Ιδιαίτερα εξομολογητικός υπήρξε ο ηθοποιός Γιώργος Χρυσοστόμου, όταν ρωτήθηκε πόσο τοξικό είναι το θέατρο και πώς το έχει βιώσει ο ίδιος, μετά από σωρεία καταγγελιών ηθοποιών για την ψυχολογική και λεκτική βία που φέρεται να έχουν υποστεί από τον Γιώργο Κιμούλη. Παράλληλα, ανοίγουν κάθε μέρα όλο και περισσότερα στόματα από τον χώρο του θεάματος για κακοποιητικές συμπεριφορές εργοδοτών ή ανώτερων ιεραρχικά.
Συγκεκριμένα, ο Γιώργος Χρυσοστόμου, σε συνέντευξή του στο oneman, δήλωσε:
«Έχω δει μπροστά μου να γίνεται κάτι αντίστοιχο. Με έχει καλέσει θιασάρχης σε οντισιόν, αλλά με κάλεσε κατά τη διάρκειας μίας παράστασης, και στο διάλειμμα στο καμαρίνι μπροστά μου πέρασε όλο τον θίασο από γενεές δεκατέσσερις για να μου δείξει ότι αυτός είναι ο αρχηγός. Επίσης, αρκετοί συνάδελφοι θα σου πουν ότι έχουμε υποστεί ψυχολογική βία, απαξίωση και προσβολή, που στην πρόβα επάνω, εκείνη την ώρα δεν μπορείς να καταλάβεις αν σε πρεσάρει για το αποτέλεσμα ή αν σε σαδίζει, είναι πολύ λεπτά τα όρια. Και με τον φόβο ότι δεν θα σε ξαναπάρει σε κάποια δουλειά, το βουλώνεις και το καταπίνεις. Και μετά γίνονται όλοι αλκοολικοί… Όποιον και να ρωτήσεις -όπως είπε και η Ευδοκία Ρουμελιώτη- οι άνθρωποι μεταξύ μας ξέρουμε τι γίνεται.
Και σε μένα όταν μου συνέβη, αυτό που έχω πει για την παρενόχληση, έγινε όταν εγώ ήμουν 16-17 χρονών. Αυτός δεν ξέρω που βρήκε το κινητό μου, και με είχε στην πίεση για μια πενταετία. Μού έλεγε ότι δεν θα δουλέψω στο θέατρο ποτέ αν δε γίνει ό,τι ήθελε. Δεν ήξερα ποιος είναι αυτός ο τύπος και του έδωσα ραντεβού έξι χρόνια μετά, πλατεία Μαβίλη στις 21.30, και του τα έψαλλα και μου ζήτησε ταπεινά συγγνώμη. Θέλω όμως να καταλήξω στο ότι αυτό δεν θα αλλάξει αν δεν ανοίξει η σχετική κουβέντα από τότε που είσαι μικρός, πριν βγεις σε αυτό το θηρίο. Να ανοίγει μια κουβέντα μετά το σχολείο, να ανοίγει αυτός ο δίαυλος και να μη φοβάσαι να μιλήσεις. Γιατί εγώ φοβήθηκα τότε στην Αθήνα μόνος μου, πίστευα ότι όντως καταστρεφόμουν, τέρμα, τελείωσε.
Δεν τον ήξερα, μου έστελνε μηνύματα θαυμασμού, μετά προσφορών και μετά με απείλησε και ότι με τα κονέ που έχει στο θέατρο δε θα δουλέψω ποτέ.
Είμαι σίγουρος ότι τρέμει το φυλλοκάρδι πολλών σκηνοθετών και ανθρώπων του χώρου από χθες. Εγώ έχω υπάρξει παρών σε πρόβα που μας ζήτησε να βάλουμε το εσώρουχο σαν στρινγκ πίσω και κάποιοι άλλοι να κάνουν ότι μας καβαλάνε, έναν αυτοσχεδιασμό που δεν είχε σχέση με την παράσταση κι εμείς σαν τα ζώα το κάναμε. Φοβηθήκαμε να αρνηθούμε γιατί δεν ξέρεις μήπως είναι μέρος της δουλειάς. Αυτή είναι πολύ λεπτή η ισορροπία. Πολλοί συνάδελφοι έχουν υποστεί πράγματα που μετά από καιρό βγαίνουν στο σώμα τους. Και αρκετοί θεοποιημένοι και επιτυχημένοι έχουν τέτοιες κακές συμπεριφορές, ο κόσμος όμως δεν το ξέρει και τους γεμίζει τα θέατρα. Πολλοί φεύγουν με κλάματα από τις πρόβες και δεν έχει να κάνει με αγόρια ή κορίτσια. Εκεί δεν είσαι άνθρωπος, είσαι ζώον, είσαι εκτελεστικό όργανο κτλ. Δεν έχουν τολμήσει να με χτυπήσουν αλλά υπάρχει και η περίπτωση που σε έναν φίλο μου ήρθε ένας σκηνοθέτης να του χώσει ένα μπουκέτο και τελευταία στιγμή δεν το ‘κανε. Και αν ο φίλος μου του ανταπέδιδε την απειλή κλπ, δε θα δούλευε αυτήν τη στιγμή.
Μπράβο στη Ζέτα από μεριάς μου, ήταν πολύ θαρραλέο, γιατί όταν λες κάτι και βγαίνει στη δημοσιότητα, δεν τελειώνει εκεί. Μετά θα έχεις άλλα 20 τηλεφωνήματα που θα πρέπει να διαχειριστείς. Και πιέζεσαι, και σκέφτεσαι και τα νομικά που μπορεί να έρθουν. Και γι’ αυτό ήταν πολύ θαρραλέα η κίνησή της».