Σπάνια βλέπεις να είναι τόσο κοντά ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Αλέξης Τσίπρας. Σαν εικόνα ακόμα σπανιότερο. Η συγκεκριμένη κοινή εμφάνιση λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές έχει τη σημασία της. Πολιτικά ασφαλώς και αθλητικά βεβαίως βεβαίως.
Κάποια απτή σύνδεση δεν μπορεί να υπάρξει. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν θα μπορούσε να είναι αλλού πέραν του Πειραιά και το πλευρό του Δημάρχου που στήριξε, Γιάννη Μώραλη. Κάθε χρόνο ο ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού στον Πειραιά είναι. Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε κι αυτός, μία φορά, τον Πειραιά για τον εορτασμό των Θεοφανείων. Κάποια στιγμή θα συνέβαινε, μπορεί να πει κάποιος.
Σε τέτοια πράγματα οι συμπτώσεις απλώς δεν μπορεί να είναι συμπτώσεις. Και στο παρελθόν οι δύο πλευρές είχαν αντικρουόμενες θέσεις και σε ένα βαθμό συμφέροντα. Ο Ολυμπιακός με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τουλάχιστον δεν πήγαιναν μαζί. Η συμφωνία των Πρεσπών, τα πάρε-δώσε της Κυβέρνησης Τσίπρα με τον Ιβάν Σαββίδη και πολλά ακόμα είχαν κάνει και το τοπίο εχθρικό.
Το τελευταίο διάστημα βέβαια, Βαγγέλης Μαρινάκης και Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σε μια δημόσια κόντρα. Μπορεί ο ένας να μην αναφέρει το όνομα του άλλου, αλλά οι καλές σχέσεις που υπήρχαν στο ξεκίνημα της θητείας του Πρωθυπουργού, δεν υφίστανται πλέον.
Τουλάχιστον μετά την αναμέτρηση με την Λεωφόρο έγινε σαφές πως ο επίσημος Ολυμπιακός έχει πρόβλημα τον κ. Δημητριάδη και το Μαξίμου. Τη επόμενη μέρα του ντέρμπι, Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήκωσε το γάντι που πέταξε ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ανέφερε πως «δεν εκβιάζομαι».
Νωρίτερα από όλο αυτό το σκηνικό είχε προκαλέσει εντύπωση το ότι οι αποκαλύψεις για παρακολούθηση του τηλεφώνου του Θόδωρου Καρυπίδη με απώτερο σκοπό την παρακολούθηση του Βαγγέλη Μαρινάκη είχαν έρθει από το Documento και τον Κώστα Βαξεβάνη.
Στα σκόρπια κομμάτι του παζλ προστίθεται ένα ακόμα που έχει να κάνει με την κοινή, τρόπον τινά, παρουσία του Αλέξη Τσίπρα και του Βαγγέλη Μαρινάκη στον Πειραιά για τον Αγιασμό των Υδάτων. Μπορεί να είναι τυχαίο, μπορεί να έχουμε και ένα νέο μέτωπο με φόντο έναν «κοινό εχθρό».
Πάντως το γεγονός πως κανένα από τα μέσα δεν αναφέρει τίποτε, αφήνει χώρο στο να εξυφαίνονται ιστορίες…