Εντύπωση προκάλεσε η απάντηση του Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γ. Σταθάκη σε ερώτηση για τους πιθανούς κινδύνους που δημιουργεί η χρησιμοποίηση μίας πειραματικής τεχνολογίας για εξόρυξη σε μεγάλη βάθη νότια της Κρήτης. Στην επισήμανση των αντιδράσεων που υπάρχουν από πολιτικούς και περιβαλλοντικές οργάνωσεις είπε:
Δεν παρακολούθησα τα επιχειρήματα αλλά φαντάζομαι ότι ξέρετε ότι η Ελλάδα έχει ενσωματώσει όλη την ευρωπαϊκή νομοθεσία μέχρι το 2017. Εισάγαμε έναν καινούργιο θεσμό, τα περιφερειακά και τοπικά παρατηρητήρια στις συμβάσεις με τις εταιρείες οι εταιρείες θα πληρώσουν την εκπαίδευση των ανθρώπων που θα παρακολουθούν από την πλευρά των τοπικών και περιφερειακών παρατηρητήριων, άρα θα είναι μια δραστηριότητα που θα έχει καθημερινή παρακολούθηση και για τα περιβαλλοντικά και για όλα τα θέματα από τοπικά παρατηρητήρια.
Άρα οι τοπικές κοινωνίες έχουν άμεση εικόνα και πρόσβαση τι γίνεται, πώς γίνεται, και αν τηρείται 100%. Συνεπώς εμείς θεωρούμε ότι είμαστε ασφαλείς και ότι τα οικονομικά οφέλη τα οποία όπως ξέρετε είναι τεράστια θα βοηθήσουν πολύ την οικονομία των περιοχών.
Πειραματική η μέθοδος εξόρυξης στην Κρήτη
Να υπενθυμίσουμε ότι με δηλώσεις που είχε κάνει στην εφημερίδα “Αυγή” την Κυριακή 6 Ιανουαρίου ο πρόεδρος της ΕΔΕΥ Γ. Μπασιάς είχε τονίσει ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει εμπειρία γεωτρήσεων σε θαλάσσιο περιβάλλον που ξεπερνά τα 200 μέτρα, ενώ στην Κρήτη μιλάμε για γεώτρηση παραγωγής πάνω από 3.000 μέτρα υποθαλάσσια, κάτι που μπορούν να κάνουν μόνο ειδικευμένες εταιρείες. Γενικώς, όπως είχε παραδεχτεί, η τεχνολογία, σήμερα, δεν επιτρέπει ακόμη γεωτρήσεις σε βάθη μετά τα 3.000 μέτρα νερού (2.940 μέτρα είναι το “όριο”), μάλιστα δεν καλύπτονται θεσμικά αλλά και σε επίπεδο ασφάλισης, όμως ευελπιστεί ότι σε τρία χρόνια αυτό θα είναι εφικτό. Σε οποιαδήποτε περίπτωση η τεχνολογία που θα χρησιμοποιηθεί κατ’ ένα τρόπο θα είναι πειραματική.
Από την πλευρά του ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος εκστρατείας ενάντια στους υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα της WWF σε εκδήλωση που έγινε στα Χανιά στις 17 Νοεμβρίου είχε τονίσει ότι η περίπτωση της Κρήτης είναι ιδιαίτερη αφού έχει παραχωρηθεί μία τεράστια έκταση στο μέγεθος του Βελγίου ενώ η εξόρυξη συμβαίνει σε πολύ μεγάλο βάθος. Είπε ότι «μιλάμε για ένα εγχείρημα το οποίο έχει εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία, μεγάλη τεχνική και πολυπλοκότητα και φυσικά πάρα πολύ ακριβό» και σημείωσε ότι τα ειδικά αυτά χαρακτηριστικά αυξάνουν τις πιθανότητες ατυχήματος.
Όλα αυτά, όπως είπε, σε μία χώρα η οποία «εξαρτάται από την καλή ποιότητα του περιβάλλοντος, από το τουριστικό της προϊόν».
Τόνισε ότι, «τα νούμερα που παρουσιάζει κυβέρνηση κατά καιρούς, επιχειρήσεις, οι υποστηρικτές των εξορύξεων, είναι πολύ φουσκωμένα σχετικά με τη πραγματικότητα» για να σημειώσει ότι «οι εταιρείες με τις οποίες έχουμε κάνει συμφωνίες, είναι εταιρείες με ένα πολύ ψηλό, πολύ βαρύ ιστορικό ρύπανσης»
Ανέφερε μάλιστα και το παράδειγμα άλλων χωρών με παρόμοια χαρακτηριστικά με την Ελλάδα, όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Κροατία που έχουν προχωρήσει σε απαγορεύσεις εξορύξεων για να διασφαλίσουν το τουριστικό τους προϊόν.
Καταλήγοντας είπε: «Οι εταιρείες πάντα έχουν τη μερίδα του λέοντος και η Ελλάδα στην καλύτερη περίπτωση θα πάρει ένα φιλοδώρημα»
Διαβάστε επίσης:
