Οργισμένη παρέμβαση του βουλευτή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. για τη μετατροπή οικοπέδου του Ναυτικού Ομίλου σε ξενοδοχειακή μονάδα – Ζητά αποκατάσταση της νομιμότητας και ανακατασκευή του κολυμβητηρίου

Με βίντεο που ανήρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Παύλος Πολάκης, καταγγέλλει ευθέως ως νομοθετικό σκάνδαλο την ανέγερση ξενοδοχείου στη Νέα Χώρα Χανίων, το οποίο όπως υποστηρίζει ανεγέρθηκε με ειδική ρύθμιση του Νόμου 4903/2022 που χαρακτήριζε το επίμαχο οικόπεδο ως ιδιοκτησία της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.

«Από αθλητικός ξενώνας, ξενοδοχείο για ιδιώτες»

Σύμφωνα με τον βουλευτή, η εν λόγω ρύθμιση παρείχε ευνοϊκούς όρους δόμησης και νομιμοποίησε αυθαίρετα κτίσματα χωρίς καταβολή προστίμων, γεγονός που επέτρεψε τη μεταβίβαση της χρήσης του οικοπέδου -το οποίο όπως τονίζει ανήκε στον Ναυτικό Όμιλο Χανίων– σε ιδιώτη επιχειρηματία, με αποτέλεσμα την κατασκευή και λειτουργία ξενοδοχείου αντί για τον προβλεπόμενο ξενώνα αθλητών.

«Αυτό δεν πρέπει να μείνει έτσι!» δηλώνει κατηγορηματικά ο Παύλος Πολάκης στο συνοδευτικό κείμενο της ανάρτησής του, ζητώντας την αποκατάσταση της χρήσης του χώρου ως αθλητικού ξενώνα και την ανακατασκευή του κολυμβητηρίου, με πρόβλεψη για εναλλακτική λύση για τους αθλητές κατά την περίοδο των εργασιών.

Στο επίκεντρο η αθλητική υποδομή των Χανίων

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη υπόθεση δεν αφορά μόνο ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά συνδέεται με την ευρύτερη υποβάθμιση της αθλητικής υποδομής στα Χανιά. Τονίζει δε ότι το κολυμβητήριο της Νέας Χώρας χρειάζεται άμεση ανακατασκευή, χωρίς να διακοπεί η αθλητική δραστηριότητα στην περιοχή.

Η καταγγελία του Παύλου Πολάκη αναμένεται να προκαλέσει πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις, καθώς επαναφέρει στο προσκήνιο ερωτήματα για τον τρόπο που νομοθετούνται κρίσιμες αλλαγές χρήσης δημόσιων ή αθλητικών χώρων, και την πιθανή εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων μέσω φωτογραφικών ρυθμίσεων.

Η υπόθεση εγείρει σοβαρά ζητήματα διαφάνειας, πολεοδομικής νομιμότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα σε μια περίοδο κατά την οποία οι δημόσιες αθλητικές υποδομές αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις και το κόστος της στέγασης πιέζει τον δημόσιο χαρακτήρα των χώρων.