Υπέρ του «ανοίγματος» του ΣΥΡΙΖΑ σε νέες ομάδες και στελέχη με δοκιμασμένη παρουσία στη δημόσια ζωή τάσσεται ο Γιώργος Σταθάκης.
Σε συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής» ζητά «ισχυρή εντολή τετραετίας στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα», τονίζοντας πως το ερώτημα είναι «ποιος μπορεί να οδηγήσει τη χώρα το επόμενο διάστημα». Αναφερόμενος στο πολιτικό τοπίο επισημαίνει πως «υπάρχει μια σαφής διαχωριστική γραμμή με τα κόμματα που εκφράζουν το ”παλιό πολιτικό σκηνικό”, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι», προσθέτοντας πως «οι συμπράξεις θα είναι άτολμες και αντιφατικές».
Οι πολίτες θα κληθούν για δεύτερη φορά φέτος να προσέλθουν στις κάλπες για να εκλέξουν νέα κυβέρνηση. Ποιο είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών;
Στις 20 Αυγούστου, με την καταβολή της πρώτης δόσης που προβλέπει η νέα δανειακή σύμβαση, ολοκληρώθηκε ο κύκλος που άνοιξε στις 25 Ιανουαρίου. Τότε ο λαός μάς έδωσε σαφή εντολή για σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές και ταυτόχρονα διατήρηση της χώρας στην Ευρωζώνη. Η διαπραγμάτευση κορυφώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής και ολοκληρώθηκε με την υπογραφή της συμφωνίας. Εκεί εξαντλήθηκαν τα όρια της λαϊκής εντολής της 25ης Ιανουαρίου. Εχοντας βαθιά πίστη στις δημοκρατικές διαδικασίες και απόλυτη εμπιστοσύνη στην κρίση του λαού, προσφεύγουμε και πάλι σε αυτόν για να αποφανθεί εάν εκπροσωπήσαμε τη χώρα όπως θα έπρεπε, εάν η συμφωνία παρέχει τις προϋποθέσεις για να ξεπεραστούν τα σημερινά αδιέξοδα και, κυρίως, ποιος και πώς μπορεί να οδηγήσει τη χώρα το επόμενο διάστημα.
Σε περίπτωση που δεν προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση, υπάρχουν περιθώρια για μετεκλογικές συνεργασίες;
Η συνεργασία που είχαμε με τους Ανεξάρτητους Ελληνες είχε θετικό πρόσημο καθώς, αν και κόμματα με διαφορετικό ιδεολογικό στίγμα, στάθηκε δυνατό να συνεργαστούμε στη βάση κοινών στρατηγικών επιδιώξεων, είτε πρόκειται για την ανάσχεση των πολιτικών της λιτότητας, είτε για τη σύγκρουση με τη διαφθορά και τη διαπλοκή, είτε για αναγκαίες αλλαγές στις δημόσιες πολιτικές. Υπάρχει μια σαφής διαχωριστική γραμμή με τα κόμματα που εκφράζουν το «παλιό πολιτικό σκηνικό», τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, όπου οι συμπράξεις θα είναι άτολμες και αντιφατικές. Για τον λόγο αυτόν ο ΣΥΡΙΖΑ επιζητά στις επερχόμενες εκλογές με την ψήφο των πολιτών να δοθεί ισχυρή εντολή τετραετίας στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα.
Το θέμα του χρέους παραμένει σε εκκρεμότητα. Ποια λύση θα μπορούσε να βρεθεί, με δεδομένο πως οι εταίροι δεν συζητούν ονομαστικό «κούρεμα»;
Mε τη συμφωνία που υπογράφηκε έχουμε μια πρώτη παρέμβαση στο χρέος, της περιόδου 2015-2022, που αποτελούσε τον λόγο που η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να παράγει διαρκώς πολύ μεγάλα δημοσιονομικά πλεονάσματα με διαρκή λήψη μέτρων. Οι οφειλές με υψηλό επιτόκιο που ήταν άμεσα απαιτητές από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ αναχρηματοδοτούνται από ένα χαμηλότερου επιτοκίου δάνειο 30ετούς διάρκειας. Πλέον είναι εφικτή η ομαλή εξυπηρέτηση του χρέους τουλάχιστον μέχρι το 2022. Στη συνέχεια οι ετήσιες πληρωμές τοκοχρεολυσίων είναι και πάλι υψηλές, επιβάλλοντας νέα παρέμβαση. Αυτή η συζήτηση που θα ανοίξει αμέσως μετά τις εκλογές. Πιστεύω ότι θα προκύψει κάποιος κοινός τόπος μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών, δηλαδή της Ελλάδας, των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ, προκειμένου και το χρέος της περιόδου 2022-2046 να καταστεί βιώσιμο.
