Του Κωνσταντίνου Μπούρχα *
Με την προέλαση των Ταλιμπάν και του σκοταδισμού στο Αφγανιστάν καλό είναι να θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα παρατηρώντας στην αρχή τις φωτογραφίες.
Στις πρώτες τρεις, όταν με τη λαϊκή επανάσταση το 1978 στο Αφγανιστάν τα πρόσωπα των ανθρώπων βγήκαν στο φως του Ήλιου αλλά δυστυχώς όχι για πολύ.
Ούτε καν για 10 χρόνια…
Στην τέταρτη φωτογραφία ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρήγκαν με τους σημερινούς που επελαύνουν, τότε συμμάχους του, επεξεργάζονται σχέδια για την ανατροπή της Λαϊκής Δημοκρατίας στο Αφγανισταν το χτύπημα της τότε Σοβιετικής Ένωσης και την επιστροφή της χώρας στο προηγούμενο καθεστώς.
Το πού επέστρεψε το Αφγανισταν είναι σ’ολους πλέον γνωστό !
Στο μαύρο και στο κατράμι μ’ ενα συνεχιζόμενο μακελειό του Αφγανικου λαού από τον πόλεμο των δυο πρώην συμμάχων ! Των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών από τη μια και των φανατικών ισλαμιστών Ταλιμπαν απο την αλλη.
Κι ομως το Αφγανιστάν μπορούσε να ήταν σήμερα μια διαφορετική χώρα. Μπορούσε ο λαός της να είχε ξεφύγει από τα δεσμά που του πέρασαν χειροπόδαρα αιώνες φεουδαρχικής βαρβαρότητας και σε συνέχεια καπιταλιστικής επιθετικής στάσης, που στήριξε και δυνάμωσε τους σημερινούς καταπιεστές του.
Κι έκανε μια τέτοια προσπάθεια ο αφγανικός λαός, όταν το 1978 πραγματοποίησε την επανάστασή του και εγκαθίδρυσε την εξουσία του. Μπορούσε, λοιπόν, να είχε βγει οριστικά στο φως. Βγήκε, όμως, για λίγα χρόνια. Σε συνέχεια ο καπιταλισμός και η εσωτερική αντεπανάσταση τον κύλησαν ξανά στον Καιάδα. Αυτή είναι η πραγματικότητα, που συγκαλύπτεται από τους περισσότερους αναλυτές – αν και τη γνωρίζουν – αλλά και από δημοσιογράφους, άλλοι παρότι τη γνωρίζουν και επειδή «αναλύουν», δίχως να γνωρίζουν.
Η λαϊκή επανάσταση στο Αφγανιστάν πραγματοποιήθηκε στις 27 Απρίλη 1978.
Λαός και στρατός αναγνώρισαν ως πολιτικό εκφραστή τους το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα του Αφγανιστάν (ΛΔΚΑ), που ανέλαβε την εξουσία.
Από τα πρώτα μέτρα, που πήρε η λαϊκή κυβέρνηση ήταν να μοιράσει τη γη στους ακτήμονες, στους μικροκαλλιεργητές, στους εργάτες γης και στους νομάδες. Πρωτάκουστο γεγονός για ένα λαό, που επί 10 αιώνες βρισκόταν κάτω από το φεουδαρχικό ζυγό. Από αυτή τη στιγμή άρχιζε και ένοπλη αναμέτρηση ανάμεσα σ’ εκείνους που αποκτούσαν γη και σ’ εκείνους που την έχασαν… 6.795.670 στρέμματα γης μοιράστηκαν σε 2.000.000 άτομα. 4.000.000 στρέμματα αφαιρέθηκαν από τους 39.000 γαιοκτήμονες χωρίς αποζημίωση. 11.000.000 μέλη αγροτικών οικογενειών απαλλάχτηκαν από τα χρέη τους στους τοκογλύφους, ύψους 70 δισεκατομμυρίων δραχμών. Ενώ λίγα χρόνια αργότερα χαρίστηκαν και οι χρεωστούμενοι στο κράτος φόροι 4.300.000 αγροτών.
