Ο Αρμάντο Γκούφας είναι έτοιμος να παίξει για την εθνική Νικαράγουας. Το… τρελό story του εξτρέμ του Ηροδότου που θα μπορούσε να αποτελέσει ιδέα για ταινία στο Χόλιγουντ. Ενα παιδί που έμαθε να… ισιώνει κάθε στραβή με το χαμόγελό του, είναι έτοιμος να ζήσει το όνειρό του.
Ο Νικολό Μακιαβέλι είχε πει πως «όταν η θέληση είναι μεγάλη, οι δυσκολίες δεν μπορεί να είναι μεγάλες». Για τον Αρμάντο Γκούφα σίγουρα ισχύει αυτό.
Ο 24χρονος εξτρέμ του Ηροδότου από πολύ μικρός γνώρισε δυσκολίες. Ποτέ δεν το έβαλε κάτω, κέρδισε το στοίχημα που έβαλε μικρός να γίνει ποδοσφαιριστής.
Κάθε στραβή που του συμβαίνει, αυτός την… ισιώνει χαμογελώντας, αντιμετωπίζοντας την με αισιοδοξία.
Και να είσαι βέβαιος πως δεν ήταν όλα εύκολα για τον Αρμάντο.
Η μητέρα του από τη Νικαράγουα γνώρισε το φυσικό του πατέρα, που έχει καταγωγή από τα Χανιά. Ο Αρμάντο, όμως, δεν τον γνώρισε ποτέ, έτσι το Γκούφας είναι το επίθετο του πατριού του. Έχει άλλες δύο αδερφές κι ο ένας στήριζε τον άλλον σ’ ό,τι έφερνε η ζωή. Είτε καλό είτε άσχημο.
Όταν ήταν 17 ετών στην ομάδα του Μοσχάτου, μία εβδομάδα πριν τον τελικό Κυπέλλου με τον Εθνικό στο «Καραϊσκάκης» υπέστη ρήξη μηνίσκου. Παρά τα νεύρα και τη στεναχώρια, στο τέλος επικράτησε το χαμόγελό του.
Στη συνέχεια έρχεται στο δρόμο του ο Παναιγιάλειος και εκεί γίνεται επαγγελματίας.
Τον παίρνει με μεταγραφή ο Απόλλων Σμύρνης, τη χρονιά που ανέβηκε στη Super League, κάθεται έξι μήνες και επιστρέφει στον Παναιγιάλειο.
Η πόρτα του εξωτερικού δεν άργησε να ανοίξει. Η πολωνική Ραντόμιακ τον θέλει και εκείνος είναι έτοιμος να αποδείξει πως είναι έτοιμος για κάτι καλύτερο.
Στο πρώτο φιλικό που παίζει, όμως, του γυρίζει ο αστράγαλος. Χάνει όλη την προετοιμασία και γυρίζει πίσω.
Σήμερα, θέλει να βοηθήσει τον Ηρόδοτο να πετύχει το στόχο της παραμονής όσο πιο γρήγορα γίνεται κι ο ίδιος να φτάσει όσο ψηλότερα γίνεται.
Πριν απ’ όλα αυτά όμως έχει μπροστά του την πρόκληση να πετύχει με την εθνική Νικαράγουας. Ναι, την εθνική Νικαράγουας. Όσο περίεργο είναι για εμάς, ένας Έλληνας να παίζει με την εθνική της εν λόγω χώρας άλλο τόσο περίεργο είναι και εκείνους το να υποδεχτούν έναν παίκτη που παίζει στην Ευρώπη.
«Όλα ξεκίνησαν πριν δύο χρόνια. Με ήθελαν οι άνθρωποι της ομοσπονδίας και τότε. Δεν ήξερα όμως ισπανικά και δεν έβαζαν τα εισιτήρια, ώστε να πάω στη χώρα. Ήθελαν να καλύψω εγώ τα έξοδα, όπου φυσικά δεν το έκανε ποτέ.
