Η Ελλάδα βρίσκεται στο top 3 των χωρών της Ε.Ε., που οι εργαζόμενοί της αδυνατούν να πάνε διακοπές για μία εβδομάδα. Μας περνά η Ρουμανία και η Λιθουανία. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα, 1.629.245 αδυνατούν να φύγουν για επταήμερες διακοπές.
Τα στοιχεία δίνει σήμερα η ΓΣΕΕ στη δημοσιότητα από έρευνα του Ευρωπαϊκού Συνδικαλιστικού Ινστιτούτου, σύμφωνα με την οποία, η χώρα μας κατέχει από τα μεγαλύτερα ποσοστά εργαζομένων που δεν μπορούν να κάνουν διακοπές μιας εβδομάδας.
Σύμφωνα πάντα με την έρευνα, την οποία κοινοποίησε η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, περισσότεροι από 38 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη δεν αντέχουν οικονομικά να πάνε διακοπές για μια εβδομάδα παρά το ότι εργάζονται. Η κρίση του κόστους ζωής προσθέτει πίεση στους εργαζόμενους και αυξάνονται τα ποσοστά που δείχνουν τον αγώνα τους να τα βγάλουν πέρα και ότι οι διακοπές γίνονται ακόμη πιο απρόσιτες. Το ποσοστό του πληθυσμού που δεν είχε την οικονομική δυνατότητα για διακοπές έχει αυξηθεί σε περισσότερα από τα μισά κράτη-μέλη της ΕΕ από το 2019 ενώ ακόμη και το ποσοστό των εργαζομένων που δεν είχε αυτή την οικονομική δυνατότητα έχει αυξηθεί σε 11 χώρες.
Αναλυτικά η κατάταξη:
Σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας, η Αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας της ΣΕΣ Esther Lynch δήλωσε ότι:
«Αυτό το καλοκαίρι η διαβίωση σίγουρα δεν είναι εύκολη για εκατομμύρια εργαζόμενους που δεν αντέχουν οικονομικά να κάνουν ένα διάλειμμα με τις οικογένειές τους παρά τη σκληρή δουλειά τους σε εβδομαδιαία βάση».
« Οι διακοπές δεν πρέπει να είναι πολυτέλεια. Οι διακοπές είναι σημαντικό μέρος της διασφάλισης της υγείας και της ευημερίας των εργαζομένων αλλά φαίνονται πολύ μακρινές για πολλούς που αγωνίζονται απλώς να έχουν φαγητό στο τραπέζι τους και να πληρώσουν το ενοίκιο εν μέσω της κρίσης του κόστους ζωής».
« Στον αντίποδα βρίσκονται τα αφεντικά που χρησιμοποίησαν την πανδημία για να κερδίσουν ακόμη περισσότερα από τα κέρδη που παράγονται από το εργατικό δυναμικό τους. Η αυξανόμενη «ανισότητα των διακοπών» δείχνει ότι η ευρωπαϊκή οικονομία δεν λειτουργεί για τους εργαζόμενους».
«Η Ε.Ε. και οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν ευθύνη να προστατεύσουν και να ενισχύσουν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις ως το καλύτερο μέσο για να διασφαλιστεί ότι οι εργαζόμενοι λαμβάνουν το μερίδιο που τους αναλογεί και έχουν την οικονομική δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή αντί απλώς να επιβιώνουν.»
«Χωρίς μια δίκαιη αύξηση μισθών, οι εργοδότες και οι πολιτικοί θα δουν ότι επιστρέφοντας από τις δικές τους καλοκαιρινές διακοπές θα αντιμετωπίσουν ένα φθινόπωρο οργής που θα ακολουθηθεί από έναν χειμώνα δυσαρέσκειας».