Ταυτόχρονα στην αγροτική οικονομία άρχισαν να εισρέουν από τη Σοβιετική Ενωση τρακτέρ και άλλα εργαλεία, καθώς και εργαλεία για την οικοδομική βιομηχανία. Οι λαϊκές πολυκατοικίες άρχισαν ν’ αντικαθιστούν τα τσαντίρια και τα καλύβια από ξερολιθιές. Αυξήθηκαν ουσιαστικά οι μισθοί και τα μεροκάματα.
Αλλά η πιο πρωτάκουστη για το Αφγανιστάν ανατροπή έγινε στη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.
Πρώτα απ’ όλα η γυναίκα του Αφγανιστάν μπήκε στην παραγωγή. Μεγάλα τμήματά τους πέταξαν από πάνω τους το τσαντόρ και τις μαντίλες και ντύθηκαν ανθρώπινα. Αρχισαν να μαθαίνουν γράμματα, στα πλαίσια της καταπολέμησης του αναλφαβητισμού γενικά, να σπουδάζουν. Κι επιπλέον δημιούργησαν τις μαζικές γυναικείες οργανώσεις, μπήκαν στον πολιτικό στίβο, πολλές στελέχωσαν το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα, πήραν τα όπλα, εντάχθηκαν στις λαϊκές επιτροπές κατά της αντεπανάστασης. Με απόφαση του Επαναστατικού Συμβουλίου απαγορεύτηκε να αρραβωνιάζει ο άντρας τις γυναίκες – παιδιά του ή να τις παντρεύει, για να πάρει χρήματα ή εμπορεύματα. Με ανάλογα διατάγματα πάρθηκαν μέτρα για τη μητρότητα, καταργήθηκαν όλοι οι νόμοι που καθιέρωναν την ανισότητα των δύο φύλων.
Μέσα σε λίγα χρόνια από την επανάσταση μόνο στην Καμπούλ υπήρχαν 7.454 δασκάλες και στην ύπαιθρο 9.000!
Η νέα οικονομία, στην οποία ο κρατικός τομέας αναπτυσσόταν διαρκώς σε βάρος του ιδιωτικού, έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη της παραγωγής.
Το 1984 η παραγωγή φυσικού αερίου αυξήθηκε κατά 76,5% σε σχέση με το 1983, φτάνοντας τα 3 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Ο τομέας της κτηνοτροφίας έγινε και εξαγωγικός. Το 1983 η παραγωγή ζώων έφτασε τα 27.750.000 ζώα. Ταυτόχρονα άρχισαν να δημιουργούνται δρόμοι, να επισκευάζονται άλλοι. 1.500 φορτηγά αυτοκίνητα δόθηκαν από τη Σοβιετική Ενωση , για να αναπτυχθούν οι μεταφορές.
Πως να μην προκαλούσε τις μύριες αντιδράσεις αυτή η κοσμογονία; Η ανατροπή της λαϊκής εξουσίας έγινε ο στόχος των ΗΠΑ και των γαιοκτημόνων και των αντιδραστικών μουλάδων και ουλεμάδων, που οργάνωσαν την αντεπανάσταση: Σκότωναν, έκαιγαν και δηλητηρίαζαν τα νερά και την αγροτική παραγωγή, έσφαζαν τους δασκάλους και τα στελέχη του Κόμματος, ανατίναζαν δρόμους και εργοστάσια. Το χρήμα έρεε άφθονο. Οι ξένες υπηρεσίες, πρώτη και καλύτερη η ΣΙΑ, οργίαζαν.
