Μισός αιώνας ελληνικής και παγκόσμιας Ιστορίας μέσα από τον φακό του φωτορεπόρτερ Αριστοτέλη Σαρρηκώστα, του μοναδικού ανθρώπου που, εκτός των άλλων, απαθανάτισε την εισβολή του τανκ στο Πολυτεχνείο.
Ο βετεράνος του Associated Press αφηγείται ιστορικά γεγονότα µέσα από τη ζωή και τις φωτογραφίες του, όπως καταγράφονται στο βιβλίο «Ζην Επικινδύνως – 40 χρόνια Φωτορεπορτάζ» (εκδόσεις Μένανδρος), μία επιλογή ανάμεσα σε αμέτρητες δεκάδες φακέλους των χρόνων που δούλεψε ως φωτορεπόρτερ (1961-1996).
Στην «Ένωση» ο Σαρρηκώστας εργάστηκε μέχρι και το 1964, όπου ασχολήθηκε με καθημερινό ρεπορτάζ και διάφορες καμπάνιες στις εφημερίδες και τα περιοδικά.
Το 1964 του πρότειναν να συνεργαστεί με το ASS/Press, όπου και παρέμεινε μέχρι τα τέλη του 1996.
Όλα αυτά τα χρόνια ταξίδεψε αμέτρητες φορές σ’ ολόκληρο τον κόσμο για να καλύψει γεγονότα -ευχάριστα και δυσάρεστα- που στάθηκαν σταθμοί στην ιστορία του 20ού αιώνα.
Όπως λέει και ο ίδιος, πάντα θα τον ακολουθούν οι εικόνες φρίκης του πολέμου που έζησε… όπως ριπές ενός αυτόματου όπλου στα πόδια του, μια νάρκη που από τύχη και μόνο δεν πάτησε… τα βλήματα που «τραγουδούσαν» δίπλα του σε απόσταση αναπνοής… Ίσως γι’ αυτό πολλοί τον αποκαλούν και πολεμικό ανταποκριτή.
Είναι ότι ο μοναδικός Έλληνας φωτορεπόρτερ που βρέθηκε τόσο κοντά στο Πολυτεχνείο τη βραδιά της 17ης Νοεμβρίου 1973, ή στην Ακρόπολη κάποιο πρωί του 1965 κοντά στη Μελίνα Μερκούρη…
Πόλεμοι, πολιτικές ανακατατάξεις, βασιλεία, χούντα, προσωπικότητες της πολιτικής που έμειναν στην ιστορία, καλλιτεχνικές και αθλητικές προσωπικότητες, αθλητικά γεγονότα, ελεύθερο ρεπορτάζ, τρομοκρατία -όλα περνούν μέσα από τις 360 σελίδες του βιβλίου του.
Γεγονότα που έζησε σαν αυτόπτης μάρτυρας ο Α. Σαρρηκώστας και αιχμαλώτισε στα καρέ του. Πολλές από αυτές είναι φωτογραφίες που έχουν ήδη δημοσιευθεί σε αθηναϊκές και ξένες εφημερίδες σε όλο τον κόσμο, ξανά και ξανά, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση συνειδήσεων και γράφοντας τη δική τους ιστορία.
«Η συνεργασία με τον Τέλη, είτε σε μια είδηση που σκάει είτε σε ένα θέμα, πάντα σε ικανοποιούσε. Ήταν πάντοτε συμπονετικός στα θύματα μιας καταστροφής και ευγενικός στους ξεροκέφαλους γραφειοκράτες. Αλλά ήταν πάντα αποφασισμένος να τραβήξει μια ολοζώντανη φωτογραφία που θα έμενε στον χρόνο. Θυμάμαι να ταξιδεύω με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο σημείο ενός σεισμού με τον Τέλη να οδηγεί σαν ραλίστας την ταλαιπωρημένη Άλφα Ρομέο του. Αλλά και την επιμονή και την υπομονή του να αναζητήσουμε στα σοκάκια του Έντρεμιτ στη Δυτική Τουρκία το σπίτι στο οποίο μεγάλωσαν οι πρόγονοι του Μιχάλη Δουκάκη. Ό,τι και να συνέβαινε, μπορούσες πάντοτε να βασίζεσαι στη διάθεσή του να μην το βάζει κάτω». Kerin Hope, Financial Times, τέως ανταποκρίτρια του A.P. στην Αθήνα.