«Δεν υπάρχουν άνθρωποι της “διπλανής πόρτας” εξ αρχής αθώοι. Όλοι κινούνται μέσα σ’ ένα πολιτισμικό, αξιακό και κοινωνικό πλαίσιο κι επηρεάζονται από αυτό. Αν εξαιρέσουμε τους ψυχανώμαλους (δηλαδή άτομα με διαταραγμένη προσωπικότητα κι αλλοιωμένο αίσθημα αιδούς), ο διάχυτος, ακραίος και δίχως όρια ερωτισμός αποτελεί κοινό παρανομαστή του σεξοτουρισμού, της κτηνοβασίας, της παιδικής κακοποίησης κτλ» αναφέρει ο καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Γιάννης Πανούσης.
Με αφορμή το περιστατικό κακοποίησης ενός 11χρονου -τότε- αγοριού, το Cretalive απευθύνθηκε στον γνωστό καθηγητή για να φωτίσει τις σκοτεινές πτυχές μιας πολύκροτης υπόθεσης και να δώσει απαντήσεις σχετικά με το ότι βλέπουμε συχνά να εμπλέκονται σε αποτρόπαια εγκλήματα άνθρωποι της “διπλανής πόρτας”.
Αναφορικά με το εάν υπάρχει έκρηξη στα περιστατικά βιασμών σε ανηλίκους ή σήμερα τα μαθαίνουμε ενώ παλιότερα συγκαλύπτονταν ο κ. Πανούσης απαντά ότι: «Συμβαίνουν και τα δύο. Παλαιότερα υπήρχε ένα πέπλο σιωπής (και ντροπής) που κάλυπτε θύτες, θύματα και κοινωνικό περίγυρο. Σήμερα μοιάζει να ντρέπονται μόνο τ’ αθώα θύματα, να δικαιολογούνται ανερυθρίαστα οι δράστες και οι λοιποί να βγαίνουν στα ΜΜΕ και να παίζουν ρόλους».
Επίσης συμπληρώνει ότι:
«Οι υποθέσεις δεν βγαίνουν στο φως από τα στόματα των γειτόνων αλλά από την ακραία κατάσταση ενός φόνου, από το τυχαίο γεγονός μίας λαθεμένης κίνησης του θύτη ή από την απεγνωσμένη κραυγή βοήθειας του θύματος. Οι υπόλοιποι μιλάνε μετά την αποκάλυψη».
Στην ερώτηση σχετικά με το πώς οι γονείς μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους ο ίδιος απαντά κάθετα και κατηγορηματικά ότι: «Ουδεμία απόλυτη εμπιστοσύνη σε ουδένα δίχως συνεχή έλεγχο, επαφή και επικοινωνία με τα παιδιά» ενώ ταυτόχρονα συμπληρώνει πως: «Δεν υπάρχει κανόνας. Κάθε οικογένεια οφείλει να γνωρίζει πώς θέτει τα όρια, τις αρχές και τις αξίες και πώς τις ελέγχει. Ούτε η αστυνόμευση ούτε η πλήρης ελευθεριότητα ενδείκνυνται».
Σχετικά με τα ειδικά προγράμματα που θα έπρεπε να υπάρχουν στα σχολεία ώστε να προλαμβάνονται τέτοια εγκλήματα που στιγματίζουν για πάντα τη ζωή ενός παιδιού ο Γιάννης Πανούσης διαπιστώνει ότι:
«Το σχολείο θα έπρεπε να ενημερώνει αλλά οι δάσκαλοι φοβούνται να δηλώσουν ακόμα κι αυτά που διαπιστώνουν. Προφανώς χρειάζονται προγράμματα αλλά κυρίως εγρήγορση, ευαισθησία, κινητοποίηση και υπευθυνότητα όλων».
Το προφίλ του (εκάστοτε) δράστη
Ο καθηγητής Εγκληματολογίας αναφέρει σχετικά με το προφίλ του δράστη πως: «Δεν ανα-γνωρίζονται οι σεξουαλικά παρεκκλίνοντες γιατί το μη-φυσιολογικό έχει γίνει πλέον σύνηθες» ενώ παράλληλα επισημαίνει ότι: «Ούτε ηλικιακά πλαίσια υπάρχουν αφού κάθε περίπτωση είναι διαφορετική ως προς το δράστη και το θύμα, τις σχέσεις, την κρίσιμη κατάσταση κτλ».
Με αυτά ως δεδομένα εύλογα προκύπτει η ερώτηση εάν υπάρχει σωφρονισμός, δηλαδή μεταμέλεια και αλλαγή συμπεριφοράς του δράστη. «Εξαρτάται από το λόγο, τα κίνητρα της πράξης, την προσωπικότητα και την κοινωνική προσαρμοστικότητα του καθενός. Οι περισσότεροι πάντως είναι “αμετ-ανόητοι” και δηλώνουν ότι τους καταλαμβάνει ο Σατανάς και δεν ελέγχουν τις ορέξεις τους [sic]» απαντά ο κ. Πανούσης.
Καταληκτικά ο γνωστός Εγκληματολόγος διαπιστώνει ότι: «Δεν μπορεί πλέον να αλλάξει κάτι. Η κοινωνία, και όχι μόνον οι δράστες, έχει πάρει άλλο δρόμο. Αλλάζουμε εποχή με ανοχή ακόμα και σ’ αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις».
Υπενθυμίζεται ότι αφορμή για τη συνέντευξη αποτέλεσε η υπόθεση τύπου “Κολωνού” που αποκαλύφθηκε στην Κρήτη με θύμα ένα 15χρονο, σήμερα, παιδί.
Το αγόρι φέρεται να υφίστατο κακοποίηση από 11 χρονών ενώ για την ίδια υπόθεση έχει τεθεί σε αργία για ένα μήνα 46χρονος γιατρός που υπηρετεί σε δημόσιο νοσοκομείο.