Δεν έμειναν παρά λίγες ημέρες πριν μάθουμε ποιος θα είναι ο επόμενος Δήμαρχος Χανίων.
Στα Χανιά, η σύγκρουση είναι μεταξύ του Παναγιώτη Σημανδηράκη, ενός νέου ανθρώπου με στελέχη όχι αναγκαστικά νέα ηλικιακά, αλλά νέα στα αυτοδιοικητικά πράγματα και του Άρη Παπαδογιάννη, ενός έμπειρου στα αυτοδιοικητικά πράγματα ανθρώπου, ο οποίος έχει στελέχη, που έχουν δοκιμαστεί σε διάφορα πόστα στο Δήμο Χανίων και στο πέρασμα των χρόνων… από διάφορους συνδυασμούς.
Ο κ. Σημανδηράκης φαίνεται σα να χρησιμοποιεί μία φόρμα που αποδείχτηκε εξαιρετικά αποτελεσματική τα τελευταία χρόνια. Κτίζει πάνω στην φθορά του κατεστημένου πολιτικού προσωπικού, προβάλλοντας την ανάγκη ανανέωσης ως στοιχείο που επηρεάζει την ίδια τη λειτουργία του συστήματος.
Αναγνωρίζει το αίτημα της κοινωνίας για αλλαγή σε σχέση με νοοτροπίες και πρακτικές, που ταυτίζονται πολλές φορές με πρόσωπα, χωρίς πάντως να φανερώνει πολλά στοιχεία για την πολιτική κατεύθυνση της προσπάθειας.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι αν και εκφραστής του νέου, σε αντίθεση με ότι συνέβαινε ως τώρα, δεν υιοθετεί μια συγκρουσιακή λογική με το παλιό.
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που είχε πει στην κεντρική προεκλογική ομιλία του:
“Οι Χανιώτες επιθυμούν να δουν στο Δήμο Χανίων μία ενότητα που να εκφράζει και την εμπειρία και την ανανέωση”.
Επιλέγει αυτή την προσέγγιση επειδή οι συνεργασίες είναι αναπόφευκτες στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνει ο Κλεισθένης; Αντιλαμβάνεται πως δε θα ήθελε να θέσει απέναντί του ψηφοφόρους που ψηφίζουν πιο παραδοσιακά; Αναγνωρίζει ως πραγματική αναγκαιότητα την ενότητα του νέου με τμήματα του παλιού που έχουν συνεισφέρει στα δημοτικά πράγματα του τόπου;
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, ο συνδυασμός “Για τα Χανιά” του κ. Σημανδηράκη δε μηδενίζει την προσφορά αυτών που προηγήθηκαν, δεν επιλέγει την πόλωση αλλά επιθυμεί τη διαμόρφωση των συνθηκών μιας ευρύτερης συναίνεσης. Εκφράζει όμως την ανάγκη για ένα νέο μοντέλο.
Η συγκυρία είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή για έναν επιπλέον λόγο, επειδή απέναντί του έχει και τον κ. Παπαδογιάννη, έναν άνθρωπο που ναι μεν είναι εξαιρετικά έμπειρος στα αυτοδιοικητικά πράγματα, όμως οπωσδήποτε η επί χρόνια συμμετοχή του στα κοινά έχει δημιουργήσει και φθορά ενώ η ταύτισή του με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας περιορίζει το ακροατήριό του.
Το δίλημμα γίνεται πιο ξεκάθαρο προχωρόντας σε μία σύγκριση του στελεχιακού δυναμικού.
Εκεί που η παράταξη Παπαδογιάννη έχει συγκεντρώσει στελέχη που στο πέρασμα των χρόνων έχουν αλλάξει πολλές παρατάξεις, με κριτήριο τη δυναμική που αναπτύσσουν για κατάκτηση της πρώτης θέσης στην εκλογική διαδικασία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις τρεις πρώτες θέσεις σε ψήφους στον συνδυασμό του Άρη Παπαδογιάννη βρίσκονται στελέχη που συμμετείχαν σε άλλους συνδυασμούς.
Πρώτος είναι ο Μανώλης Κεμεσίδης που λαμβάνει 1.452 ψήφους, δεύτερος ο Δημήτρης Λειψάκης που λαμβάνει 1.311 ψήφους και τρίτος ο Γιώργος Τσαπάκος που λαμβάνει 1.152 ψήφους.
Έτσι, το δίλημμα του κ. Σημανδηράκη ανανεώση σε νοοτροπίες και πρακτικές ή συνεχίζουμε με λογικές που παραπέμπουν στο παρελθόν, γίνεται πιο εμφανές.