Ο πιο σύγχρονος εξοπλισμός δόθηκε από τις ΗΠΑ στους αντεπαναστάτες. Τα σύνορα Αφγανιστάν – Πακιστάν καταργήθηκαν. Πράκτορες της ΣΙΑ, στρατιωτικοί των ΗΠΑ , πακιστανικός στρατός, έμπαιναν κι έβγαιναν απ’ το Αφγανιστάν στο Πακιστάν. Σε ένα εκατομμύριο δολάρια την ημέρα υπολογίζεται το χρήμα που έδιναν οι ΗΠΑ , μόνο για να δημιουργηθεί κύμα προσφύγων προς το Πακιστάν! Επρόκειτο κυρίως για τους Αφγανούς γαιοκτήμονες, που έπαιρναν μαζί και τους κολίγους τους, στους οποίους ασκούσαν ισχυρή θρησκευτική και άλλη επιρροή. Χιλιάδες από τους «πρόσφυγες» πλούτισαν από το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Μόνο για το 1985 το Κογκρέσο των ΗΠΑ ενέκρινε «βοήθεια» στους αντεπαναστάτες 250 εκατομμύρια δολάρια και 200 εκατομμύρια δολάρια η Ιαπωνία, η Σαουδαραβία και τα Αραβικά Εμιράτα!
Κι όπως έγραψε το περιοδικό «Τάιμ», «ο αγωγός της ΣΙΑ προς τους αντάρτες, που εγκαινιάστηκε από την κυβέρνηση Κάρτερ, κλιμακώθηκε από το νέο μετά την εκλογή του προέδρου Ρήγκαν
Τα παραπάνω δίνουν απάντηση στο ερώτημα ποιος και γιατί κάλεσε τη Σοβιετική Ενωση να βοηθήσει και με στρατιωτικά μέσα τη λαϊκή εξουσία. Να βοηθήσει τις επαναστατικές δυνάμεις ν’ αντιμετωπίσουν τόσες χώρες, που επικεφαλής τους ήταν οι ΗΠΑ. Δίνουν, επίσης, μια αποστομωτική απάντηση σε όσους κάνουν λόγο για το «σοβιετικό στρατό κατοχής»!
Είναι οι ίδιοι που υποστηρίζουν την ιμπεριαλιστική επίθεση για τα πετρέλαια, τις βάσεις, τον έλεγχο στρατηγικών διόδων, στο όνομα της προστασίας και καταπολέμησης της τρομοκρατίας!
Οι φιλικές σχέσεις του Αφγανιστάν με τη Σοβιετική Ενωση χρονολογούνταν από το 1919. Ηταν μια μικρή χώρα, καθυστερημένη το Αφγανιστάν . Κι ήταν φυσικό να προστρέξει στη νεοσύστατη ΕΣΣΔ, με την οποία συνορεύει, αφού η κυβέρνησή του (όχι κομμουνιστική βεβαίως) έβλεπε στην πρώτη χώρα της σοσιαλιστικής επανάστασης έναν φίλο και γείτονα. Μόλις η Οχτωβριανή Επανάσταση εδραιώθηκε, από τις πρώτες πράξεις της ήταν να συνάψει με την κυβέρνηση του Αφγανιστάν Σύμφωνο Φιλίας και Αμοιβαίας Συνεργασίας, διάρκειας 50 χρόνων!
Αυτή η συνεργασία διακόπηκε στην πορεία, εξαιτίας αντιδραστικότατων αλλαγών που συντελέστηκαν στο Αφγανιστάν , για να επαναληφθεί αργότερα. Και πήρε την πιο στενή μορφή της μετά την επανάσταση του Απρίλη 1978, όταν η ΕΣΣΔ βοήθησε τον αφγανικό λαό και με το αίμα των παιδιών της.
Η λαϊκή επανάσταση στο Αφγανιστάν νικήθηκε, αλλά δε θα χαθεί ως ορόσημο στην πορεία του αφγανικού λαού. Το ίδιο και η διεθνιστική βοήθεια της Σοβιετικής Ενωσης . Θα το πούμε αποφασιστικά: Αυτή η βοήθεια είναι ο αντίποδας της αντεπανάστασης! Ετσι είναι η ταξική πάλη!
Στο Αφγανιστάν συγκρούστηκε ο σοσιαλισμός με τον καπιταλισμό και την κατάληξη από την επικράτηση του δεύτερου την βλέπουμε περίτρανα σήμερα !
Το τι είναι πρόοδος και το τι σκοταδισμός στο Αφγανιστάν βγάζει μάτια και μόνο όποιος δεν θέλει να το δει δεν το βλέπει !
* Ομιλος Επαναστατικής Θεωρίας