Άλλος λαός, άλλες συνήθειες, άλλη κουλτούρα… να γιατί δεν καταλαβαίνουν τους Έλληνες. Πριν χρόνια επισκέφτηκα την Γερμανία και με φιλοξένησε μερικές ημέρες μια οικογένεια γνωστών από τα Χανιά, οι οποίοι μένουν μόνιμα στην Γερμανία. Η φιλοξενία και η αγάπη τους ήταν μεγάλη. Μαζί επισκεφτήκαμε πολλά μέρη της Γερμανίας, ήρθα σε επαφή με τις συνήθειες των Γερμανών και γνώρισα καλύτερα τι λαός είναι.
Κάλεσαν λοιπόν, στο σπίτι τους ένα φιλικό ζευγάρι Γερμανών για φαγητό. Το τραπέζι που παρέθεσε η οικογένεια περιελάμβανε όλη την κρητική παραδοσιακή κουζίνα: πιλάφι, κουνέλι, καλιτσούνια, τυρί με μέλη, κρητικό κρασί και χίλια δύο άλλα πράγματα. Ένα τραπέζι που ετοιμάζουμε όλοι μας όταν καλούμε καλούς φίλους!
Η βραδιά μας ήταν υπέροχη και θα μείνει σε όλους αξέχαστη, ενώ οι Γερμανοί έφυγαν ενθουσιασμένοι από την ελληνική φιλοξενία και την αγάπη μας. Έπειτα, ανταπέδωσαν και οι ίδιοι το κάλεσμα για μια άλλη βραδιά στο σπίτι τους. Δεχτήκαμε!
Καθώς πηγαίναμε, από τη συζήτηση μας συγκράτησα μια φράση: «Τώρα θα μάθεις τι είναι οι Γερμανοί…». Το σπίτι τους φαινόταν ωραίο, έδειχνε ανθρώπους με κάποια οικονομική επιφάνεια. Καθίσαμε στο τραπέζι και κανένας Έλληνας δεν μπορεί να φανταστεί και να πιστέψει την φιλοξενία των Γερμανών. Στο τραπέζι υπήρχε ένα μπουκάλι κρασί, τέσσερα ποτήρια και απολύτως τίποτε άλλο…
Φεύγοντας καταλήξαμε σε μια ταβέρνα για να φάμε, όπου συνειδητοποίησα «τι θα πει Γερμανός». Όλη η ζωή τους περιορίζεται στη δουλειά και στα λεφτά. Δεν ξέρουν τι θα πει φιλοξενία, τι θα πει κέρασμα στο καφενείο ή στην ταβέρνα. Μπορούν λοιπόν, να καταλάβουν τους Έλληνες;;
Κάθε χρόνο φεύγοντας από το ξενοδοχείο μου, κλαίνε διότι στην πατρίδα τους θα συναντήσουν βροχή, ομίχλη και μούχλα. Παρ’ όλα αυτά, έχω ακούσει άπειρες φορές να μου λένε ότι οι Έλληνες δεν είναι έξυπνος λαός. Θα μπορούσαμε, λένε, να ζούμε πλουσιοπάροχα μόνο από τον τουρισμό και από την παραγωγή μας, χωρίς να τους έχουμε ανάγκη. Οι λαοί τους μας έχουν ανάγκη, χωρίς εμάς δεν θα μπορούσαν να ζήσουν.
Μ.Μ.