Πέραν όμως από το μήνυμα ανανέωσης και του νεαρού της ηλικίας του, ο κ. Σημανδηράκης αποτελεί μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, και για άλλους λόγους. Ένας από τους πιο σημαντικούς είναι και οι Γιορτές Ρόκκας.
Μαζί με μια ομάδα ανθρώπων μετέτρεψαν ένα χωριό που λίγοι είχαν επισκεφθεί πέραν της περιοχής της Κισσάμου σε κέντρο πολιτισμού για όλη την Κρήτη μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού.
Άνθρωποι ξεκινούν στο κατακαλόκαιρο μέσα από μία διαδρομή που δεν είναι και η πιο εύκολη για να φτάσουν σε ένα λόφο, να κάτσουν στο έδαφος και να παρακολουθήσουν από εκεί ποιοτική έντεχνη μουσική, ακόμη και κλασσική μουσική, σε ένα φεστιβάλ που αναδεικνύει τη μοναδικότητα του τοπίου και την αρχαιολογική του αξία ενώ φέρνει συγχρόνως στο προσκήνιο χωριά που ζούσαν απομονωμένα.
Ελπιδοφόρο για την παράταξη του κ. Σημανδηράκη είναι και η ανάμειξη ανθρώπων ενεργών στα κοινά της πόλης, σε αυτό που ονομάζουμε κοινωνία των πολιτών.
Ο στόχος της ενεργοποίησης αυτών των ανθρώπων στα αυτοδιοικητικά πράγματα έχει ουσία και σίγουρα θα αποτελέσει ένα ενδιαφέρον πείραμα, ελπίζουμε, δίχως να υποσκάψει τον ρόλο οργανώσεων και ομάδων που σήμερα παραμένουν ενεργές και έχουν θετικό αντίκτυπο με τη δράση τους στην κοινωνία.
Κατά ένα περίεργο τρόπο, υπέρ του κ. Σημανδηράκη λειτούργησε και η αναίτια επίθεση που δέχθηκε από τοπική εφημερίδα. Πολλοί πολίτες που ως εκείνη την ημέρα δεν είχαν ασχοληθεί, ενδιαφέρθηκαν, έμαθαν και θα ψηφίσουν την δεύτερη Κυριακή.
Δεν ξέρουμε αν το ρεύμα που υπάρχει προς τον κ. Σημανδηράκη θα φέρει την ανατροπή. Θεωρούμε ότι κρίσιμο στοιχείο θα είναι η αποχή. Όσο μικρότερη, τόσο πιο ευνοημένη θα βγαίνει η παράταξη Σημανδηράκη.
Δεν ξέρουμε επίσης αν ο κ. Σημανδηράκης εκφράζει κάτι το πραγματικά νέο από άποψη πολιτικών θέσεων και πρακτικών, όμως σίγουρα εκφράζει την ανάγκη για μια ανανέωση που δε θα είναι απλά στελεχιακή. Αποτυπώνει ένα γενικότερο αίτημα για αλλαγή νοοτροπιών και από τους πολίτες και από τους πολιτικούς στα απλά και βασικά που πολλές φορές είναι και το ζητούμενο στη χώρα μας.
Εμείς θα λέγαμε στον κ. Σημανδηράκη, να προσέχει τους κόλακες, αυτούς που μόνο καλά λόγια θα έχουν να του λένε και να ακούει και αυτούς που κάποιες φορές του ασκούν ή θα του ασκήσουν καλόπιστη κριτική. Ακόμη και αν διαφωνεί με την κριτική που θα του ασκείται, ακόμα και αν θεωρεί ότι είναι αβάσιμη, καλό θα είναι να έχει ανοιχτά αυτιά για να πιάνει τον παλμό της κοινωνίας. Όλης της κοινωνίας, όχι μόνο αυτής που συμφωνεί μαζί του και που του έδωσε ένα ποσοστό 18% στον πρώτο γύρο των εκλογών. Ας μην ξεχνά ότι ένα 82% δεν τον ψήφισε.
Να είναι βέβαιος ότι, εφόσον εκλεγεί, στην προσπάθειά του να διοικήσει τον δήμο, πολύ πιο χρήσιμοι από αυτούς που τον ανεβάζουν όλο και πιο ψηλά θα είναι αυτοί που θα τον κρατάνε προσγειωμένο, ακόμα και αν αυτό πολλές φορές θα τον δυσαρεστεί.
Ας μην ξεχνά τέλος, ότι ένα σημαντικό κομμάτι της Χανιώτικης κοινωνίας αντιμετώπιζει σοβαρά προβλήματα λόγω της οικονομικής κρίσης. Ο Δήμος, οφείλει να σταθεί δίπλα σε αυτούς τους συμπολίτες μας που βρίσκονται και σε οικονομική αδυναμία. Στην πράξη, με κινήσεις ουσίας και όχι με φιλανθρωπικά γκαλά.