Στην ατομική ευθύνη και στο φιλότιμο των πολιτών απευθύνθηκε η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης για την αντιμετώπιση ξανά της πανδημίας του κορωνοϊού. Όμως αυτή τη φορά το μήνυμα μοιάζει σα μια κακή επανάληψη της πρώτης φοράς.
Τι είδους ατομική ευθύνη είναι αυτή την οποία την επιβάλλεις κόβοντας πρόστιμα σε όσους δεν πειθαρχούν;
Βλέπετε, για να μπορεί ο πολίτης να αναλάβει την ατομική ευθύνη του πρέπει πρώτα να είναι ελεύθερος να επιλέξει, δηλαδή, να αποφασίσει τι ακριβώς θέλει να κάνει και τι του υπαγορεύει η συνείδησή του.
Αν στην περίπτωση όμως, λ.χ., της χρήσης μάσκας, ο πολίτης όχι μόνο πρέπει να πληρώνει για να αγοράζει τις μάσκες αλλά τιμωρείται και όταν δεν τη χρησιμοποιεί, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο επιλογής ή ανάληψης ευθύνης. Ουσιαστικά, καλείται να υπακούσει.
Αν η κυβέρνηση επιθυμεί να ακολουθήσει μία τέτοια πολιτική, τοτε δεν μπορεί να ζητά από τους πολίτες να αναλάβουν την ευθύνη. Η ευθύνη δεν τους ανήκει. Η πραγματική ευθύνη ανήκει στην κυβέρνηση που οφείλει να προμηθεύσει του πολίτες με μάσκες για να διασφαλίσει τη δημόσια υγεία. Μετά, αφού προμηθεύσει τους πολίτες με μάσκες, τότε θα μπορεί να επιβάλλει όσο βαριά πρόστιμα επιθυμεί, στους πολίτες που δε συμμορφώνονται με το μέτρο.
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, η επίκκληση στην ατομική ευθύνη των πολιτών δεν είναι τίποτα άλλο παρά άλλη μία προσπάθεια της κυβέρνησης να μετακυλήσει την ευθύνη για την όποια αποτυχία στους πολίτες.
Αλλά, δε γίνεται για όλα σε αυτή τη χώρα να φταίνει οι πολίτες και σε τίποτα αυτοί που κυβερνούν…