Ο Βουλευτής Χανίων της Ν.Δ. Μανούσος Βολουδάκης, με επίκαιρη ερώτησή του προς τον Υπουργό Εργασίας κ.Γιάννη Βρούτση, θέτει το θέμα της αδυναμίας πολλών ελευθέρων επαγγελματιών και μικρομεσαίων επιχειρηματιών να επωφεληθούν των ευνοϊκών ρυθμίσεων που η νομοθεσία προβλέπει για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του ΟΑΕΕ μόνο ένα στους δέκα οφειλέτες έχει κάνει χρήση της δυνατότητας ρυθμίσεως. Ο Μ.Βολουδάκης επισημαίνει ότι εξαιτίας της απαίτησης του ΟΑΕΕ να καταβάλλονται σήμερα τρία δίμηνα πριν την υπαγωγή σε καθεστώς ρύθμισης, οι ασφαλισμένοι με ταμειακό πρόβλημα δεν μπορούν να επωφεληθούν των πρόσφατων ευνοϊκών διατάξεων των σχετικών νόμων. Έτσι και οι ασφαλισμένοι μένουν ακάλυπτοι, και το έλλειμμα του ΟΑΕΕ δεν μειώνεται. Παράλληλα, ο Μ.Βολουδάκης ζητά την καθιέρωση δυνατότητας μηνιαίων πληρωμών προς τον ΟΑΕΕ – αντί των διμήνων – για όσους το επιθυμούν, και την αύξηση σε 48 των δόσεων που αφορούν σε οφειλές μετά το 2012, όπως ισχύει για τις πριν το 2012 οφειλές.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Επίκαιρης Ερώτησης:
Επίκαιρη Ερώτηση
Προς τον Υπουργό Εργασίας κύριο Γιάννη Βρούτση
Θέμα : Ρυθμίσεις ληξιπροθέσμων οφειλών προς τον ΟΑΕΕ
Μια από τις χειρότερες εκδηλώσεις της οικονομικής κρίσης, είναι η διόγκωση των ληξιπροθέσμων οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και του αριθμού των οφειλετών, φυσικών και νομικών προσώπων. Εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι αδυνατούν να εξοφλήσουν εγκαίρως τις ασφαλιστικές τους εισφορές, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η επαγγελματική τους δραστηριότητα, η ασφαλιστική τους κάλυψη, αλλά και η βιωσιμότητα των ίδιων των ταμείων.
Ιδιαίτερα δύσκολη είναι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στον ΟΑΕΕ και τους ασφαλισμένους του. Με δυο πρόσφατους νόμους (4152/2013 και 4225/2014), δόθηκαν κίνητρα στους ασφαλισμένους για να ρυθμίσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους, σε 48 δόσεις για τις οφειλές ως το τέλους του 2012, και 12 δόσεις για τις επόμενες.
Οι διατάξεις των νόμων αυτών, ασφαλώς δημιούργησαν ευνοϊκότερες συνθήκες για τους ασφαλισμένους, δεν έλυσαν όμως το πρόβλημα, όπως προκύπτει και από το γεγονός ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τον ΟΑΕΕ ξεπερνούν τα 5 δις ευρώ, ενώ μόνο ένας στους δέκα οφειλέτες έκανε χρήση των σχετικών διατάξεων.
Στην πράξη, η δυνατότητα της ένταξης στο ευνοϊκό καθεστώς, περιορίζεται λόγω της ταμειακής ασφυξίας των περισσοτέρων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών.
Μια ουσιαστική βελτίωση θα ήταν η αύξηση του αριθμού των δόσεων στις 48 και για τις μετά το 2012 οφειλές, και η καθιέρωση μηνιαίων καταβολών – αντί των διμήνων – σε όσους το επιθυμούν.
Πέραν όμως του ζητήματος αυτού, υπάρχουν γραφειοκρατικές εμπλοκές που δυσκολεύουν τους ασφαλισμένους ακόμη περισσότερο, και οποίες μπορούν να αρθούν άμεσα, χωρίς νέες νομοθετικές ρυθμίσεις.
Συγκεκριμένα:
Με την εγκύκλιο αρ. 37 της 3/9/2013 της Διοικήτριας του ΟΑΕΕ, ορίζεται ότι για να ρυθμίσει ο ασφαλισμένος την οφειλή του, πρέπει προηγουμένως να εξοφλήσει το τελευταίο δίμηνο του 2013 και τις επόμενες κατά περίπτωση οφειλές. Όμως αυτό δεν προβλέπεται από το σχετικό νόμο : πρόκειται για ερμηνεία του νόμου που γίνεται με την εγκύκλιο. Βάσει της εγκυκλίου αυτής, ο οφειλέτης πρέπει σήμερα πριν προβεί σε ρύθμιση να καταβάλλει εισφορές τριών διμήνων.
Προφανώς όμως ο ελεύθερος επαγγελματίας ή η μικρομεσαία επιχείρηση που έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές, βρίσκεται σε δύσκολη ταμειακά θέση, άρα δεν μπορεί να εξοφλήσει άμεσα οφειλές μισού χρόνου. Οι ισχύουσες με το νόμο ευνοϊκές ρυθμίσεις, καθίστανται έτσι δώρον – άδωρον.
Η κατάσταση αυτή είναι απαράδεκτη, όταν μάλιστα ο ΟΑΕΕ βομβαρδίζει τους ασφαλισμένους που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές με ειδοποιητήρια περί κατασχέσεων.
Θα πρέπει με νέα εγκύκλιο – καθώς η εγκύκλιος και όχι ο νόμος προκαλεί το πρόβλημα – να διευκρινισθεί ότι ο ασφαλισμένος πριν να υπαχθεί στη ρύθμιση θα πρέπει να εξοφλήσει ένα μόνο δίμηνο ή και μέρος αυτού. Μια τέτοια παρέμβαση, και τους ασφαλισμένους θα διευκολύνει, και θα αυξήσει σημαντικά τα χρήματα που εισρέουν στα ταμεία του ΟΑΕΕ κάθε μήνα.
Ερωτάται ο Υπουργός :
1.Υπάρχει πρόθεση και δυνατότητα για αύξηση των δόσεων των ρυθμίσεων ληξιπροθέσμων ως τις 48 και για τις μετά το 2012 οφειλές, καθώς και για καθιέρωση μηνιαίων πληρωμών, αντί των διμήνων ;
2.Θα αρθεί το εμπόδιο στις ρυθμίσεις ληξιπροθέσμων που έχει δημιουργηθεί με την ανωτέρω αναφερθείσα διατύπωση της εγκυκλίου 37 της 3/9/2013;