Εγώ ήθελα από μικρός να παίξω γι’ αυτήν τη χώρα, από τη στιγμή που έχω την υπηκοότητα. Τώρα, φαίνεται, πως άλλαξαν πολιτική και νομίζω πως μαζί με εμένα θα πάρουν άλλα τρία παιδιά, που έχουν την υπηκοότητα»., εξηγεί στο gazzetta.gr ο Αρμάντο Γκούφας λίγο πριν στο αεροπλάνο για να πετάξει για το όνειρό του.
Είναι μια ευκαιρία να δεις και τους συγγενείς σου;
«Είναι η πρώτη φορά που πηγαίνω. Η μητέρα μου είναι εκεί τον τελευταίο έναν χρόνο. Δεν την έχω δει καθόλου όλο αυτό το διάστημα και είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί επιτέλους θα την δω».
Ξέρεις, είναι κάτι πρωτόγνωρο, το να παίζει ένας Έλληνας στην εθνική Νικαράγουας.
«Ναι, αλλά το ίδιο ισχύει και για εκείνους. Περιμένουν το κάτι διαφορετικό από εμένα. Το επίπεδο δεν είναι το υψηλό και το ότι θα έχουν έναν παίκτη από τη Β’ εθνική ενός ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, αυτομάτως ανεβάζει τον πήχη».
Πότε θα παίξεις με τη φανέλα της εθνικής;
«Έχουμε έναν μικρό κύκλο φιλικών. Νομίζω έχουν κανονίσει να παίξουμε με Γουατεμάλα και Βολιβία. Εφόσον ο προπονητής, ο κύριος Εντουάρντε, αποφασίσει να με κρατήσει θα παίξω το πρώτο επίσημό μου ματς με τα Μπαρμπέιντος στις 3/3. Αν νικήσουμε σ’ αυτό το ματς, θα πάμε στο Golden Cup».
Ο στόχος σου με την εθνική ποιος είναι; Μπορείς να γίνεις το αστέρι της ομάδας;
«Θα μπορούσα, ναι. Μακάρι να συμβεί κιόλας, αλλά αυτό που έχει σημασία και με απασχολεί περισσότερο είναι να πάει καλά η ομάδα. Αρχικά, θέλω να γίνω βασικό μέλος της, να νικήσουμε να Μπαρμπέιντος και μετά να κάνουμε κάτι σημαντικό στο Golden Cup, που νομίζω κάθε χρόνο η Νικαράγουα δεν διακρίνεται».
Έχεις αδέρφια εδώ ή στη Νικαράγουα;
«Έχω δύο αδερφές που μένουν στην Ελλάδα, δεν είναι εκεί. Ζηλεύουν που πηγαίνω στη χώρα απ’ όπου είναι η μαμά μας, αλλά με την καλή έννοια, όπως θα ζήλευα κι εγώ. Χαίρονται πάρα πολύ για εμένα και κυρίως για το λόγο που πηγαίνω».
Τι ξέρεις για τη χώρα;
«Η μητέρα μου, μου έχει πει πως πρόκειται για έναν εξωτερικό προορισμό. Έχει αρκετές παραλίες. Είναι πολύ όμορφη αλλά φτωχή. Το ποδόσφαιρο είναι σε χαμηλό επίπεδο, απ’ ότι μου λένε, αλλά στον κόσμο αρέσει πάρα πολύ. Θα δω από κοντά πως είναι τα πράγματα εκεί και θα έχω πιο ολοκληρωμένη άποψη».
Σε ανησυχεί κάτι πηγαίνοντας σε μια ομάδα που δεν είσαι κομμάτι της ομοιογένειάς της;
«Μόνο το ότι δεν ξέρω τη γλώσσα. Εντάξει, καταλαβαίνω κάποιες λέξεις, θα μάθω γρήγορα. Είμαι καθολικός, άρα έχουμε και την ίδια θρησκεία, δεν αισθάνομαι διαφορετικά. Πάντα ήθελα, όπως είπα και πριν, να παίξω εκεί και τώρα είμαι πολύ χαρούμενος. Ένα όνειρό μου γίνεται πραγματικότητα».
Ο στόχος σου με τον Ηρόδοτο ποιος είναι;
«Εντάξει, σίγουρα θέλουμε να εξασφαλίσουμε την παραμονή μας όσο πιο γρήγορα γίνεται και πιστεύω να βοηθήσω την ομάδα μου να το καταφέρει».