Το νέο μνημόνιο περιλαμβάνει μέτρα που επηρεάζουν κοινωνικές ομάδες όπως οι αγρότες και οι συνταξιούχοι. Υπάρχουν περιθώρια για υλοποίηση ενός «παράλληλου» προγράμματος που θα περιορίσει τις επιπτώσεις αυτών των μέτρων;
Βασική μας μέριμνα στη διαπραγμάτευση ήταν να περιοριστεί όσο το δυνατόν περισσότερο το βάρος για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Καταφέραμε να υπάρχουν μηδενικές ή εξαιρετικά περιορισμένες μειώσεις στα εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι η συμφωνία δεν περιλαμβάνει μέτρα που θα προτιμούσαμε να αποφύγουμε και με τα οποία δεν συμφωνούμε. Πλην όμως η συμφωνία είναι συμφωνία και πρέπει να εφαρμοστεί. Από την πλευρά μας δεσμευόμαστε να εξαντλήσουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να στηρίξουμε με παράλληλα θετικά μέτρα πρώτα και κύρια τους αγρότες, και να συνεχίσουμε για την ενίσχυση ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων.
Οι μέχρι πρότινος σύντροφοί σας στο κόμμα σάς κατηγορούν ότι φέρατε το «τρίτο και χειρότερο μνημόνιο». Τελικά αυτό που υπέγραψε η κυβέρνηση είναι το «χειρότερο μνημόνιο»;
Πρόκειται για παραπλανητικό ερώτημα, καθώς η σύγκριση μεταξύ των μνημονίων δεν έχει και πολύ νόημα χωρίς να υπάρχει η παράμετρος των συνθηκών της οικονομίας. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι αυτό είναι το ηπιότερο, καθώς μια ειλικρινέστερη περιγραφή θα έδειχνε ότι το μέγεθος της προσαρμογής τώρα είναι κατά πολύ μικρότερο εκείνου που προβλεπόταν στο παρελθόν, ότι προβλέπει γρηγορότερη επιστροφή στην ανάπτυξη, ότι διασφαλίζει καλύτερα τη δημόσια περιουσία, ότι ο δανεισμός κινείται εντός του διεθνούς δίκαιου. Εντούτοις, όλα αυτά δεν το καθιστούν παρά αυτό που πραγματικά είναι, μια δύσκολη συμφωνία με πολλούς συμβιβασμούς.
Το μεγάλο «στοίχημα» της επόμενης κυβέρνησης είναι να βάλει τέλος στα χρόνια της ύφεσης. Με ποιον τρόπο μπορεί να επιστρέψουμε σε τροχιά ανάπτυξης;
Η συμφωνία με τους δανειστές θέτει τις βάσεις για την ανάκαμψη της οικονομίας. Αφενός επιτρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα. Αφετέρου προβλέπει σαφώς ηπιότερη δημοσιονομική προσαρμογή. Πέρα όμως από τις αντικειμενικές αυτές συνθήκες, κρίσιμος θα είναι και ο υποκειμενικός παράγοντας ?δηλαδή το περιεχόμενο της πολιτικής που θα ασκήσει η κυβέρνηση μετά τις εκλογές. Ζητάμε από τους πολίτες να μας δώσουν μια ξεκάθαρη εντολή, ώστε να οδηγήσουμε την οικονομία σε τροχιά σταθερής ανάπτυξης, τα οφέλη από την οποία θα διαχέονται στο σύνολο της κοινωνίας και πρωτίστως στους ασθενέστερους.
Στο νέο πρόγραμμα που επεξεργάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο για την προσέλκυση επιχειρήσεων; Τι προβλέπεται και για το «καυτό» θέμα των ιδιωτικοποιήσεων;
Γνωρίζετε ότι η συμφωνία προβλέπει την προώθηση συγκεκριμένων ιδιωτικοποιήσεων, οι οποίες είχαν δρομολογηθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Από εκεί και πέρα η δημόσια περιουσία θα περάσει στο νέο Ταμείο που θα αντικαταστήσει το ΤΑΙΠΕΔ, κάτι που αποτελεί επιτυχία της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου, και το οποίο καλείται με ορίζοντα 30 χρόνων να αξιοποιήσει με κάθε πρόσφορο μέσο την περιουσία αυτή, χτίζοντας τις αξίες της δημόσιας περιουσίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να αντιμετωπίσει τόσο τις αποχωρήσεις βουλευτών για το κόμμα Λαφαζάνη όσο και την απροθυμία στελεχών να είναι στις λίστες. Πιστεύετε πως πρέπει να γίνει άνοιγμα και εκτός των στενών ορίων του κόμματος;
Προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να κάνει συντεταγμένα ανοίγματα και ταυτόχρονα να αξιοποιήσει το δικό του δυναμικό, που με επιτυχία συμμετείχε στο κυβερνητικό εγχείρημα των τελευταίων μηνών. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα διατηρήσει στο ακέραιο το αριστερό και ριζοσπαστικό στοιχείο της πολιτικής φυσιογνωμίας του, προσελκύοντας νέες ομάδες και αναδεικνύοντας στελέχη με δοκιμασμένη παρουσία στη δημόσια ζωή, που θα ενισχύσουν τη φυσιογνωμία του και θα προσδώσουν αξιοπιστία στο νέο κυβερνητικό του εγχείρημα.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΚΚΑΛΙΑΡΗ
kokkaliari@pegasus.gr