότι δε θα υποβάλει επίσημα το αίτημά της για αποζημιώσεις.
